Thomas PUSCH
(naski?is la
4-an de a?gusto
1965
(nun
1965-08-04
)
en
Recklinghausen
, do nun 58-jara) inter la jaroj
1978
kaj
1996
estis Esperanto-aktivulo, konata interalie kiel prezidanto de
Germana Esperanto-Junularo
(GEJ) dum 1991 kaj 1992.
Li lernis Esperanton kiel 13-jarulo, en a?tuno
1978
. Kiel lernanto en
Damme
, poste kiel civilservanto kaj kiel studento pri
medicino
en
Bonno
kaj
Berlino
, li multe aktivis en la junulara Esperanto-movado. En
TEJO
, li estis komitatano kaj estrara kunlaboranto ekde
1984
, redaktoro de la e?ropa junulara esperanto-bulteno
Koncize
de
1986
?is
1989
kaj TEJO-estrarano de
1991
?is
1995
, ?efe zorgante pri interna kaj ekstera informado: interalie li prizorgis la publika?on
Pasporta Servo
kaj la gazetojn
Kontakto
(pse?donime skribante multajn artikolojn) kaj
TEJO Tutmonde
(estante redaktoro), kaj eldonis la informilon "Esperanto? Kio estas tio?" en 40 naciaj lingvoj kaj la origine germanlingvan faldfolion "Tiom facilas Esperanto" en 12 lingvoj. Li partoprenis kaj kunorganizis plurajn TEJO-seminariojn, kiuj ricevis financan subtenon de la
Konsilio de E?ropo
, kaj kunprizorgis la subvencipetojn. Flanke menciindas, ke li estis inter la fondintoj de la biciklema organizo
BEMI
fine de la jaro
1979
(dum la 1980-aj jaroj li eldonis du jarnumerojn de la bulteno "BEMI-revuo") kaj inter la subskribintoj de la
Manifesto de Ra?mo
en julio
1980
- kelkajn tagojn anta? lia 15-a naski?tago, do probable li estis la plej juna subskribinto de la manifesto dum la
IJK
en
Ra?mo
.
Precipe Thomas Pusch tamen agis en la germania Esperanto-movado, kie li vidis aparte grandajn ?ancojn pri akiro de ?tata agnosko por la junulara Esperanto-agado. En GEJ, li estis ?eforganizanto de la
Internaciaj Seminarioj
, redaktoro de
GEJ-Gazeto
, estrarano pri publika agado, ?enerala sekretario kaj prezidanto. Ekde
1987
, li teame starigis la Bonnan oficejon de GEJ kaj estis ?ia ?efa motoro. Tie grupo de volontuloj verkis informilojn kaj instruilojn germanlingvajn pri Esperanto, prilaboris informpetojn de interesitaj privatuloj, ?urnalistoj kaj sociaj organizoj, tenis la kontakton al aliaj junularaj asocioj kaj la
germana ministerio pri junularo
, organizis kursojn kaj plue helpis al regionaj grupoj de GEJ. Samtempe tiu oficejo estis la administra centro de
GEA
, en kies estraro li respondecis pri junularo kaj pri oficeja gvidado.
Eksa GDR kaj unui?o de la Esperanto-junularo
[
redakti
|
redakti fonton
]
Kiam liberi?is la socio de
GDR
post la
9-a de novembro
1989
, Thomas tre enga?i?is subtene al la bur?onanta Esperanto-Junularo tie kaj tiucele ?ovis parton de sia studado al Berlino. Kun
Adrian Bourcevet
li atingis, ke la Esperanto-Junularo ricevis ?ambrojn en la eksa centra administrejo de la ?tata junularo
FDJ
, kiu de januaro 1990 estis okupata de la liberaj junularaj asocioj de GDR. Parolante kun multaj, grandparte tre individuismaj junaj aktivuloj inter
Rostock
kaj
Chemnitz
, li apogis la komence malstabilan organiza?on de junaj GDR-aj esperantistoj, akompanis la kreon de unu organiza tegmento de TEJO-anoj en Germanio, a?etis kaj instalis meblojn kaj teknika?ojn por la berlina oficejo, kunadaptis informilojn kaj kunkolektis volontulan oficejan teamon anka? tie.
Plej grava celo de lia fortostre?o estis la realigo de oficiala akcepti?o de GEJ inter la konataj naciaj junularaj organizoj en Germanio, kaj la agnoski?o de la asocio kiel "sen limigo subvenciinda" fare de la ?tataj instancoj. Al tiu vizio la ?efaj aktivuloj de GEJ - interalie
Franz Kruse
kaj
Ulrich Brandenburg
- jam ekde la 1970-aj jaroj celis. Thomas Pusch kun teamo preparis la anta?kondi?ojn por la ?tata akcepti?o, verkis la prezenton kaj defendis ?in ?e la ministerio: Rezulte de tio dum
1993
la jaraj subvencioj por GEJ pli ol duobli?is de pli-malpli 15 000 EUR (precipe por la
IS
) al pli ol 35 000 EUR (subteno por diversaj projektoj).
