Ηλιοκεντρισμ??

Απεικ?νιση του Κοπερν?κειου συστ?ματο? απ? τον Αντρ?α? Κελλ?ριου? , απ? το *Harmonia Macrocosmica* (1708).

Ο ηλιοκεντρισμ?? ε?ναι το αστρονομικ? μοντ?λο στο οπο?ο η Γη , οι πλαν?τε? και τα υπ?λοιπα ουρ?νια σ?ματα περιστρ?φονται γ?ρω απ? τον ?λιο στο κ?ντρο του ηλιακο? συστ?ματο? , ο οπο?ο? αποτελε? και το κ?ντρο του σ?μπαντο? . Ιστορικ?, ο ηλιοκεντρισμ?? αντιτ?θεται στον γεωκεντρισμ? , ο οπο?ο? ?βαζε τη Γη στο κ?ντρο. Η ιδ?α ?τι η Γη περιστρ?φεται γ?ρω απ? τον ?λιο ε?χε προταθε? ?δη απ? τον 3ο αι?να π.Χ. απ? τον Αρ?σταρχο τον Σ?μιο , ^[1] αλλ? τουλ?χιστον στον μεσαιωνικ? κ?σμο ο ηλιοκεντρισμ?? του Αρ?σταρχου δεν προσ?λκυσε την προσοχ? - πιθαν?? λ?γω τη? απ?λεια? επιστημονικ?ν ?ργων τη? Ελληνιστικ?? Εποχ?? . ^[2]

Τον 16ο αι?να παρουσι?στηκε ?να γεωμετρικ? μαθηματικ? μοντ?λο εν?? ηλιοκεντρικο? συστ?ματο? απ? τον αναγεννησιακ? μαθηματικ?, αστρον?μο και καθολικ? κληρικ? Νικ?λαο Κοπ?ρνικο , που οδ?γησε στην Κοπερν?κεια Επαν?σταση . Τον επ?μενο αι?να, ο Γιοχ?νε? Κ?πλερ επεξεργ?στηκε και επ?κτεινε αυτ? το μοντ?λο ?στε να περιλαμβ?νει ελλειπτικ?? τροχι?? και ο Γαλιλα?ο? Γαλιλ?ι παρουσ?ασε υποστηρικτικ?? παρατηρ?σει? χρησιμοποι?ντα? ?να τηλεσκ?πιο .

Μ?ρο? τη? θεωρ?α? του ηλιοκεντρισμο? ?ταν η αντ?ληψη ?τι ο ?λιο? ?ταν ?χι μ?νο κ?ντρο του ηλιακο? συστ?ματο? αλλ? και του σ?μπαντο? ολ?κληρου. Με τι? παρατηρ?σει? του Ου?λιαμ Χ?ρσελ , του Φρ?ντριχ Β?λχελμ Μπ?σελ και ?λλων αστρον?μων διαπιστ?θηκε ?τι ο ?λιο?, εν? πλησ?αζε το βαρ?κεντρο του ηλιακο? συστ?ματο?, δεν βρισκ?ταν σε καν?να κ?ντρο του σ?μπαντο?. ?τσι εν? μεν σ?μερα ε?ναι αποδεκτ? ?τι ο ?λιο? ε?ναι το κ?ντρο του ηλιακο? συστ?ματο?, η ηλιοκεντρικ? θεωρ?α ε?ναι παρωχημ?νη.

Αρχα?α και μεσαιωνικ? αστρονομ?α [ Επεξεργασ?α | επεξεργασ?α κ?δικα ]

Εν? η σφαιρικ?τητα τη? Γη? αναγνωρ?στηκε ευρ?ω? στην ελληνορωμα?κ? αστρονομ?α τουλ?χιστον απ? τον 4ο αι?να π.Χ., η καθημεριν? περιστροφ? τη? Γη? και η ετ?σια τροχι? γ?ρω απ? τον ?λιο δεν ?γινε ποτ? καθολικ? αποδεκτ? μ?χρι την Κοπερν?κεια Επαν?σταση . ^[3]

Εν? μια κινο?μενη Γη προτ?θηκε τουλ?χιστον απ? τον 4ο αι?να π.Χ. και ?να πλ?ρω? ανεπτυγμ?νο ηλιοκεντρικ? μοντ?λο αναπτ?χθηκε απ? τον Αρ?σταρχο τον Σ?μιο τον 3ο αι?να π.Χ., αυτ?? οι ιδ?ε? δεν κατ?φεραν να αντικαταστ?σουν την ?ποψη μια? στατικ?? σφαιρικ?? Γη? και απ? τον 2ο αι?να μ.Χ. το κυρ?αρχο μοντ?λο, το οπο?ο θα κληρονομηθε? απ? τη μεσαιωνικ? αστρονομ?α, ?ταν το γεωκεντρικ? μοντ?λο που περιγρ?φεται στο ?ργο Μαθηματικ? σ?νταξι? (? Αλμαγ?στη ) του Πτολεμα?ου .

