| Bayang magiliw,
Perlas ng silanganan,
Alab ng puso
Sa dibdib mo’y buhay.
Lupang hinirang,
Duyan ka ng magiting,
Sa manlulupig
Di ka pasisiil.
Sa dagat at bundok,
Sa simoy at sa langit mong bughaw,
May dilag ang tula
At awit sa paglayang minamahal.
Ang kislap ng watawat mo’y
Tagumpay na nagniningning;
Ang bituin at araw niya,
Kailan pa ma’y di magdidilim.
Lupa ng araw, ng luwalhati’t pagsinta,
Buhay ay langit sa piling mo;
Aming ligaya na ‘pag may mang-aapi,
Ang mamatay nang dahil sa ‘yo.
|
С?екле Ватан,
Ш?рык эн?е б?ртеге,
Д?ртле янучы
Й?р?ге? бакыйлык.
К??ел тарткан ил,
Син кыюлар бишеге,
Илбасарларга
Бирелм?слек алып.
Ди?гез д?, таулар да
??м ?ава да, ??м биек к?кл?р д?
Дан ?ырлыйлар си?а,
Азатлыкка м?дхия-шигырьл?рд?.
Сине? байрагы?ны? очкыннары ?
Б?ек ?и??л?рд?н,
Ай-кояшы аны?, йолдызлары ?
М??гелек с?нм?с ямь.
К?мелг?нсе?, Ватан, ш?ф?къ нурларына,
Сине? куены?да тормыш ? ??нн?т;
Дошман аяк басса ?г?р туфрагы?а,
Сине? ?чен ?лем ? ме? л?зз?т.
|
Tierra adorada
Hija del sol de Oriente,
Su fuego ardiente
En ti latiendo esta.
¡Tierra de amores!
Del heroismo cuna,
Los invasores
No te hollaran jamas.
En tu azul cielo, en tus auras,
En tus montes y en tu mar
Esplende y late el poema
De tu amada libertad.
Tu pabellon, que en las lides
La victoria ilumino,
No vera nunca apagados
Sus estrellas ni su sol.
Tierra de dichas, del sol y amores,
En tu regazo dulce es vivir.
Es una gloria para tus hijos,
Cuando te ofenden, por ti morir.
|