L'
amelon
ye un
polisacarido
propio d'as
celulas vechetals
muito abundant en os organos y estructuras vechetals que se fan servir de reserva como as
radices
, os
tuberclos
y as
simients
. A
farina
ye amelon en mes d'o 90 %. L'amelon representa a base d'a dieta alimenticia de gran part d'a
humanidat
. En realidat l'amelon ye formato por dos polisacaridos de
glucosa
:
amilosa
y
amilopectina
.
En l'
aparato dichestivo
os
enzimas
que descomposan l'amelon deseparando as moleculas de
glucosa
son as
amilasas
.
A parola
amelon
provien d'o latin
AMYLUM
, y en
aragones medieval
presenta cualques variants
almelon
,
almenlon
, ecetra. A mes frecuent ye
amellon
que duro dica en o
castellano d'o sieglo XVI en Aragon
, que podria estar tanto una simpla variant ortografica como una variant fonetica a lo estilo de
esquiruello
respecto a
esquiruelo
.
L'amilosa presenta as moleculas de α-D-glucosa d'una traza helicoidal. L'amilopectina las presenta d'una traza linial con abundants ramificacions.
L'
amilasa
hidroliza a l'amilasa y a l'amilopectina deseparando parellas de moleculas de glucosa (o disacarido
maltosa
), pero no desfa as ramificacions de l'amilopectina. Ye atra enzima, a
glucosidasa
, a que las ataca.
