KLIK HIER voor beelden van Ab Gritter
Maar liefst zeven seizoenen en ruim 250 wedstrijden speelde hij voor FC Twente. Hij won de KNVB-beker, werd topscorer van het Europacup II toernooi en werd omgeschoold van aanvaller tot laatste man. We hebben het over Ab Gritter, nummer 59 in de Top 65.
“Ik had er drie seizoenen bij FC Groningen opzitten en ik wou er hoe dan ook weg”, zo begint de inmiddels 56-jarige Ab Gritter zijn verhaal over het moment dat hij naar Enschede kwam. “We speelden in de Eerste Divisie en ik werd topscorer met ruim twintig doelpunten. Groningen kwam haar afspraken echter niet na dus wilde ik absoluut niet verder bij die club. De keuze voor FC Twente was niet moeilijk, het team speelde altijd in de subtop en stond hoog aangeschreven.”
De Enschedeeërs zien na het succesvolle seizoen 1974/1975, aanvaller Johan Zuidema vertrekken en zoeken daarom versterking voor de voorste linie. De club komt uit bij Ab Gritter van FC Groningen, destijds al een rivaal. “De rivaliteit tussen beide verenigingen bestond destijds al wel, wedstrijden waren altijd enigszins beladen. Je kreeg als speler wel een speciaal gevoel bij een dergelijke wedstrijd. Ik was trouwens niet de enige speler die van FC Groningen kwam. Ook Jaap Bos maakte (een jaar eerder, red.) de overstap.”
Het leven in Enschede beviel Gritter
uitstekend. Hij houdt zich niet alleen
bezig met voetbal. Gritter: “Ik was
semi-prof, dat kwam in die tijd nog
veel voor. Ik werkte vier ochtenden
in de week op een basisschool in
Boekelo en ’s middags trainden we
dan. Ik moet zeggen dat de school
alle medewerking verleende, als we
een Europacupwedstrijd moesten
spelen kon ik makkelijk vrij krijgen.” Na de bekerwinst in 1977 mag FC Twente het seizoen erop meespelen in het Europacup II toernooi. Voor Gritter verloopt dit jaar bijzonder succesvol. “We speelden dat jaar enkele schitterende wedstrijden . Vooral de wedstrijd tegen Glasgow Rangers zal ik niet snel vergeten. We wonnen met maar liefst 3-0 en ik kopte de eerste goal erin. Ik werd uiteindelijk samen met Franky van der Elst met zes goals topscorer van het toernooi. In de halve finale bleek Anderlecht te sterk. Thuis miste Arnold Mühren bij 0-0 een penalty, waarna Anderlecht wel scoorde. In de uitwedstrijd waren we vervolgens kansloos. Als die penalty er nu in was gegaan…”
In de eerste vijf seizoenen speelde Gritter meestal als spits of als linksbuiten. In het seizoen 80/81 komt hier verandering in toen trainer Hennie Hollink hem als laatste man neerzet. Gritter: “Als spits werd ik niet meer zo geaccepteerd door het publiek, die zagen daar liever wat jongere spelers rondlopen. En omdat Epi Drost vertrokken was, mocht ik als laatste man spelen. Dat beviel me wel. Je moet voor die plaats veel spelinzicht hebben omdat je het spel verdeelt van achteruit. Ik moet zeggen dat ik dat spelinzicht wel had. Eigenlijk was Martin Jol voor die positie gehaald, maar ik deed het zo goed dat hij volgens mij als rechtsback moest spelen.”
De carrière van Gritter krijgt na zijn vertrek bij FC Twente een verrassende wending. “Er was de nodige belangstelling voor mij, Go Ahead Eagles wou me graag en er was interesse uit Hong Kong. Daar had ik heel veel geld kunnen verdienen, maar daar ging het mij niet om. Ik ben altijd semi-prof geweest. Toen kwam Kolding IF uit Denemarken. Die club had net Jan Mölby verkocht aan Ajax en kocht met de opbrengst enkele buitenlandse spelers. Via Michael Birkedahl, destijds speler van FC Twente, kwamen ze bij mij uit. Ik heb daar nog anderhalf jaar heel plezierig gevoetbald. Het profvoetbal stond daar echter nog wel in de kinderschoenen en enkele afspraken werden niet nagekomen. Niet op financieel gebied, maar ik had nog wat andere regelingen waaraan ze niet konden voldoen.”
Voetbaldier Ab Gritter zegt het voetbal vervolgens nog geen vaarwel. Hij vertrekt naar SC Heracles waar hij nog een roerige periode meemaakte. “We werden kampioen van de Eerste Divisie en speelden één seizoen Eredivisie, maar er waren steeds problemen over salaris. Ik moet wel zeggen dat dit onze teamband versterkte.”
Nadat Gritter op zijn 37e definitief stopte met spelen, begint hij een trainerscarrière, want hij kan het voetbal niet loslaten. “Voetbal is gewoon de allermooiste sport die er is, zo simpel is het. Ik heb nog gewerkt als trainer in Denemarken en vervolgens bij sc Heerenveen. Dat was niet zo’n succes, ik was op papier hoofdtrainer, maar ik voelde me meer assistent. Foppe de Haan zette alle lijnen daar uit en ik mocht alleen de trainingen verzorgen. Dat was niets voor mij. Via Ton van Dalen heb ik daarna nog een jaar als jeugdtrainer in Schotland gewerkt, bij Dundee United. Een geweldige ervaring en een hele belevenis. De beleving daar in de stadions is geweldig. Na dat jaar had ik echter genoeg van de druk en het gezeur van op prestatie gerichte clubs. Ik ben lekker rustig bij kleinere amateurclubs gaan werken, zoals MRC, Ruinen, Havelte en nu al drie jaar Steenwijkerwold.”
Gritter werkt daarnaast ook nog als sportdocent. Met het profwereldje heeft hij weinig meer: “Ik heb amper contact met oud-medespelers. Ik spreek Rudy Metz uit mijn Heracles-tijd nog regelmatig en ik heb goed contact met iemand uit mijn Deense tijd. Van FC Twente spreek ik eigenlijk niemand meer, maar dat is ook niet zo raar. Ik ben al heel lang weg. FC Twente blijft wel mijn club en ik volg ze nog altijd. Op school is iedereen voor Ajax of Feyenoord, ik ben de enige die supporter van FC Twente is.”