Το πτολεμα?κ? σ?στημα ?ταν ?να εξελιγμ?νο αστρονομικ? σ?στημα που κατ?φερε να υπολογ?σει τι? θ?σει? των πλανητ?ν σε ?ναν αρκετ? ακριβ? βαθμ?. ^[4] Ο ?διο? ο Πτολεμα?ο?, στην Αλμαγ?στη του, επισημα?νει ?τι οποιοδ?ποτε μοντ?λο για την περιγραφ? των κιν?σεων των πλανητ?ν ε?ναι απλ?? μια μαθηματικ? συσκευ?, και δεδομ?νου ?τι δεν υπ?ρχει πραγματικ?? τρ?πο? για να μ?θει ποια ε?ναι η αλ?θεια, πρ?πει να χρησιμοποιηθε? το απλο?στερο μοντ?λο που πα?ρνει του? σωστο?? αριθμο??. ^[5] Ωστ?σο, απ?ρριψε την ιδ?α μια? περιστρεφ?μενη? Γη? ω? παρ?λογη μια? και π?στευε ?τι θα δημιουργο?σε τερ?στιου? αν?μου?. Οι πλανητικ?? υποθ?σει? του ?ταν αρκετ? αληθιν??, ?τι δηλαδ? οι αποστ?σει? τη? Σελ?νη? , του ?λιου , των πλανητ?ν και των αστ?ρων θα μπορο?σαν να προσδιοριστο?ν αντιμετωπ?ζοντα? τι? ουρ?νιε? σφα?ρε? των τροχι?ν ω? συνεχ?μενε? πραγματικ?τητε?. Αυτ? ?κανε την απ?σταση των αστ?ρων μικρ?τερη απ? 20 αστρονομικ?? μον?δε? , ^[6] μια παλινδρ?μηση, καθ?? το ηλιοκεντρικ? σχ?μα του Αρ?σταρχου του Σ?μιου που υπ?ρχε αι?νε? νωρ?τερα τοποθετο?σε αναγκαστικ? τα αστ?ρια τουλ?χιστον δ?ο τ?ξει? μεγ?θου? πιο μακρι?.

Τα προβλ?ματα με το σ?στημα του Πτολεμα?ου αναγνωρ?στηκαν σοβαρ? στη μεσαιωνικ? αστρονομ?α, και μια αυξαν?μενη προσπ?θεια να την επικρ?νει και να τη βελτι?σει στα τ?λη τη? μεσαιωνικ?? περι?δου οδ?γησε τελικ? στον ηλιοκεντρισμ? του Κοπ?ρνικου που αναπτ?χθηκε στην αστρονομ?α τη? Αναγ?ννηση? .

Κλασικ? αρχαι?τητα [ Επεξεργασ?α | επεξεργασ?α κ?δικα ]

Σχολ? του Πυθαγ?ρα [ Επεξεργασ?α | επεξεργασ?α κ?δικα ]

