El Vikipedio, la libera enciklopedio
La
Imperiestro de la Sankta Romia Imperio
, anka? mallonge nomata
Sankta Romia Imperiestro
, (historie
Romanorum Imperator
"Imperiestro de Romanoj") estis la reganto de la
Sankta Romia Imperio
. El
a?tokratio
en
Karolida
epoko la titolo evoluis al
elektomonarkio
kies estro estis elektita fare de la
Princelektistoj
. ?is la
Reformacio
la imperiestro elektita (
imperator electus
) postulis kronigon fare de la
Papo
anta? havigi al si la imperian titolon.
La titolo estis tenita en kongruo kun la regado de la
Re?lando Germanio
kaj la
Re?lando Italio
(Imperia
Norda Italio
).
[1]
[2]
[3]
La? teorio, la Sankta Romia Imperiestro estis
primus inter pares
(unua inter samuloj) inter aliaj romkatolikaj monarkoj; praktike, Sankta Romia Imperiestro estis nur tiom forta kiom lia armeo kaj aliancoj faris lin.
Variaj re?aj familioj de E?ropo, je diferencaj epokoj, efektive i?is heredaj tenantoj de la titolo, partikulare en postaj epokoj la
Habsburgoj
. Post la Reformacio multaj el la koncernaj ?tatoj kaj plej el tiuj en Germanio estis Protestantaj dum la Imperiestro pluestis katoliko. La Sankta Romia Imperio esti dissolvita de la lasta imperiestro (kiu i?is simple imperiestro de A?strio) kiel rezulto de la falo de la politika ento dum la
Napoleonaj Militoj
.
- ↑
Peter Hamish Wilson,
The Holy Roman Empire, 1495?1806
, MacMillan Press 1999, London, pa?o 2
- ↑
Erik von Kuehnelt-Leddihn
: The Menace of the Herd or Procrustes at Large ? Page: 164
- ↑
Robert Edwin Herzstein, Robert Edwin Herzstein: The Holy Roman Empire in the Middle Ages: universal state or German catastrophe?