Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Otto von Guericke
Otto von Guericke
(
Maagdenburg
,
20 november
1602
?
Hamburg
,
11 mei
1686
) was een
Duits
natuurkundige
en
bestuurder
.
Hij studeerde te
Leipzig
,
Helmstedt
en
Jena
rechten, en te
Leiden
wiskunde en natuurkunde. Hij was van 1646 tot 1681 burgemeester van
Maagdenburg
. In 1666 werd hij in de adelstand verheven.
De
Nederlandse
predikant
Johannes van Loenen Martinet
(
1840
-
1918
) was een nazaat van Otto von Guericke; de grootmoeder van Van Loenen Martinet was de officiersdochter Wilhelmina Johanna van Guericke (
1788
-
1830
), gehuwd met de
Harderwijkse
burgemeester
Johannes Jacobus van Loenen
.
Von Guericke was onder meer uitvinder van de
vacuumpomp
en de
elektriseermachine
, en ontdekte onder meer
elektrische
afstoting en het verband tussen de
luchtdruk
en het
weer
.
Beroemd is zijn experiment van de
Maagdenburger halve bollen
. Hierbij werden twee halve bollen, zonder verdere bevestiging, tegen elkaar aan geplaatst, zodat de ruimte tussen hen in
luchtdicht
was, en deze werd vervolgens leeggepompt. Hierna bleek het onmogelijk, zelfs met behulp van een stel van 16 paarden, om deze weer van elkaar te verwijderen. Hiermee was de kracht van de
luchtdruk
aangetoond.
Rond 1650 bouwde hij een ruwe
elektrostatische generator
: een bal van
zwavel
die om een
as
roteerde
. Wanneer Guericke zijn hand tegen de bal hield en de as snel ronddraaide werd er een statische
elektrische lading
opgebouwd. Dit experiment inspireerde de ontwikkeling van verschillende vormen van "wrijvingsmachines". Deze machines leverden op hun beurt een belangrijke bijdrage aan het onderzoek naar
elektriciteit
.