Το μη γεωκεντρικ? μοντ?λο του Σ?μπαντο? προτ?θηκε απ? τον Πυθαγ?ρειο φιλ?σοφο Φιλ?λαο (γ. 390 π.Χ.), ο οπο?ο? δ?δαξε ?τι στο κ?ντρο του Σ?μπαντο? υπ?ρχε μια ≪κεντρικ? φωτι?≫, γ?ρω απ? την οπο?α η Γη , ο ?λιο? , η Σελ?νη και οι πλαν?τε? ε?χαν ομοι?μορφη κυκλικ? κ?νηση. Αυτ? το σ?στημα υπ?θεσε την ?παρξη εν?? αντιγειωμ?νου με τη Γη και την κεντρικ? φωτι?, με την ?δια περ?οδο περιστροφ?? γ?ρω απ? την κεντρικ? φωτι? με τη Γη. Ο ?λιο? περιστρεφ?ταν γ?ρω απ? την κεντρικ? φωτι? μ?α φορ? τον χρ?νο, και τα αστ?ρια ?ταν στ?σιμα. Η Γη διατ?ρησε το ?διο κρυμμ?νο πρ?σωπο προ? την κεντρικ? φωτι?, καθιστ?ντα? την ?σο και την ≪αντ?θετη γη≫ α?ρατη απ? τη Γη. Η ?ννοια τη? ομοι?μορφη? κυκλικ?? κ?νηση? των Πυθαγορε?ων παρ?μεινε αδιαμφισβ?τητη για τα επ?μενα 2.000 χρ?νια και στου? Πυθαγ?ρειου? αναφ?ρθηκε ο Κοπ?ρνικο? ?ταν δ?λωσε ?τι η ?ννοια μια? κινο?μενη? Γη? δεν ?ταν ο?τε ν?α ο?τε επαναστατικ?. ^[7] Ο Γιοχ?νε? Κ?πλερ ?δωσε μια εναλλακτικ? εξ?γηση για την ≪κεντρικ? πυρκαγι?≫ των Πυθαγορε?ων ω? τον ?λιο, ≪καθ?? οι περισσ?τερε? ομ?δε? ?κρυβαν σκ?πιμα τι? διδασκαλ?ε? του?≫. ^[8]

Ο Ηρακλε?δη? ο Ποντικ?? (4ο? αι?να? π.Χ.) ε?πε ?τι η περιστροφ? τη? Γη? εξ?γησε τη φαινομενικ? καθημεριν? κ?νηση τη? ουρ?νια? σφα?ρα?. Κ?ποτε πιστε?εται ?τι π?στευε ?τι ο Ερμ?? και η Αφροδ?τη περιστρ?φονται γ?ρω απ? τον ?λιο, ο οπο?ο? με τη σειρ? του (μαζ? με του? ?λλου? πλαν?τε?) περιστρ?φεται γ?ρω απ? τη Γη. ^[9] Ο Μακρ?βιο? Αμβρ?σιο? Θεοδ?σιο? (395?423 μ.Χ.) το περι?γραψε αργ?τερα ω? το ≪Αιγυπτιακ? Σ?στημα≫, δηλ?νοντα? ?τι ≪δεν ?ταν κ?τι παραπ?νω απ? την ικαν?τητα των Αιγυπτ?ων≫, αν και δεν υπ?ρχει ?λλη ?νδειξη ?τι ?ταν γνωστ? στην αρχα?α Α?γυπτο . ^[10]^[11]

Αρ?σταρχο? ο Σ?μιο? [ Επεξεργασ?α | επεξεργασ?α κ?δικα ]

Το πρ?το πρ?σωπο που ?ταν γνωστ? ?τι πρ?τεινε την ?παρξη εν?? ηλιοκεντρικο? συστ?ματο? ?ταν ο Αρ?σταρχο? ο Σ?μιο? (περ?που το 270 π.Χ.). ?πω? και ο Ερατοσθ?νη? την ?δια περ?οδο, ο Αρ?σταρχο? υπολ?γισε το μ?γεθο? τη? Γη? και μ?τρησε τα μεγ?θη και τι? αποστ?σει? του ?λιου και τη? Σελ?νη? . Απ? τι? εκτιμ?σει? του, κατ?ληξε στο συμπ?ρασμα ?τι ο ?λιο? ?ταν ?ξι ?ω? επτ? φορ?? ευρ?τερο? απ? τη Γη και π?στευε ?τι το μεγαλ?τερο αντικε?μενο θα ε?χε την πιο ελκτικ? δ?ναμη.

