Librokruci?a Festivalo, 2017
Bookcrossing
a?
librokruci?o
estas tutmonda movado por senpaga librotransdono ?efe al nekonataj homoj sed anka? al konatoj. La esenco de "Bookcrossing" estas
elliberigo
de libroj en la
sova?ejon
por sekvi iliajn voja?ojn same kiel la vivojn, kiujn ili tu?is.
La ideo ekzistas ekde marto
2001
, kaj ?i formali?is
17-an de aprilo
2001
kun lan?o de la retpa?o bookcrossing.com. Dum la unuaj 11 monatoj po ?irka? 100 novaj membroj ali?is monate. En marto
2002
eldoni?is unupa?a raporto en la “Book-Magazine” (librorevuo), kiu atentigis la mediojn pri la temo kun la rezulto, ke ?is nun ?iutage pli ol 300 novaj membroj ali?as, tendenco plii?anta.
ekzistis pli ol 1,7 milionoj da "bookcrossers" (librokruci?antoj), kiuj jam registris pli ol 11.7 milionoj da libroj voja?antaj tra 132 landoj
[1]
. [11]
La librokruci?antoj devenas el ?iuj a?ogrupoj kaj demografiaj kategorioj.
"Bookcrossing" estas transkontinenta fenomeno, kun membroj el pli ol 130 landoj ? de Antarkto ?is Zimbabvo. La plej granda nombro trovi?as en
Usono
. Tamen, la komunumo en
E?ropo
kreskas da?re. Al libroj la partoprenantoj ne konigas landlimojn kaj ilin "elliberigas" ofte dum voja?oj.
Iuj librokruci?antoj uzas formon de librokruci?o por videbligi librojn en Esperanto dum internaciaj poliglotaj renkonti?oj a? kongresoj. Kial ne ekzemple dum la internacia evento de Bookcrossing mem kiu en 2019 okazos en
Mainz
, Germanio ?
[2]
Librokruci?anto registras siajn
librojn
en la retpa?o, por ke ?iu libro havu sian propran BCID (bookcrossing-Identeconumero). Per tiu numero la libro estas signata (manskribite, per etikedo, a? iel ajn). Per tiu numero tiu, kiu trovas "elliberigitan" libron, povas rigardi en www.bookcrossing.com, kiu elliberigas la libron, kaj kie ?i jam estis. Oni mem povas anka? fari enskribon, por ke aliaj librokruci?antoj sciu, ke la libro fartas bone. Post kiam oni legis la libron (a? anka? ne), oni mem elliberigas la libron denove. Ekzemple oni lasas ?in en kafejo, en trajno a? en parko, tiel ke homoj povu trovi ?in ? a? oni povas doni ?in al amiko a? konatulo.
Partoprenantojn de "Bookcrossing" povas allogi aventuro, malprofitemo kaj literaturo en unika miksa?o, kiu estas nerezistebla por iaj legemuloj. La afineco al botelpo?to a? al kartetoj je aerobalonoj iel memorigas onin pri pasintaj periodoj. Krome oni povas rigardi al "bookcrossing" kiel tutmondan, grandan kaj malfermitan biblioteko.
?u mi devas disi?i de miaj amataj libroj?
[
redakti
|
redakti fonton
]
Jes kaj ne. Unuflanke kelkfoje ekzistas libroj, kiujn oni legis unufoje kaj poste ili nur ku?as ie ajn en la ?ambro. Tro bonaj por esti for?etitaj, tiuj libroj tamen ne estas sufi?e valoraj por esti kolektataj. Tiuj libroj estas jam destinataj por voja?i. Aliflanke ekzistas libroj, kiujn oni kolektas kaj e? ne pruntas. Nu, la?dire ekzistas intertempe librokruci?antoj, kiuj a?etas certajn librojn duoble…unu por la kolektado kaj unu por la elliberigo.
Sur la oficiala retejo eblas elekti diversajn lingvojn. La oficiala retejo de Bookcrossing menciis (2019) ke iuj lingvoj poste elekteblos, interalie la lingvojn pola kaj Esperanto, kiu trovi?as en traduka fazo (aprilo 2024)
[3]
.
Languages currently being translated. (work in progress)
La retpa?o ekzistas ne nur en la angla. Tamen nur jenaj kromaj lingvoj elekteblas (2019) el la menuo :
Afrikaans, ?e?tina, Deutsch, Francais, Espanol, Italiano, Nederlands, Portugues, Suomi, 日本語, Ελληνικ?, Български, Русский,
kvankam anka? tiuj lingvoj ne havas kompletan tradukon de la pa?aro.
Krome ekzistas kelkaj alilingvaj instrukcioj (ekzemple en la germana ?e www.bookcrossers.de), kiuj faciligas la komencon. La "taglibro" de la liberigitaj libroj estas skribata principe en la lingvo de la libro. La senkosta ali?o estas farata per retmesa?adreso kaj pasvorto, sed sur la retpa?o oni estas konata nur je memelektita uzantonomo (?ercnomo) ? la retmesa?adreso neniam estas montrata ie ajn sur la retpa?o. Sur tiu retejo oni povas doni al la libroj propran BCID, skribi, kie oni elliberigos la librojn (por ke aliaj librokruci?antoj povu "?asi" kaj trovi ilin), observi, kiam kaj kie aliaj libroj estos elliberigataj (por ke oni mem povu "?asi" ilin), fari enskribon pri trovitaj libroj kaj denove elliberigi ilin, post kiam oni legis kaj taksis ilin.