De
boreoale busschn van Sakhalien
, geleegn in noordlik Europa, zyn 'n
ekostreeke
uut d'
ekozoone
Palaearctis
vognst de
Weirld Nateur-Stichtienge
(WWF)
[1]
[2]
[3]
. Ze maakn deel uut van 't
bioom
de
boreoale busschn
of de tajga. D' ippervlakte van d' ekostreeke besloa 6 863 468 ektoarn
[4]
.
Die ekostreeke bezet bykans heel 't eiland
Sakhalien
met uutzoendrienge van e kleen stiksje
loofbus
in 't uuterste zuudn. De grenzn drvan kommn oovreen me de sentroale en zuudlikke tajga in de Sakhalien-
Koerieln
Provinsje ip de koarte van de busschn van Kurnaev in de
Sovjet-Unie
[5]
. Sakhalien schidt de
Zee van Okhotsk
van de Zee van Japan in 't Verre Oostn van
Rusland
Heel 't eiland is bedekt me dichte
busschn
, meesta
koniefeern
. Jezo-
sparre
(
Picea jezoensis
), Sakhalien-
denne
(
Abies sachalinensis
) en Dahoeriesche
lorke
(
Larix gmelinii
) zyn de belangrykste boomsoortn. De lorkn gruujn goed in de moerassige groendn in 't noordn, binst dat Jezo-sparre en Sakhalien-denne de berg-elliengn van 't Westlik Gebergte bedekkn. Oogr in de bergn wordn vognde soortn gevoenn : Siebeeriesche dwergpyne (
Pinus pumila
), Kurielsche bamboe (
Sasa kurilensis
).
Berkn
, zowel Siebeeriesche ruuwe berke (
Betula platyphylla
) en Erman-berke (
B. ermanii
),
popliern
, iepn, veuglkerse (
Prunus padus
), Japansche
venynboom
(
Taxus cuspidata
) en verschillnde
wilges
oortn zyn gemiengld me de koniefeern. In den oendrgruuj van de busschn stoatr veele kruupbroame (
Rubus chamaemorus
), veenbesse-soortn (
Vaccinium
subg.
Oxycoccus
), kroajheide (
Empetrum nigrum
), roo busbesse (
Vaccinium vitis-idaea
), Euroaziesche roo
vliere
(
Sambucus racemosa
), wilde frambooze (
Rubus idaeus
) en
Spiraea
.
In 't noordn wordn
bruune beir
(
Ursus arctos
),
vos
(
Vulpes vulpes
), karieboe (
Rangifer tarandus
) en soablemartre (
Martes zibellina
), en oovroal istr muuskuus-erte (
Moschus
spp.),
oaze
, eekoorn, ratte en muus. De
veugl
-weirld is dedeezn van oostlik
Siebeerje
, mo dr zyn ook sommigte broedveugls die endeemiesch zyn of bykans endeemiesch, lik de bedreigde geplekte groenpootruutre (
Tringa guttifer
) en de Japansche fieties (
Phylloscopus borealoides
). Blakiston-visuul (
Bubo blakistoni
), Oaziesche marbre-oalke (
Brachyramphus perdix
) en spitsvlerke-oene (
Falcipennis falcipennis
kommn veel voorn, en vienn allemalle beschuttienge in de groote koniefeern. Ook de mandaryn-oande (
Aix galericulata
) nestlt in die busschn. In de rieviern plantn drundre veele zoalmsoortn voort, lik rooze zoalm (
Oncorhynchus gorbuscha
), tsjum-zoalm (
Oncorhynchus keta
), Japansche zoalm (
Oncorhynchus masou
), koho-zoalm (
Oncorhynchus kisutch
), en Sakhalien-tajmen (
Hucho perryi
). Veele
walvissn
bezoekn de zeekuste, woaroendre de styf bedreigde grysde walvis (
Eschrichtius robustus
), die alleene mor an de kustn van Sakhalien em kommt voedn. Andre bedreigde walvissoortn die undre in da gebied ipoedn zyn de groote oseoannoordkoapr (
Eubalaena japonica
), de Groenlansche walvis (
Balaena mysticetus
) en de beloega (
Delphinapterus leucas
).
De grotste bedreigienge vo de bioloogiesche verscheidneid is 't uutboatn van de busschn. Booriengn vo goaze en oolje zyn bykommnde bedreigiengn.
<references>
- ↑
(en)
Ecoregion PA0607 : Sakhalin Island taiga (WWF).
- ↑
(en)
Ecoregion PA0607 : Sakhalin Island taiga (
Nationalgeographic
).
- ↑
(en)
Ecoregion PA0607 : Sakhalin Island taiga (WWF).
- ↑
(en)
Ecoregion PA0607 : Sakhalin Island taiga (
Globalspecies
).
- ↑
Kurnaev, S. 1990. Forest regionalization of the USSR (1:16,000,000),
Department of Geodesy and Cartography
, Moscow.