Francisco Rabal
Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Francisco Rabal Valera
Jaiotza	Aguilas ,  1926ko martxoaren 8a
Herrialdea	Espainia
Heriotza	Merinhac ,  2001eko abuztuaren 29a  (75 urte)
Heriotza modua	: birika-enfisema
Familia
Ezkontidea(k)	Asuncion Balaguer
Seme-alabak	ikusi Benito Rabal (en) Teresa Rabal
Hezkuntza
Heziketa	Our Lady of Remembrance College (en)
Hizkuntzak	gaztelania
Jarduerak
Jarduerak	aktorea , gidoilaria , film-zuzendaria , antzerki aktorea , zinema aktorea eta telebista-aktorea
Jasotako sariak	ikusi Donostia Saria (Zinemaldia)  (2001) honorary doctorate of the University of Murcia  (1995) Arte Ederretako Merituaren Urrezko Domina  (1992) Gold Medal of Work Merit  (1998) Cannes Film Festival Award for Best Actor  (1984)  : Los santos inocentes Medal of the Circle of Cinematographic Writers for the best actor  (2000)  : Goya en Burdeos Medal of the Circle of Cinematographic Writers for the best actor  (1991)  : The Man Who Lost His Shadow (en) Medal of the Circle of Cinematographic Writers for the best actor  (1962)  : El hombre de la isla (en) Medal of the Circle of Cinematographic Writers for the best actor  (1958)  : Whom God Forgives (en) Medal of the Circle of Cinematographic Writers for the best actor  (1954)  : La guerra de Dios Gizonezko aktore onenaren Goya Saria  (2000)  : Goya en Burdeos Gizonezko Aktore Onenaren Zilarrezko Maskorra  (1953)  : There's a Road on the Right (en)

Francisco "Paco" Rabal Valera ( Aguilas , Murtzia , Espainia , 1926ko martxoaren 8a - Bordele , Frantzia , 2001eko abuztuaren 29a ) Espainiako antzezlea izan zen.

Biografia [ aldatu | aldatu iturburu kodea ]

Rafael Gil , Jose Luis Saenz de Heredia eta beste zinemagile frankistekin egin zen ezagun, galaiaren paperetan, nagusiki. Gero, Espainiako zinemagile berritzaileekin lan egin zuen, Juan Antonio Bardemen Sonatas (1959) eta Carlos Sauraren Llanto por un bandido (1963) filmetan, besteak beste. Luis Bunuelekin egin zituen hiru filmetan ? Nazarin (1958), Viridiana (1961) eta Belle de jour (1967)? paper bikainak egin zituen, eta arrakasta handia izan zuen.

Harrezkero, zinemagile ospetsuekin lan egin zuen nazioartean, Torre-Nilsson, Antonioni, Rivette, Glauber Rocha eta Comencinirekin, besteak beste. 1984an, Antzezle Onenaren Saria jaso zuen Cannesen, Alfredo Landarekin batera, Mario Camusen Los santos inocentes filmagatik. Telebistarako ere lan egin zuen, eta arrakasta handia izan zuen Arminanen Juncal telesailarekin. Antzezle-lanak egiten segitu zuen 2001era arte: Las largas vacaciones del 36 (1976), Epilogo (1983), Padre nuestro (1985), Divinas palabras (1987), ¡Atame! (1989), Asi en el cielo como en la tierra (1995), Goya en Burdeos (1999), Lazaro de Tormes (2000) eta A la revolucion en un dos caballos (2001).

Hil eta astebetera Donostia Saria jasotzekoa zen Donostiako Zinemaldian , eta omenaldi hunkigarria egin zioten han lagun minenek eta zinemazaleek.

Filmografia [ aldatu | aldatu iturburu kodea ]

Erreferentziak [ aldatu | aldatu iturburu kodea ]