Gerrit van Honthorst
Persona informo
Aliaj nomoj	Gerard Honthorst
Naski?o	4-an de novembro 1592 ( 1592-11-04 ) en Utre?to
Morto	27-an de aprilo 1656 ( 1656-04-27 ) (63-jara?a) en Utre?to
Lingvoj	nederlanda
?tataneco	Respubliko de la Sep Unui?intaj Provincoj
Familio
Frat(in)o	Willem van Honthorst
Okupo
Okupo	pentristo gravuristo konstrua desegnisto vidartisto
Verkoj	Portrait of William III, Prince of Orange, and Maria, Princess of Orange, as Children The Procuress
v ? d ? r

Gerard Hermansz. van Honthorst ( Utre?to , 4-an de novembro 1592 - samloke, 27-an de aprilo 1656 ) estis nederlanda pentristo , unu el la plej talentaj dis?iploj de Caravaggio . Li estas kalkulata al la Utre?taj Karava?anoj . Li estis unu el la malmultaj pentristoj kun internacia famo. Lia plej granda modelo estis Antonie van Dyck .

Vivo [ redakti | redakti fonton ]

Gerard van Honthorst estis filo de ornamopentristo kaj ricevis sian edukadon de sia patro kaj de Abraham Bloemaert . Tiam li voja?is al Italio , kie li ekde 1616 estas menciita en Venecio , Florenco kaj Romo . Gerard van Honthorst ekhavis kontakton kun Guido Reni . Kune ili rikoltis multan sukceson per sia verkado kaj trovis gravan patronon en la persono de Vincenzo Giustiniani kaj lia frato Benedetto. Ili lo?is dumtempe en lia palaco kaj do povis studi la senekzemplan kolekton de artverkoj, inter ili multajn verkojn de Caravaggio. Honthorst ricevis anka? komisiojn de kardinalo Scipione Borghese , kiu igis lin ornami la ?efaltaron de S. Paolo en Romo, kaj de kardinalo Barberini, la posta papo Urbano la 7-a . Honthorst renkontis en la artistokvartalo la pentristojn Paul Bril kaj iu Colijn, kiuj kune kun li en 1620 revenis al Utre?to.

Duonjaron poste li geedzi?is kun sia nevino Sophia Coopman. En 1622 li ani?is en la utre?ta pentristo gildo Sankta Luko kaj li balda? akiris elstaran reputacion, danke al la "vintrore?ino" Elizabeth Stuart. En 1627 li a?etis ?e Domplein (Katedralplaco) spacoplenan domon, kie li sur 100 m² malfermis tre sukcesan atelieron kun ja 25 lernantoj, kiuj ?iuj pagis cent guldenojn. La 28-an de julio de la jaro li akceptis kiel dekano de la gildo la grandan flandran pentriston Peter Paul Rubens .

Honthorst ricevis komisiojn de la angla re?o Karlo la 1-a , pro kio li en 1628 voja?is kune kun sia lernanto Joachim von Sandrart al Londono . Li pentris Diana -n kaj Apolonon kaj renkontis denove Orazio Gentileschi , kiu intertempe evoluigis iel alian stilon. Honthorst staris sur la kulmino de sia famo kaj ricevis bonan ?evalon, la anglan civitanecon kaj ?iujaran pension. Novaj komisioj venis de Princo Frederik Hendrik kaj de Re?o Kristiano la 4-a . Por povi kontentigi la demandadon li malfermis en 1637 duan atelieron en Hago . Post la morto de Michiel Jansz. van Miereveld li fari?is kortegopentristo de Reganto Vilhelmo la 2-a. Li kunlaboris ?e la ornamado de la palacoj en Rijswijk kaj Honselersdijk kaj de Palaco Huis ten Bosch . Li pentris ofte korteganinojn. ^[1]

Honthorst havis multajn lernantojn kaj helpistojn, inter ili Sandrart kaj sian fraton Willem van Honthorst , fama pro la komisiojn, kiujn li plenumis kiel kortegopentristo de Luiza Henrieta de Nassau, edzino de Frederiko Vilhelmo, la Granda Elektoprinco de Brandenburgio. Herman van Honthorst, lia alia frato, estis lingve kreiva pastro kaj estis liberigita el la malliberejo post interveno de la gubernatoro.

Lia famo tamen komencis pali?i ekde 1640 kaj Honthorst pentris malpli kaj malpli. Li estas entombigita en la katedralo Sankta Katarina je Utre?to.

Verkaro [ redakti | redakti fonton ]

Honthorst pentris historiajn pecojn ( bibliajn , mitologiajn , alegoriajn kaj literaturajn temojn), ?enropecojn pri drinkantoj kaj muzikantoj kaj sennombrajn portretojn .

En Italio li subi?is sub la influon de Caravaggio kaj ties lumefektoj ( chiaroscuro ). Sed anka? Annibale Carracci estis inspirfonto. Li speciali?is pri scenoj kun figuroj, kiuj estas prilumataj per akra kandellumo. ?i tiuj bildoj estis la? la gusto de la publiko kaj alportis al li la kromnomon "Gherardo della Notte". Pri kruda realismo Honthorst tamen neniam kura?is; alie ol la verkoj de liaj kolegoj Hendrick ter Brugghen kaj Dirck van Baburen liaj pentra?oj tenas ?iam iel elegantan, kiu memorigas pri Bloemaert.

Post sia reveno en Utre?to li restis fidela je ?i tiu stilo, sed dum la paso de la jaroj eniris klasikisma influo en lian verkadon, kiun la nobelaro bone akceptis. La glataj sobraj pentra?oj , kiuj finfine ekestis en liaj dek postaj jaroj, nur konigas malmultan personecon kaj nuntempe ne plu estas aparte estimataj. Samuel van Hoogstraten skribis pri tio en 1678 :

Hondhorst [...] en sia florepoko flegis bravan penikadon; sed, a? por pla?i al la fra?linoj a? ke lin lulis la profito, li falis en rigidan glatecon.

Lia renomo do ?efe bazi?as sur lia Karava?a periodo.

Referencoj [ redakti | redakti fonton ]

Fontoj [ redakti | redakti fonton ]

• Braun, H. (1966) Gerard und Willem van Honthorst.
• Richard Judson, J. & Rudolf E.O. Ekkart (1999) Gerrit van Honthorst, 1592-1656.

Eksteraj ligiloj [ redakti | redakti fonton ]

• Honthorst en la Rijksmuseum ^{[ rompita ligilo ]}
• Biografio en la angla

?i tiu artikolo estis redaktita tiel ke ?i entenas tutan a? partan tradukon de ≪  Gerrit van Honthorst  ≫ el la nederlandlingva Vikipedio . Rigardu la historion de la originala pa?o por vidi ties a?toroliston. (?i tiu noto koncernas la version 3254004 kaj sekvajn de ?i tiu pa?o.)