Organizacja Wyzwolenia Palestyny , OWP , organizacja polityczna arabskiej ludno?ci Palestyny dzia?aj?ca na emigracji. Utworzona 1964 z inicjatywy Ligi Pa?stw Arabskich na bazie kilku dzia?aj?cych na wychod?stwie organizacji niepodleg?o?ciowych, niejednokrotnie zwalczaj?cych si? nawzajem. Najwi?ksz? z nich by?a al-Fatah .

Jasir Arafat

Arafat Jasir

Arafat Jasir

Zwolennicy Jasira Arafata

Arafat Jasir

Arafat Jasir

Zwolennik Jasira Arafata

Arafat Jasir

Arafat Jasir

Arafat Jasir

1969 Przewodnicz?cym Komitetu Wykonawczego OWP zosta? J. Arafat . W nast?pnym roku uzna?a j? Liga Pa?stw Arabskich, a Organizacja Jedno?ci Afryka?skiej w 1972. W 1973 konferencja pa?stw niezaanga?owanych uzna?a OWP za jedyn? reprezentacj? ludno?ci palesty?skiej.

1974 Zgromadzenie Og?lne ONZ uzna?o jej dzia?alno??, w wyniku czego przy ONZ utworzono sta?e biuro. Nawi?zano w ten spos?b stosunki dyplomatyczne z nieistniej?cym pa?stwem. W wyniku zamiaru utworzenia pa?stwa nie tylko na terytorium Izraela , ale tak?e i na terytorium Jordanii , OWP zosta?a usuni?ta z tego pa?stwa w 1970. Przenios?a swoje bazy do Libanu , sk?d zosta?a wyparta przez armi? izraelsk? i w 1982 przenios?a si? do Tunezji . Obozy szkoleniowe bojownik?w palesty?skich (fedain?w) znalaz?y si? w Libii .

Poparcia dyplomatycznego i wojskowego OWP udziela?y pa?stwa bloku sowieckiego. Od 1973 przeszkolono na ich terytorium ok. 15 tys. bojownik?w OWP. Z dzia?alno?ci? OWP zawsze wi?zano mi?dzynarodowy terroryzm. Wiele zamach?w zosta?o dokonanych przez organizacje utworzone w tym celu przez OWP (Czarny Wrzesie?, Ludowy Front Wyzwolenia Palestyny). Stopniowo organizacja ewoluowa?a, zmieniaj?c si? z ugrupowania o charakterze partyzanckim i terrorystycznym w reprezentanta narodu palesty?skiego. 1987 OWP by?a g??wnym organizatorem intifady – bezkrwawego powstania przeciw okupacji izraelskiej.

Dwa wydarzenia przyczyni?y si? do znacznego os?abienia aktywno?ci organizacji Arafata: pierwszym by? rozpad bloku sowieckiego, drugim - poparcie, jakiego udzieli?a organizacja S. Husajnowi po agresji irackiej na Kuwejt . Palesty?scy bojownicy pozbawieni zostali mo?liwo?ci przeszkolenia i ogromnego poparcia finansowego ze strony pa?stw arabskich rejonu Zatoki Perskiej.

Dopiero po wyrzeczeniu si? przez OWP metod terrorystycznych Izrael rozpocz?? rozmowy z Arafatem (1993), kt?rymi kierowa? premier I. Rabin . Doprowadzi?y one do powstania Autonomii Palesty?skiej , kt?rej przyw?dc? i premierem zosta? J. Arafat. W uznaniu pokojowych wysi?k?w J. Arafat i I. Rabin otrzymali pokojow? Nagrod? Nobla w 1994.

W drugiej po?owie lat 90. OWP organizowa?a struktury pa?stwowe, przygotowuj?c Autonomi? Palesty?sk? do pe?nej suwerenno?ci. Nie potrafi?a podporz?dkowa? sobie skrajnych organizacji terrorystycznych ani zmusi? Izraela do dalszych ust?pstw, w wyniku czego sta?a si? obiektem agresji z jednej i drugiej strony. 2003 wskutek nacisku Stan?w Zjednoczonych i Izraela J. Arafat zrezygnowa? z funkcji premiera Autonomii Palesty?skiej, pozosta? jednak nadal przyw?dc? OWP. Po ?mierci Arafata w 2004, OWP przewodzi Mahmud Abbas.