Τα γραπτ? του σχετικ? με το ηλιοκεντρικ? σ?στημα ?χουν χαθε?, αλλ? κ?ποιε? πληροφορ?ε? για αυτ? ε?ναι γνωστ?? απ? μια σ?ντομη περιγραφ? του Αρχιμ?δη που ?ζησε την ?δια χρονικ? περ?οδο, και απ? δι?σπαρτε? αναφορ?? μεταγεν?στερων συγγραφ?ων. Η περιγραφ? τη? θεωρ?α? του Αρ?σταρχου απ? τον Αρχιμ?δη δ?νεται στο βιβλ?ο του τελευτα?ου, Ψαμμ?τη? . Ολ?κληρη η περιγραφ? περιλαμβ?νει μ?νο τρει? προτ?σει?, τι? οπο?ε? ο Thomas Heath μεταφρ?ζει ω? εξ??: ^[12]

Εσε?? γνωρ?ζετε ?τι το ≪σ?μπαν≫ ε?ναι το ?νομα που δ?νουν οι περισσ?τεροι αστρον?μοι στη σφα?ρα, το κ?ντρο του οπο?ου ε?ναι το κ?ντρο τη? γη?, εν? η ακτ?να του ε?ναι ?ση με την ευθε?α γραμμ? μεταξ? του κ?ντρου του ?λιου και του κ?ντρο τη? γη?. Αυτ?? ε?ναι τα γραφ?μενα, ?πω? τα ?χετε ακο?σει απ? αστρον?μου?. Αλλ? ο Αρ?σταρχο? ?φερε ?να βιβλ?ο που αποτελε?ται απ? ορισμ?νε? υποθ?σει?, ?που φα?νεται, ω? συν?πεια των υποθ?σεων που ?γιναν, ?τι το σ?μπαν ε?ναι πολλ?? φορ?? μεγαλ?τερο απ? το ≪σ?μπαν≫ που μ?λι? αναφ?ρθηκε. Οι υποθ?σει? του ε?ναι ?τι τα σταθερ? αστ?ρια και ο ?λιο? παραμ?νουν αμετ?βλητα, ?τι η γη περιστρ?φεται γ?ρω απ? τον ?λιο στην περιφ?ρεια εν?? κ?κλου, ο ?λιο? βρ?σκεται στη μ?ση τη? τροχι??, και ?τι η σφα?ρα των σταθερ?ν αστερι?ν, βρ?σκεται περ?που το ?διο κ?ντρο ?πω? ο ?λιο?, ε?ναι τ?σο μεγ?λο? που ο κ?κλο? στον οπο?ο υποθ?τει ?τι η γη να περιστρ?φεται φ?ρει τ?τοια αναλογ?α με την απ?σταση των σταθερ?ν αστερι?ν, ?πω? το κ?ντρο τη? σφα?ρα? φ?ρει στην επιφ?νει? του.

Ο Αρ?σταρχο? πιθαν?τατα θε?ρησε ?τι τα αστ?ρια ε?ναι πολ? μακρι? επειδ? γν?ριζε ?τι διαφορετικ? η παρ?λλαξ? ^[13] του? θα παρατηρο?νταν κατ? τη δι?ρκεια εν?? ?του?. Τα αστ?ρια ε?ναι στην πραγματικ?τητα τ?σο μακρι?, που η αστρικ? παρ?λλαξη ?γινε ανιχνε?σιμη μ?νο ?ταν ε?χαν αναπτυχθε? αρκετ? ισχυρ? τηλεσκ?πια .

Σημει?σει? [ Επεξεργασ?α | επεξεργασ?α κ?δικα ]

↑ Dreyer (1953) , pp.135?48 ; Linton (2004) , pp.38?9) . The work of Aristarchus's in which he proposed his heliocentric system has not survived. We only know of it now from a brief passage in Archimedes 's The Sand Reckoner .
↑ according to Lucio Russo , the heliocentric view was expounded in Hipparchus 's work on gravity. (source: Lucio Rosso, The Forgotten Revolution, How Science was Born in 300BC and Why it had to be Reborn , pp 293-296)
↑ Dicks, D.R. (1970). Early Greek Astronomy to Aristotle. Ithaca, N.Y.: Cornell University Press.
↑ Debus, Allen G. (1987). Man and nature in the Renaissance. Cambridge University Press. σελ. 76.
↑ Στο τμ?μα 1 του Βιβλ?ου 1 παραδ?χεται ?τι ?να μοντ?λο στο οπο?ο περιστρ?φεται η Γη σε σχ?ση με τα αστ?ρια θα ?ταν απλο?στερο, αλλ? δεν φτ?νει μ?χρι να εξετ?σει ?να ηλιοκεντρικ? σ?στημα.
↑ Dennis Duke, Ptolemy's Universe Αρχειοθετ?θηκε 2009-03-14 στο Wayback Machine .
↑ Boyer, C. A History of Mathematics. Wiley, σελ. 54.
↑ Kepler, Johannes (1618?1621). Epitome of Copernican Astronomy. Βιβλ?ο IV, Μ?ρο? 1.2.
↑ Eastwood, B. S. (1 Νοεμβρ?ου, 1992), "Heraclides and Heliocentrism ? Texts Diagrams and Interpretations", Journal for the History of Astronomy, 23.
↑ Neugebauer, Otto E. (1975), A history of ancient mathematical astronomy, Berlin/Heidelberg/New York: Springer, σελ. 695.
↑ Rufus, W. Carl (1923), "The astronomical system of Copernicus", Popular Astronomy, 31: 510?521.
↑ Heath, Sir Thomas (1913). Aristarchus of Samos, the ancient Copernicus; a history of Greek astronomy to Aristarchus, together with Aristarchus's Treatise on the sizes and distances of the sun and moon : a new Greek text with translation and notes. London: Oxford University Press.
↑ Δηλαδ?, μια φαινομενικ? κ?νηση των ?στρων σε σχ?ση με του? ουρ?νιου? π?λου? και τον ισημεριν?, και μεταξ? του?, που προκαλε?ται απ? την περιστροφ? τη? Γη? γ?ρω απ? τον ?λιο.

