Fidio
Persona informo
Naski?o	en Ateno
Morto	en Antikva Ateno
Lingvoj	antikva greka
?tataneco	Antikva Ateno
Familio
Patro	Charmides
Frat(in)o	Pleistaenetus
Infano	Fidias the Younger
Okupo
Okupo	skulptisto ? arkitekto ? pentristo
Verkoj	Statuo de Ze?so en Olimpio Athena Promachos Lemnian Athena Atena Partena Aphrodite Urania statue at Elis Athena statue at Elis Statue of youth binding his head
v ? d ? r

Fidias , en antikva greka Φειδ?α? / Feidias , en Esperanto Fidio a? Fidiaso ( Ateno , ?irka? 490 a. K. ? Olimpio , ?irka? 431 a. K. ), estis la plej fama skulptisto de la Antikva Grekio , pentristo kaj arkitekto , apartenanta al la unua greka klasikismo. Fidiaso dezajnis la statuojn de la diino Atena en la Akropolo de Ateno ( Atena Partenosa ene de la Partenono kaj Atena Promakosa ) kaj la enorman statuon de sidanta Ze?so en Olimpio. La atenaj verkoj estis ?ajne menditaj de Periklo en 447 a. K. . Eble Periklo uzis la monon de la Konfederacio de Deloso por pagi al li, sed tio ne certas.

Fidiaso kaj Esperanto [ redakti | redakti fonton ]

En la kvina kanto de la verko de Abel Montagut nome Poemo de Utnoa okazas asembleo de la Gobanoj (eksterteranoj). Tie oni akceptas, ke oni plikura?igu la malfortigitan Utnoan (nome la ?efrolulo Noa ) pere de la drogo ano?do . Inna malsupreniras kaj liveras ?in al Noa. Je ties efiko aperas anta? li la poeto Valmikio kiu montras al li la enormajn atingojn de la estonta homaro, se li sukcesas savi ?in, nome, en Azio, el ?ina Murego al insulo Srilanko . Poste aperas la japana pentristo Hokusajo kiu siavice montras aliajn mirinda?on el Azio . Kaj poste venas la vico de Fidiaso , kiu montros mirinda?ojn el E?ropo. Jen kiel oni prezentas Fidiason:

Sed nun alproksimi?as alia homa vida?o,

kies konturo brilas kvaza? per suna korono.

Nun diras la gvidanto al la nomado denove:

-Jen estas Fidiaso, verva skulptisto Grekuja,

kiu la perfektecon al la homaro prezentos

kun plibeligaj trajtoj kaj grandigita mezuro,

en siaj verkoj ?tonaj a? en ar?ente metalaj,

plenaj je harmonio kaj kun viza?o serena,

por ke la homoj teraj al idealo klopodu,

vidante reprodukton de diaj ecoj en ili. ^[1]

Notoj [ redakti | redakti fonton ]