Kim Dae-jung
(
Hangul
: 김대중) (
Hauido
,
3 december
1925
-
Seoel
,
18 augustus
2009
[1]
) was een
Zuid-Koreaanse
politicus
, die in 2000 de
Nobelprijs voor de Vrede
won. Kim werd geboren in de arme zuidwestelijke regio van Korea, die destijds geheel was geannexeerd door
Japan
. Na jarenlang
oppositieleider
te zijn geweest, werd hij
president
. Kim Dae-jung was een overtuigd
christen
. Zijn koosnaam was DJ.
De dienstplicht in het Japanse leger ontliep Kim Dae-jung door bij een Japanse rederij te gaan werken. Na de Japanse nederlaag in
1945
greep hij de kans zich politiek te ontplooien. Hij werd in 1961 gekozen als vertegenwoordiger van het parlement, maar een militaire coup onder leiding van
Park Chung-hee
maakte al snel een einde aan het parlement. Kim Dae-jung groeide uit tot een uitstekende oppositieleider, wat in 1971 uitmondde in het houden van een presidentiele campagne. Zijn tegenstander, dictator Park Chung-hee werkte hem op alle mogelijke manieren tegen door hem te ontvoeren, op te sluiten, te bedreigen en hem te verbannen uit de politiek.
In 1980 werd Kim Dae-jung beschuldigd van opruiing en samenzwering, en daarvoor ter dood veroordeeld. De regering van de
Verenigde Staten
greep in, en de straf werd teruggebracht tot 20 jaar cel. Later mocht hij naar de VS vertrekken om daar in ballingschap te leven.
Na zijn terugkeer naar Zuid-Korea in 1985 werd Kim Dae-jung opnieuw een van de belangrijke leiders van de politieke oppositie. Nadat ex-generaal
Chun Doo-hwan
met pensioen was gegaan werd de eerste democratische presidentsverkiezing gehouden. Kim Dae-jung en
Kim Young-sam
, twee leden van de oppositie, stonden hierin tegenover elkaar. Doordat de oppositie verdeeld was, kon geen van beiden een overwinning behalen. In 1992 faalde hij wederom in zijn strijd om het presidentschap. In 1997 slaagde hij echter met zijn vierde poging, waarna hij het zogenaamde
Blauwe Huis
betrok, de ambtswoning van de Zuid-Koreaanse president.
Toen Kim Dae-jung president werd, zat
Azie
midden in de economische crisis. De president zette zich in voor economische herstructurering om de situatie te verbeteren, met enig resultaat.
In 1998 ontmoette hij de Japanse premier
Keizo Obuchi
en ze kwamen een nieuw partnerschap tussen beide landen overeen.
[2]
De relatie tussen beide landen was moeizaam ondanks een verdrag voor de normalisering van de betrekkingen getekend in 1965. In een verklaring uitte Obuchi "diep berouw" en bood zijn "oprechte verontschuldigingen" aan voor de
koloniale overheersing van Japan
en Kim sprak waardering uit voor de verklaring van Obuchi.
[2]
Beide leiders wilden een betere relatie, dit vertaalde zich concreet in culturele uitwisselingen, maar ook in beter overleg met betrekking tot de veiligheid in de regio.
[2]
Zijn beleid tegenover
Noord-Korea
is er een van openheid en communicatie. In 2000 nam Kim Dae-jung deel aan de eerste presidentiele Noord-Zuidtop, waarvoor hij een
Nobelprijs
won.
[3]
In 2000 ontving hij ook de
Thorolf Rafto-prijs
, een Noorse mensenrechtenprijs. Op 19 december 2002 volgde
Roh Moo-hyun
hem op als president van Zuid-Korea.
Kim Dae-jung overleed op 83-jarige leeftijd aan een
hartaanval
in
Seoel
.