Sekve en
1994
Thomas povis realigi la unuajn el vico de informaj projektoj pri Esperanto anta?e longe prokrastitaj pro monmanko. Li ?iam defendis la starpunkton, ke - se GEJ ne havas la monon por pagi dungiton - ?i permesu al si la infrastrukturon havi du centrajn ejojn por laborigi teamojn da junaj volontuloj
kaj
en la okcidento
kaj
en la oriento de Germanio. Kiam la asocio decidis ke post la atingo de la ?tata agnoski?o eblas redukti la agadon kaj fermi unu el la du oficejoj, post longa diskuto decidi?is oferi la ejon en Bonn. Kvankam nun disponeblis multe da mono, pluraj postenuloj pensis, ke ne indas eluzi la sumon, ?ar la verkado de ampleksaj subvencipetoj kaj finkalkuloj por la ministerio estus tro da laboro. Thomas, kiu investis dekmilojn da horoj por samtempe sukcesi en la medicina studado kaj profesiece sensalajre labori por oficiala agnoski?o de GEJ, tre frustri?is pri tiu reduktemo kaj en marto
1995
forlasis la nacian Esperanto-movadon. En lasta fortostre?o li klopodis transformi la malinstalendan centron de GEJ en Bonn al "e?ropa oficejo de TEJO" ("BonEJO"). La ideo estis, ke la junaj spertuloj en Bonn povus same kolekti ?tatan subtenon de la
E?ropa Unio
kaj duavice de la
Konsilio de E?ropo
por TEJO kiel ili sukcesis pri GEJ. Tamen la teama laboro misfunkciis, li mem eksi?is en printempo
1996
kaj la e?ropa TEJO-oficejo fermi?is dum somero
1997
. Thomas komplete forlasis la Esperanto-movadon. GEJ profitis de la ampleksigitaj subvencioj dum pli ol jardeko, ?is
2005
, kiam la ministerio rekontrolis la pluan kreskon de la asocio.
Ligo de junularaj asocioj, amaskomunikilaj rilatoj, lernolibreto
[
redakti
|
redakti fonton
]
Inter la atingoj de Thomas Pusch elstarigindas, ke li dum
1993
kaj
1994
estis la unua esperantisto en la supera komitato de la germana ligo de junularaj asocioj
Deutscher Bundesjugendring
(DBJR). Ekde
1987
aperis dekduo da televidaj raportoj kaj intervjuoj kun li pri Esperanto en naciaj televidaj kanaloj (
ARD
,
ZDF
,
RTL
,
SAT.1
), aldone al regionaj televidaj kaj radiaj elsendoj. Kun
Klaus Dahmann
li verkis la germanlingvan
po?libron
"Esperanto - Wort fur Wort" en presti?a serio de lingvogvidiloj. En decembro
2005
?i pasis la eldonkvanton de 10 000 ekzempleroj kaj per tio superis la germanan lernolibron
Tesi, la testudo
, kiu ?is nun vendi?is ?. 8 000-foje. En
2009
la po?libro aperis anka? en
franclingva
, forte prilaborita eldono titolata
Esperanto de poche
, en la lingvogvidila serio
Assimil
.
Flanke menciindas, ke inter
1986
kaj
1991
li estis membro de la grupo
Kia koincido
de junaj esperantlingvaj aktoroj kaj interalie ?efrolis en la teatra?oj
Pikniko sur la batalkampo
de
Fernando Arrabal
kaj
Kato sur varmega ladotegmento
de
Tennessee Williams
. Politike, li krome aktivis en la junulfako de
SAT
.
Thomas Pusch laboras kiel
kuracista
psikoterapiisto
de infanoj, havante edukon en
profunda psikologio
kaj
personocentrigita psikoterapio
, kaj kromajn sciojn de
sistema familia terapio
kaj
NLP
. Li havas esperantlingvan litovdevenan edzinon kaj du filojn (*1998 kaj *2004); la hejma lingvo nun estas precipe la
litova
. Liaj du gefratoj
Wieland
kaj
Birgit
same esperantisti?is en a?o de 13/14 jaroj la? lia modelo kaj samkiel li vivas kun esperantlingvaj partneroj. Krome li kompreneble havas plu multajn esperantoparolantajn amikojn - li ne rompis la kontakton kun ?iuj. Malgra? tio, ke li en
1996
komplete tran?is la rilaton al la Esperanto-movado, malali?is el ?iuj asocioj kaj malabonis ?iajn eldona?ojn, li do ne sukcesis komplete elradikigi la internacian lingvon el sia vivo.
En printempo
2006
Thomas komencis aktivi kiel
vikipediisto
, konsiderante ke anka? ekster
Esperanto-movado
kaj -asocioj li tiel povos en la
Esperanto-komunumo
iom profitigi siajn lingvokonojn al ?enerala bono. Socie, li "post la Esperanto-jaroj" en la 2000-aj kaj 2010-aj jaroj ?efe enga?i?is en asocioj pri
psikoterapio
kaj
valdorfa pedagogio
.
Interalie
- Esperanto - Schritt fur Schritt
, kurso por germanlingvanoj, 3 kajeroj, 1990/1991, kajeroj 2 kaj 3 kun
Klaus Dahmann
- Esperanto - Wort fur Wort
, populara germana lingvogvidilo inter la jaroj 1991 kaj 2021 en presti?a serio de lingvogvidiloj, kun Klaus Dahmann; 1-a eldono en 1991 sub la titolo "Esperanto fur Globetrotter", eldonejo
Reise Know-How
, Bielefeld, eldonkvanto de 10 000 ekzempleroj atingita en decembro 2005, 5-a eldono de decembro 2007,
ISBN 978-3-89416-246-7
, kun akompana sonkasedo kaj ekde 2006 anka?
lumdiskego
(
jen eldoneja prezento arkivigite en majo 2013
,
prezento en la retvendejo
amazon
kaj
50 pa?oj el la libro por reta foliumo
)
- franca eldono de tiu libro:
l'Esperanto de poche
[1]
[2]
, kun Klaus Dahmann, traduko de
Jean-Louis Texier
kaj
Renee Triolle
, eldonejo
Assimil
,
Chennevieres-sur-Marne
, 1-a eldono 2009