De Soldaat Dy't Weromkaam
, yn it oarspronklike
Nederlansk
:
De Soldaat Die Terugkwam
, is in
roman
fan 'e yn
Feanwalden
berne
Nederlanske
skriuwer
Theun de Vries
(
1907
-
2005
). It is in
histoaryske roman
, dy't it ferhaal fertelt fan in
Fransk
soldaat ut 'e sechstjinde iuw dy't nei jierren fan ofwezigens sterk feroare nei wiif en bern weromkeard.
De Soldaat Dy't Weromkaam
waard foar it earst utjun yn
1980
. De
Fryske
oersetting fan
Dick Eisma
ferskynde yn
2003
.
Neffens in oantekening fan syn han, efteryn it boek, hat De Vries
De Soldaat Dy't Weromkaam
basearre op wiere foarfallen.
Francois de Pitaval
(
1673
-
1743
wie in Fransk
jurist
te
Lyon
, dy't by syn libben in samling ferslaggen fan nuveraardige kriminele prosessen utjoech. De
Dutske
dichter
en
toanielskriuwer
Friedrich von Schiller
(
1759
-
1805
, dy't in grut leafhawwer wie fan
detektiveferhalen
, bewurkmastere de earste
Dutske
oersetting fan Pitaval syn wurk (yn dielen,
1782
-
1794
). Ut dy oersetting publisearre it
Insel Verlag
te
Leipzig
yn
1910
in blomlezing troch
Paul Ernst
"yn trije alderaardichste dieltsjes"
, neffens De Vries. Deryn (dl. 2, s. 331-359) fun De Vries it ferhaal oer Martin Guerre, dat er as utgongspunt naam foar dizze roman. Hy skreau
De Soldaat Die Terugkwam
yn
1978
en
1979
. It waard foar it earst utjun yn
1980
, as underdiel fan
De Blinde Venus: Twee Romances
, tegearre mei
De Merrie
. Yn
1987
waard it werutjun as selsstannige roman.
De Soldaat Dy't Weromkaam
spilet yn it sechstjinde-iuwske Frankryk, dat doedestiden ferskuord waard troch folksopstannen en godstsjinstoarloggen. Yn in lyts doarpke oan 'e rivier de
Garonne
, yn 'e
Languedoc
, moat Martin Guerre, fanwegen jildsoargen fan syn aldelju, al trouwe as er noch mar alve jier is, mei de like alde Bertrande de Rols. Martin is in groubloedigen hont, dy't earst neat fan syn frou witte wol. Nei mear as san jier krije se dochs in bern, in jonge, dy't Alexandre (ropnamme Sanxi) komt te hjitten. Mar dan naait Martin ut en lit wiif en bern lykme-allinne en yn earmoed efter. Nei jierren komt der in feteraan troch it doarp, dy't uthaldt dat er mei Martin yn it Franske leger tsjinne hat, en dat Martin by ien fan 'e oarloggen yn
Itaalje
in skonk ferlern hat.
Tink derom: Yn de tekst hjirunder wurdt de ofrin fan it ferhaal beskreaun.
As jo it ferhaal sels leze wolle, is it mooglik better dat jo it no folgjende diel fan 'e plotbeskriuwing (earst noch) net leze.
|
Mar nei tsien jier komt Martin Guerre werom, en docht bliken dat er beide skonken noch hat. Hy jout him wer by Bertrande en syn soan en liket wol in oar man wurden te wezen: hy is soarchsum en leafdefol foar syn frou, wurdt in echte heit foar Sanxi en is helpfeardich en flot op 'e trie mei syn goekunde en famylje. Guon twifelje lykwols oan syn identiteit, derby oanfitere troch syn omke Pierre Guerre, mei wa't er in skeel oer syn heite beerf kriget. Nei in ut 'e han rune ruzje yn 'e pleatslike herberge fynt der in gerjochtlik undersyk nei him plak, mar de rjochtbank befestiget dat er Martin Guerre is. Yn it doarp broeit under syn fijannen de wrok lykwols troch. Dan ferskynt der ynienen in unfersoarge keardel mei in houten poat op it toaniel, in alderaaklikst stik ungelok, dy't safolle op him liket dat er syn twillingbroer weze kind hie. Dermei begjint it hiele sirkus wer fannijs. Diskear stelt it gerjochtshof yn
Toulouse
lykwols Martin mei de houten poat yn it gelyk, en uteinlik jout de Martin mei de twa skonken ta dat er eins fan Antoine Tilh hjit. Hy hie de echte Martin yn it leger kennen leard en dy syn identiteit oannommen om't er sels socht waard foar moard. It hie nea syn bedoeling west om 'e poppekast sa lang fol te halden, mar hy wie fereale wurden op Bertrande. It boek einiget frij abrupt mei Antoine Tilh syn terjochtstelling.
De Fryske oersetting fan
De Soldaat Die Terugkwam
ferskynde yn
2003
under de titel
De Soldaat Dy't Weromkaam
by de
Kristlik Fryske Folksbibleteek
(nu. 425) te
Dokkum
. De Fryske fertaling wie fan 'e han fan
Dick Eisma
, en it printwurk waard dien troch Schaafsma & Brouwer, yn Dokkum.
Boarnen, noaten en/as referinsjes:
|
|