El Vikipedio, la libera enciklopedio
Caroline von WOLZOGEN
(naski?inta
Sophie Caroline Auguste von Lengefeld
la
3-an de februaro
1763
en
Rudolstadt
, mortinta la
11-an de januaro
1847
en
Jena
) estis
germana
verkistino de
vajmara klasikismo
.
Bonege edukite ?i devis edzini?i kiel 16-jara?ulino al la rudolstadt-a sekreta konsilisto von Beulwitz. Kun li ?i vivis en la domo se sia patrino. En la malfrua a?tuno de 1787
Friedrich Schiller
venis al Rudolstadt kaj i?is kutima gasto; fianci?o lia kun la pli juna fratino
Charlotte
memkompreneble plifirmigis tiajn ligojn (kp. ≫Schiller und Lotte≪, Stuttgart 1856, kio enhavis anka? la leterinter?an?on inter Caroline kaj Schiller).
En a?gusto 1796 Caroline ?us divorcinte nuptis la
vajmaran
superan administriston
Wilhelm von Wolzogen
, amiko ?ilera el la tagoj de komuna studado ?e
Karlo-lernejo
.
Kiel verkistino ?i unue anonime aperis per la romano ≫Agnes von Lilien≪ (Berlino 1798) kiu de kelkaj konsideritis verko
goeta
. Kiam la edzo nomumitis en 1804 sekreta konsilisto kaj membro registara Caroline ekhavis pli intimajn kontakojn kun la korteganoj de Vajmaro. Post la morto de sia unusola filo el la dua geedzeco (en 1825) ?i transloki?is al
Jena
. Tie ?i verkis: ≫Erzahlungen≪ (Stuttgart 1826?27), la romanon ≫Cordelia≪ (Leipzig 1840) kaj sian plej ?efverkon ≫Schillers Leben, verfaßt aus den Erinnerungen der Familie, seinen eignen Briefen und den Nachrichten seines Freundes Korner≪ (Stuttgart 1830), kiu elstaras per akurateco, ri?eco kaj aminda varmeco rakonta. ?ia literatura postlasita?aro eldonitis en Leipzig en 1848/49 en du volumoj.
Meyers Großes Konversations-Lexikon
, vol 20. Leipzig 1909, p. 745-746 (
tie ?i interrete)