Βιβλιογραφ?α [ Επεξεργασ?α | επεξεργασ?α κ?δικα ]

Baker, A. and Chapter, L. (2002), "Part 4: The Sciences". In M. M. Sharif, "A History of Muslim Philosophy", Philosophia Islamica .
di Bono, Mario (1995). ≪Copernicus, Amico, Fracastoro and ??si's Device: Observations on the Use and Transmission of a Model≫. Journal for the History of Astronomy xxvi (2): 133?54. doi : 10.1177/002182869502600203 . Bibcode : 1995JHA....26..133D .
Drake, Stillman (1978). Galileo At Work . Chicago: University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-16226-3 .
Diogenes Laertius (1972), Lives of Eminent Philosophers , Cambridge, MA: Harvard University Press , https://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3atext%3a1999.01.0258 , ανακτ?θηκε στι? 16 July 2018
Dreyer, John Louis Emil (1953), A History of Astronomy from Thales to Kepler , New York: Dover Publications, ISBN 978-0-486-60079-6 , https://archive.org/details/historyofplaneta00dreyuoft
Edwards, James (1998), The History and Practice of Ancient Astronomy , Oxford: Oxford University Press, ISBN 978-0-19-509539-5 , https://books.google.com/books?id=nS51_7qbEWsC , ανακτ?θηκε στι? 16 July 2018
Fantoli, Annibale (2003). Galileo, for Copernicanism and for the church . Μτφρ. Coyne, George V. (3rd English ?κδοση). Notre Dame, IN: Vatican Observatory Publications / University of Notre Dame Press. ISBN 88-209-7427-4 . OCLC 52897897 .
Favaro, Antonio , επιμ. (1907). Le Opere di Galileo Galilei, Edizione Nazionale [ The Works of Galileo Galilei, National Edition ] (στα Ιταλικ?). 19 . Florence : Barbera. ISBN 978-88-09-20881-0 . Αρχειοθετ?θηκε απ? το πρωτ?τυπο στι? Ιουλ?ου 13, 2007. A searchable online copy is available on the Institute and Museum of the History of Science , Florence, and a brief overview of Le Opere is available at Finn's fine books , and here .
Finocchiaro, Maurice (2010), Defending Copernicus and Galileo: Critical Reasoning in the two Affairs , Springer, ISBN 978-9048132003
Gingerich, Owen (2004). The Book Nobody Read . London: William Heinemann. ISBN 978-0-434-01315-9 .
Goddu, Andre (2010). Copernicus and the Aristotelian tradition . Leiden, Netherlands: Brill. ISBN 978-90-04-18107-6 .
Graney, Christopher M. (2015), Setting Aside All Authority: Giovanni Battista Riccioli and the Science against Copernicus in the Age of Galileo , University of Notre Dame Press, ISBN 978-0-268-02988-3
Heath, Sir Thomas (1913). Aristarchus of Samos, the ancient Copernicus; a history of Greek astronomy to Aristarchus, together with Aristarchus's Treatise on the sizes and distances of the sun and moon : a new Greek text with translation and notes . London: Oxford University Press.
Heilbron, John L. (1999). The Sun in the Church: Cathedrals as Solar Observatories . Cambridge, MA: Harvard University Press. ISBN 978-0-674-00536-5 .
Heilbron, John L. (2005). ≪Censorship of Astronomy in Italy after Galileo≫. Στο: McMullin, Ernan. The Church and Galileo . University of Notre Dame Press, Notre Dame. ISBN 978-0-268-03483-2 .
Heilbron, John L. (2010). Galileo . OUP. ISBN 978-0-19-958352-2 .
Joseph, George G. (2000). The Crest of the Peacock: Non-European Roots of Mathematics (2nd ?κδοση). London: Penguin Books. ISBN 0-691-00659-8 .
Koestler, Arthur (1990) [1959]. The Sleepwalkers: A history of man's changing vision of the universe . London: Penguin Books. ISBN 978-0-14-019246-9 . Available from the Πρ?τυπο:Plain link Πρ?τυπο:Limited access .
