De Noord-Germoansche toaln vormn t'hope met de West-Germoansche toaln en d' uutgestorvn Oost-Germoansche toaln (Bourgondisch, Gotisch, Vandoals), een van de drie takkn van de Germoansche toaln , 'n oenderfamilie van d' Indo-Europeesche toaln .

De Noord-Germoansche toaln of ook wel de Scandinoavische toaln zyn 't Deens , 't Noors (Bokmal en Nynorsk), 't Zweeds , 't Yslands en 't Faeroers. Ze wordn surtout in Scandinoavie gesprookn deur oengeveer 20 miljoen menschn.

De Noord-Germoansche toaln zyn nauwer verwant met d' uutgestorvn Oost-Germoansche toaln of me 't West-Germoans. 't Noord-Germoans is bekend van 't styf oud runenschrift.

De Scandinoavische toaln van 't vasteland (Deens, Noors en Zweeds) zyn oender mekoar redelyk goed verstoanboar. Deens en Bokmal trekkn zelfs zo sterk ip mekoar, dan sommigte toalkundign z' anzien lyk dialectn van dezelfste toale.

Sommigte toalweetnschappers beweirn da 't Ingels van nu ook deel uutmakt van de Noord-Germoansche toalgroep in plekke van de West-Germoansche groep. In ieder geval wierd 't Oudingels sterk beinvloed deur 't Oudnoors , de toale geklapt deur de Vikings .