Conte
(u
contesa
, en femenin), d'o
latin
comes
[1]
, plegau a travies d'o
frances
en muitas luengas, ye un titol de nobleza, d'un gubernant d'un
condau
.
Os primers reis de l'
alta Edat Meya
dioron o titol de conte a toz os oficials d'as suyas casas, uno d'els dito "conte
palacin
".
O titol de conte lo reprenioron os companyers d'armas d'os prencipes francos cuan encomenzoron a chestionar bellas
civitas
("ciudaz") u
pagi
("
pagos
"), churidiccions administrativas heredadas de l'
Imperio Romano
. Os contes
merovinchios
yeran nombraus por o rei con funcions fiscals, militars y chudicials.
En ixas envueltas d'os
Carolinchios
tot ixo se convertio en hereditario y os pagos (
pagi
) evolucionoron enta condaus autonomos.
Bels condaus carolinchios d'a
Marca Hispanica
se convertioron en estaus cristians independients: