Traktato de Batumo

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Traktato de Batumo estis traktato subskribita en Batumo inter la Armena Demokratia Respubliko kaj la Otomana Imperio la 4-an de junio 1918 . ?i estis la unua traktato de la Armena Demokratia Respubliko. ?i konsistis el 14 artikoloj. La Generalo Andranik neis la interkonsenton kaj kune kun la Da?nako formis la Respublikon Montara Armenio .

Fono [ redakti | redakti fonton ]

La 5-an de decembro 1917 , armistico de Erzincan estis subskribita inter la rusoj kaj otomanoj en Erzincan . ?i finigis la armitajn konfliktojn inter Rusio kaj la Otomana Imperio en la militkampanjo en Persio kaj en la militkampanjo en Ka?kazio dum la Mezorienta Fronto la 3-an de marto 1918 , la armistico de Erzincan plutraktis kie la Traktato de Brest-Litovsk markas la foriron de Rusio el la Unua Mondmilito . Inter la 14-a de marto ?is aprilo 1918 la packonferenco de Trabzon okazis inter la Otomana Imperio kaj delegacio de la Transka?kaza Federacia Demokratia Respubliko . Enver Pa?ao ofertis rezigni pri ?iuj ambicioj en Ka?kazo kontra? rekono de la Otomana reakiro de la orientaj anatoliaj provincoj ?e Brest-Litovsk en la fino de la intertraktadoj. La 5-an de aprilo, la estro de la Transka?kaza delegacio Akaki ??enkeli akceptis la Traktaton de Brest-Litovsk kiel bazo por pli da intertraktadoj kaj sendis mesa?on per kablo al la Administracio instigante ilin akcepti tiun pozicion. La etoso triumfanta en Tbliso estis tre malsama. La armenoj premadis la respublikon por rifuzi. Ili agnoskis la ekziston de milita stato inter ili mem kaj la Otomana Regno. Malamikecoj rekomenci?is kaj la otomana trupoj invadis novajn terojn en la oriento, atingante la anta?militajn limojn.

Traktato [ redakti | redakti fonton ]

La 11-an de majo , nova packonferenco malfermi?is ?e Batum. ?e tiu konferenco otomanoj etendis iliajn postulojn por inkludi Tbilison same kiel Aleksandropolon kaj E?miadzinon. Ili anka? volis ke fervojo estu konstruita por kunigi Kars kaj Julfa kun Bakuo . La nova armena ?tato, tra kiu tiu transportokoridoro trairus, ricevus liberan rajton je trairejo. La armenaj kaj kartvelaj membroj de la delegacio de la respubliko komencis ekhalti. Komenci?ante la 21-an de majo , la Otomana armeo movi?is anta?en denove en areoj de rusa Armenio kiu ne estis sub la kontrolo de la sultano ekde la 17-a jarcento. La konflikto kondukis al la Batalo de Sardarapat (majo 21-29), la Batalo de Kara Kilizo) (majo 24-28 1918), kaj la Batalo de Ba? Abaran (majo 21-24).

La traktato estis subskribita dum la Tria Armeo aran?is poziciojn 7 kilometrojn de Erevano kaj nur 10 kilometrojn de E?miadzin . La traktato devis esti ekzamenita kaj konfirmita fare de la Centraj Potencoj . Dek kvin tagojn post la traktato, delegitoj de Armenio estis petitaj veni al Konstantinopolo . En la kapitulacitaj teritorioj la plimulto de la 1,250,000 anta?militaj lo?antoj estis armenoj, kun pli ol 400,000 en la cedita areo de la provinco Erevano.

Sekvoj [ redakti | redakti fonton ]

Generalo Andranik rifuzis akcepti la Traktaton de Batum. Andranik da?rigis reziston kun la intenco de deklarado de nova armena ?tato kiu estis nomita Respubliko Montara Armenio . Dum 1918 , la agadoj de Andranik estis koncentritaj ?e la Karaba?a-Zangezura regiono, la ligo inter la Otomana Imperio kaj la Azerbaj?ana Demokratia Respubliko .