Gonzalo QUEIPO de Llano y Sierra
[KEJpo de?Ano] (
Tordesillas
, 5-a de februaro
1875
?
Sevilo
, 9-a de marto
1951
) estis hispana
militisto
,
Generalle?tenanto
de la bran?o de
Kavalerio
, konata pro sia partopreno en la
Hispana Enlanda Milito
.
Edukita en
seminario
, li luktis en la
Hispana-usona milito
kaj en la
Rif-milito
, dum kiu li ascendis al brigad-
generalo
en
1923
. Kvankam li dekomence apogis la diktatoron
Miguel Primo de Rivera
, liaj kritikoj al lia politiko provokis lian apartigon kaj translokigon al la rezervo en 1928. Li konspiris por detrui la alfonsan monarkion kaj estris la ribelon de Cuatro Vientos (1930), kio okazigis lian ekziligon al Portugalio. Proklamita la Respubliko, li estis nomumita General-kapitano de Madrido kaj ?enerala Inspektisto de la Armeo, kontribuante fundamente al la sukceso de la militistaj reformoj de
Manuel Azana
. Poste li estis nomumita ?efo de la Militista ?ambro de la prezidento de la Respubliko,
Niceto Alcala Zamora
, kies kunbopatro li i?os, ?is li rezignis en 1933 pro la ricevitaj kritikoj pro eniroj en la politika vivo.
Malkontenta pri la irado de la respublika politiko, kaj speciale post la elpostenigo de Alcala Zamora, li estis kun
Mola
kaj
Sanjurjo
unu el la ?efaj estroj de la
Pu?o de la 17-a kaj la 18-a de julio 1936
kontra? la registaro de la
Popola Fronto
, kies parta malsukceso rezultis en la
Hispana Enlanda Milito
.
Disponante el malmultaj homoj
[1]
li estris la militistan pu?on en
Sevilo
, kiu estis tiam frontpopola teritorio, kaj iniciatis fortan subpremadon kiu okazigis nur en Sevilo en la periodo inter la 18a de julio 1936 al januaro 1937 la morton de 3.028 personoj.
[2]
Li fami?is pro sia uzado de la radiodisvastigo kiel rimedo de psikologia milito, per konataj radielsendoj pere de Union Radio Sevilla. Nomumita ?efo de la Suda Armeo, li ekhavis la militan kaj civilan regadon, kaj la?longe de la milito li agadis kun preska? totala sendependeco, kio konigis lin kiel la ≪Virrey de Andalucia≫ (Andaluzia vicre?o).
Li estis ascendita kaj dekorita kaj medalita post la venko en la Enlanda Milito, sed li nevolonte akceptis la ascendon de
Francisko Franko
al la absoluta povo, ?efe super la du generaloj kiuj estis anta?range en la hierarkio nome
Miguel Cabanellas
(kiu malferme kontra?is tiun decidon kaj pro tio estis apartigita de efektiva militregado, kaj mortis fakte dummilite) kaj li mem kiu same estis apartigita de reala regado fare de Franko, al kiu li aludis per la humora kromnoma?o de ≪Paca la Culona≫ (Franjo la Pugulin').
[3]
[4]
- ↑
Queipo de Llano, en Radio Sevilla
en
El Mundo
de Andalucia (12a de decembro 1998)
[1]
Alirita la 12a de februaro 2018.
- ↑
Santos Julia (kunord.), Victimas de la guerra civil,
ISBN 84-8460-333-4
, p. 411.
- ↑
Paul Preston, The Politics of Revenge: Fascism and the Military in 20th-century Spain, Routledge, 2003,
ISBN 1134811136
p. 84.
- ↑
Daniel Arasa, Historias curiosas del franquismo, Ediciones Robinbook, 2008,
ISBN 8479279796
p. 55.