Koyre, Alexandre (1957). From the Closed World to the Infinite Universe . Baltimore: Johns Hopkins Univ. Pr.
Koyre, Alexandre (1973). The Astronomical Revolution: Copernicus ? Kepler ? Borelli . Ithaca, NY: Cornell University Press. ISBN 978-0-8014-0504-4 .
Langford, Jerome K. (1998) [1966]. Galileo, Science and the Church (3rd ?κδοση). St. Augustine's Press. ISBN 978-1-890318-25-3 . . Original edition by Desclee (New York, 1966)
Linton, Christopher M. (2004). From Eudoxus to Einstein ? A History of Mathematical Astronomy . Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-82750-8 .
Neher, Andre (1977). ≪Copernicus in the Hebraic Literature from the Sixteenth to the Eighteenth Century≫. Journal of the History of Ideas 38 (2): 221?226. doi : 10.2307/2708908 .
Plutarch (1883), Godwin, William, επιμ., On the Face Appearing within the Orb of the Moon , 5 , Boston, MA: Little, Brown, and Company, σελ. 234?292 , https://archive.org/stream/plutarchsmorals51883plut#page/234
Plutarch (1911), The Face Which appears on the Orb of the Moon , Winchester and London: Warren & Son, Ltd. and Simpkin & Co. Ltd , https://archive.org/stream/plutarchonfacewh00plut#page/n6
Plutarch (1957), Cherniss, Harold; Helmbold, William C., επιμ., Concerning the Face Which Appears in the Orb of the Moon , Loeb Classical Library , 406 , Harvard, MA and London: Harvard University Press and William Heinemann Ltd., σελ. 1?223 , https://archive.org/stream/moraliainfifteen12plutuoft#page/n15
Qadir, Asghar (1989). Relativity: An introduction to the special theory . Singapore Teaneck, NJ: World Scientific. ISBN 9971-5-0612-2 . OCLC 841809663 .
Rosen, Edward (1995). Copernicus and his Successors . London: Hambledon Press. Bibcode : 1995cops.book.....R . ISBN 978-1-85285-071-5 .
Russo, Lucio (2013). The Forgotten Revolution: How Science Was Born in 300 BC and Why it Had to Be Reborn . Μτφρ. Levy, Silvio. Springer Science & Business Media . ISBN 978-3-642-18904-3 . Ανακτ?θηκε στι? 13 Ιουν?ου 2017 .
Russo, Lucio; Medaglia, Silvio M. (1996). ≪Sulla presunta accusa di empieta ad Aristarco di Samo≫ (στα it). Quaderni Urbinati di Cultura Classica New Series, Vol. 53 (2): 113?121. doi : 10.2307/20547344 .
Sabra, A. I. (1998). ≪Configuring the Universe: Aporetic, Problem Solving, and Kinematic Modeling as Themes of Arabic Astronomy≫. Perspectives on Science 6 (3): 288?330. doi : 10.1162/posc_a_00552 .
Saliba, George (1999). ≪Whose Science is Arabic Science in Renaissance Europe?≫ . Columbia University .
The Shorter Oxford English Dictionary (6th ?κδοση). Oxford, UK: Oxford University Press. 2007. ISBN 978-0-19-920687-2 .
Sharratt, Michael (1994). Galileo: Decisive Innovator . Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-56671-1 .
Speller, Jules (2008). Galileo's Inquisition Trial Revisited . Frankfurt am Main: Peter Lang. ISBN 978-3-631-56229-1 .
Taton, Rene; Wilson, Curtis, επιμ.. (1989), Planetary astronomy from the Renaissance to the rise of astrophysics Part A: Tycho Brahe to Newton , Cambridge: Cambridge University Press, ISBN 978-0-521-24254-7 , https://books.google.com/books?id=rkQKU-wfPYMC , ανακτ?θηκε στι? 2009-11-06
Thurston, Hugh (1993). Early Astronomy . New York: Springer-Verlag. ISBN 978-0-387-94107-3 .
JV Chelliah (1946). Pattupattu ? Ten Tamil Idylls (Tamil Verses with Englilsh Translation) . Tamil University (1985 print).

