El Vikipedio, la libera enciklopedio
J.P. Claris de Florian, fablisto franca
Jean-Pierre Claris de Florian
(naski?inta la
6-an de marto
1755
?e la Kastelo Florian apud Sauve/departemento
Gard
, mortinta la
13-an de septembro
1794
en
Sceaux
) estis
franca
verkisto.
Dekjara li venis sub la ?irmon de la onklo kiu estis parenco de
Voltaire
, al
Ferney-Voltaire
. Al la filozofo la knabo ja pla?is pro siaj sa?aj respondoj. Veninte al
Parizo
Florian ekde?oris kiel knabo kortega ?e la Duko de Penthievre, kiu promociis lin je kapitano dragona alju?inta al li la titolon Kavaliro de Florian. Sekve Florian vivis parte en Parizo parte sur la kasteloj de la duko en interesaj kaj spritplenaj medioj. En 1788 li i?is
akademiano
kaj ?uis vivon sen nuboj.
Sed en 1793 okazis lia malliberi?o; kelkajn tagojn post la liberi?o li mortis.
Lia gloro ?uldi?as precipe al la molaj
pa?tistaj noveloj
≫Galatee≪ (1783) kaj ≫Estelle≪ (1787), kiuj perfektis por la tiama gusto. E? pli malgusta (la? hodia?a takso) estas liaj poemaj romanoj ≫Numa Pompilius≪ (1786), imito malperfekta de la verko ≫Telemaque≪, kaj ≫Gonzalve de Cordoue≪ (1791); tamen provas la anta?parolo al la laste menciita verko: ≫Precis historique sur les Maures≪, ke Florian ja scipovintus skribi bone. Menciindas krome liaj fabloj ≫Fables≪ (1792). La en la prizono verkita skriba?o ≫Guillaume Tell≪ estas ver?ajne lia plej malbona verko. Krome la traduko de ≫Don Quichotte≪ fiaskis. Liaj verkoj multafoje estas eldonitaj kaj tradukitaj en multajn lingvojn.
