Octavio Irineo Paz Lozano ( Meksikostad , 31 Maart 1914 - ibidem , 19 April 1993 ) was 'n Meksikaanse skrywer. ^[1]

Hy het sy kinderjare in die VSA deurgebring en regte aan die UNAM bestudeer. Hy het as diplomaat gewerk en in Indie , Spanje en Frankryk gewoon.

Werke [ wysig | wysig bron ]

• 1933? Luna silvestre
• 1936? ¡No pasaran!
• 1937? Raiz del hombre
• 1937? Bajo tu clara sombra y otros poemas sobre Espana
• 1941? Entre la piedra y la flor
• 1942? A la orilla del mundo
• 1949? Libertad bajo palabra
• 1954? Semillas para un himno
• 1957? Piedra de Sol
• 1958? La estacion violenta
• 1962? Salamandra (1958?1961)
• 1965? Viento entero
• 1967? Blanco
• 1968? Discos visuales
• 1969? Ladera Este (1962?1968)
• 1969? La centena (1935?1968)
• 1971? Topoemas
• 1972? Renga: A Chain of Poems
• 1975? Pasado en claro
• 1976? Vuelta
• 1979? Hijos del aire/Airborn
• 1979? Poemas (1935?1975)
• 1985? Prueba del nueve
• 1987? Arbol adentro (1976?1987)
• 1989? El fuego de cada dia

Toekennings [ wysig | wysig bron ]

• Premio Miguel de Cervantes , 1981
• Nobelprys vir Letterkunde , 1990

Verwysings [ wysig | wysig bron ]

Eksterne skakels [ wysig | wysig bron ]

• Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Octavio Paz .

Hierdie artikel is ’n saadjie . Voel vry om Wikipedia te help deur dit uit te brei .