Εξωτερικο? σ?νδεσμοι [ Επεξεργασ?α | επεξεργασ?α κ?δικα ]

Commons logo

Τα Wikimedia Commons ?χουν πολυμ?σα σχετικ? με το θ?μα
Ηλιοκεντρισμ??

≪Does Heliocentrism Mean That the Sun is Stationary?≫ . Scienceray . Αρχειοθετ?θηκε απ? το πρωτ?τυπο στι? 16 Αυγο?στου 2013 . Ανακτ?θηκε στι? 27 Νοεμβρ?ου 2018 .
The Heliocentric Pantheon: An Interview with Walter Murch
The Heliocentric Model and Kepler's Laws of Planetary Motion στο YouTube - The development of the Heliocentric model with the contributions of Nicolaus Copernicus, Giordano Bruno, Tycho Brahe, Galileo Galilei and Johannes Kepler

Αυτ? το λ?μμα χρει?ζεται επ?κταση . Μπορε?τε να βοηθ?σετε την Βικιπα?δεια επεκτε?νοντ?? το .

[1] Dreyer (1953) , pp.135?48 ; Linton (2004) , pp.38?9) . The work of Aristarchus's in which he proposed his heliocentric system has not survived. We only know of it now from a brief passage in Archimedes 's The Sand Reckoner .

[2] rding to Lucio Russo , the heliocentric view was expounded in Hipparchus 's work on gravity. (source: Lucio Rosso, The Forgotten Revolution, How Science was Born in 300BC and Why it had to be Reborn , pp 293-296)

[3] Dicks, D.R. (1970). Early Greek Astronomy to Aristotle. Ithaca, N.Y.: Cornell University Press.

[4] Debus, Allen G. (1987). Man and nature in the Renaissance. Cambridge University Press. σελ. 76.

[5] Στο τμ?μα 1 του Βιβλ?ου 1 παραδ?χεται ?τι ?να μοντ?λο στο οπο?ο περιστρ?φεται η Γη σε σχ?ση με τα αστ?ρια θα ?ταν απλο?στερο, αλλ? δεν φτ?νει μ?χρι να εξετ?σει ?να ηλιοκεντρικ? σ?στημα.

[6] Dennis Duke, Ptolemy's Universe Αρχειοθετ?θηκε 2009-03-14 στο Wayback Machine .

[7] Boyer, C. A History of Mathematics. Wiley, σελ. 54.

[8] Kepler, Johannes (1618?1621). Epitome of Copernican Astronomy. Βιβλ?ο IV, Μ?ρο? 1.2.

[9] Eastwood, B. S. (1 Νοεμβρ?ου, 1992), "Heraclides and Heliocentrism ? Texts Diagrams and Interpretations", Journal for the History of Astronomy, 23.

[10] Neugebauer, Otto E. (1975), A history of ancient mathematical astronomy, Berlin/Heidelberg/New York: Springer, σελ. 695.

[11] Rufus, W. Carl (1923), "The astronomical system of Copernicus", Popular Astronomy, 31: 510?521.

[12] Heath, Sir Thomas (1913). Aristarchus of Samos, the ancient Copernicus; a history of Greek astronomy to Aristarchus, together with Aristarchus's Treatise on the sizes and distances of the sun and moon : a new Greek text with translation and notes. London: Oxford University Press.

[13] Δηλαδ?, μια φαινομενικ? κ?νηση των ?στρων σε σχ?ση με του? ουρ?νιου? π?λου? και τον ισημεριν?, και μεταξ? του?, που προκαλε?ται απ? την περιστροφ? τη? Γη? γ?ρω απ? τον ?λιο.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]