Bronnen, noten en/of referenties
|
1901:
Dunant
,
Passy
·
1902:
Ducommun
,
Gobat
·
1903:
Cremer
·
1904:
Institut de Droit International
·
1905:
Von Suttner
·
1906:
Roosevelt
·
1907:
Moneta
,
Renault
·
1908:
Arnoldson
,
Bajer
·
1909:
Beernaert
,
Balluet d'Estournelles de Constant
·
1910:
IPB
·
1911:
Asser
,
Fried
·
1912:
Root
·
1913:
La Fontaine
·
1917:
ICRC
·
1919:
Wilson
·
1920:
Bourgeois
·
1921:
Branting
,
Lange
·
1922:
Nansen
·
1925:
Chamberlain
,
Dawes
·
1926:
Briand
,
Stresemann
·
1927:
Buisson
,
Quidde
·
1929:
Kellogg
·
1930:
Soderblom
·
1931:
Addams
,
Butler
·
1933:
Angell
·
1934:
Henderson
·
1935:
Von Ossietzky
·
1936:
Lamas
·
1937:
Cecil
·
1938:
Office international Nansen pour les refugies
·
1944:
ICRC
·
1945:
Hull
·
1946:
Balch
,
Mott
·
1947:
Friends Service Council
,
American Friends Service Committee
·
1949:
Orr
·
1950:
Bunche
·
1951:
Jouhaux
·
1952:
Schweitzer
·
1953:
Marshall
·
1954:
Hoog Commissariaat voor de Vluchtelingen (UNHCR)
·
1957:
Pearson
·
1958:
Pire
·
1959:
Noel-Baker
·
1960:
Luthuli
·
1961:
Hammarskjold
·
1962:
Pauling
·
1963:
ICRC
,
IFRC
·
1964:
King
·
1965:
UNICEF
·
1968:
Cassin
·
1969:
Internationale Arbeidsorganisatie
·
1970:
Borlaug
·
1971:
Brandt
·
1973:
Kissinger
,
Le đ?c Th?
·
1974:
MacBride
,
Sat?
·
1975:
Sacharov
·
1976:
Williams
,
Corrigan
·
1977:
Amnesty International
·
1978:
Sadat
,
Begin
·
1979:
Moeder Teresa
·
1980:
Esquivel
·
1981:
Hoog Commissariaat voor de Vluchtelingen (UNHCR)
·
1982:
Myrdal
,
Robles
·
1983:
Wał?sa
·
1984:
Tutu
·
1985:
IPPNW
·
1986:
Wiesel
·
1987:
Arias
·
1988:
VN-vredesmacht
·
1989:
Gyatso
·
1990:
Gorbatsjov
·
1991:
Suu Kyi
·
1992:
Menchu
·
1993:
Mandela
,
De Klerk
·
1994:
Arafat
,
Peres
,
Rabin
·
1995:
Rotblat
,
Pugwash Conferences on Science and World Affairs
·
1996:
Ximenes Belo
,
Ramos-Horta
·
1997:
ICBL
,
Williams
·
1998:
Hume
,
Trimble
·
1999:
AzG
·
2000:
Dae-jung
·
2001:
VN
,
Annan
·
2002:
Carter
·
2003:
Ebadi
·
2004:
Maathai
·
2005:
IAEA
,
El-Baradei
·
2006:
Grameen Bank
,
Yunus
·
2007:
Gore
,
IPCC
·
2008:
Ahtisaari
·
2009:
Obama
·
2010:
Liu
·
2011:
Johnson Sirleaf
,
Gbowee
,
Karman
·
2012:
Europese Unie
·
2013:
OPCW
·
2014:
Satyarthi
,
Yousafzai
·
2015:
Kwartet voor Nationale Dialoog in Tunesie
·
2016:
Santos
·
2017:
ICAN
·
2018:
Mukwege
,
Murad Basee
·
2019:
Ahmed
·
2020:
Wereldvoedselprogramma
·
2021:
Ressa
,
Moeratov
·
2022:
Bjaljazki
,
Memorial
,
Centrum voor Burgerlijke Vrijheden
·
2023:
Mohammadi