?λο? ο Κοσμο? ?γινε δια την Κυρ?αν Θεοτ?κον και η Κυρ?α Θεοτ?κο? ?γινε δια τον Κυριον ημ?ν   Ιησ o ?ν Χριστ?ν [1]

 Οσ?ου Νικοδ?μου του   Αγιορε?του

 

?ψωσε τον λογισμ?ν σου υπερ?νω απ? κ?θε καιρ?ν και χρ?νον, και υπερ?νω απ? κ?θε κτ?σμα νοητ?ν και αισθητ?ν. Και εμβα?νων (δια να ειπ? ?τσι) μ?σα ει? την ιδ?αν αιωνι?τητα και ει? τον νουν του Θεο?, συλλογ?σου τα? τρυφ?? και αρρ?του? αγαλλι?σει? οπο? ελ?μβανεν εν εαυτ? ο Θε?? δια την αειπ?ρθενον Μαρ?αν...

Με κ?θε δ?καιον ?χαιρε και υπερ?χαιρε προ του αι?νο? η Αγ?α Τρι??, προγιν?σκουσα κατ? την θεαρχικ?ν Τη? ιδ?αν, την αειπ?ρθενον Μαρι?μ. Δι?τι, ε?ναι γν?μη τιν?ν Θεολ?γων, ?τι, αν καθ’ υπ?θεσιν ?λα τα ενν?α τ?γματα των   Αγγ?λων ?θελαν κρημνισθ? απ? του? ουρανο?? και να γ?νουν δα?μονε?· αν ?λοι οι απ? του αι?νο? ?νθρωποι ?θελαν γ?νει κακο? και ?λοι να υπ?γουν ει? την κ?λασιν χωρ?? να γλυτ?ση τιν??· αν ?λα τα κτ?σματα, ουραν??, φωστ?ρε?, ?στρα, στοιχε?α, φυτ?, ζ?α, ?θελαν αποστατ?σει κατ? του Θεο?, να ε?γουν απ? την τ?ξιν των και να υπ?γουν ει? το μη ον· μ’ ?λον το?το, ?λε? αυτ?? οι κακ?ε? των κτισμ?των, συγκριν?μεναι με το πλ?ρωμα τη? αγι?τητο? τη? Θεοτ?κου, δεν ηδ?ναντο να λυπ?σουν τον Θε?ν.

Δι?τι, μ?νη η Κυρ?α Θεοτ?κο? ?τον ικαν? να Τον ευχαριστ?ση κατ? π?ντα και δια π?ντα και να μη Τον αφ?ση τ?σον να λυπηθ? δια τον χαμ?ν και την απ?λειαν των τ?σων και τ?σων κτισμ?των Του, ?σον ?θελε Τον κ?μει να χα?ρη υπερβαλλ?ντω? δια λ?γου Τη? μ?νον.

 Ηγουν, δι?τι Αυτ? μ?νη ασυγκρ?τω? Τον ηγ?πησεν υπ?ρ π?ντα· δι?τι Αυτ? μ?νη υπ?ρ π?ντα υπ?κουσεν ει? το θ?λημ? Του και δι?τι Αυτ? μ?νη εστ?θη χωρητικ? και δεκτικ? ?λων εκε?νων των φυσικ?ν, των προαιρετικ?ν και των υπερφυσικ?ν χαρισμ?των, οπο? ο Θε?? διεμο?ρασεν ει? ?λην την κτ?σιν.

 Εν συντομ?α, δι?τι Αυτ? ?γινεν ?να? ?λλο? δε?τερο? κ?σμο?, ασυγκρ?τω? καλ?τερο? απ? ?λον τον νοητ?ν και αισθητ?ν κ?σμον και αρκετ?? μ?νο? να δοξ?ζη αιων?ω? τον Ποιητ?ν εκ τη? καλλον?? και ποικιλ?α? των χαρισμ?των του περισσ?τερον απ? ?λην του παντ?? την δημιουργ?αν.

Συν?γεται λοιπ?ν εκ των ειρημ?νων, ?τι, επειδ? και ο Θε?? προ?ρισε την Θεοτ?κον κατ? την προαι?νιον Αυτο? ευδοκ?αν, ?τι? ε?ναι, ουχ? το επ?μενον και κατ’ επακολο? θησιν θ?λημα του Θεο?, αλλ? το προηγο?μενον και κ?ριον Αυτο? θ?λημα, ω? το ερμηνε?ει ο μ?γα? τη? Θεσσαλον?κη? Γρηγ?ριο? [2] · συν?γεται, λ?γω, εκ το?των, ?τι, καθ?? το περιβ?λι γ?νεται δια να φυτευθ? το δ?νδρον και π?λιν το δ?νδρον φυτε?εται δια τον καρπ?ν, τοιουτοτρ?πω? ?λο? ο νοητ?? και αισθητ?? κ?σμο? ?γινε δια το τ?λο? το?το, ?τοι δια την Κυρ?αν Θεοτ?κον· και π?λιν η Κυρ?α Θεοτ?κο?, ?γινε δια τον Κυριον ημ?ν   Ιησο?ν Χριστ?ν.

Και ο?τω? ετελει?θη η αρχα?α βουλ? και ο σκοπ?? ο πρ?το? του Θεο?· με το να ανακεφαλαι?θησαν τα π?ντα εν τω Χριστ? [3] , και ην?θη η κτ?σι? με τον Κτ?στιν, ουχ? φυσικ??, ουχ? προαιρετικ?? και κατ? χ?ριν, αλλ? κατ’ αυτ?ν την υπ?στασιν· ?στι? ε?ναι ο αν?τατο? βαθμ?? τη? εν?σεω?, ?στερα απ? τον οπο?ον, ?λλο? αν?τερο?, ο?τε ευρ?θη, ο?τε ευρεθ?σεται.