Sir Alfred Joseph Hitchcock
CBE
(13 A?ustos 1899 - 29 Nisan 1980),
Birle?ik Krallık
do?umlu
Amerikalı
gerilim filmleri yonetmenidir.
Londra
'da dunyaya gelen ve
muhendislik
e?itimi goren Hitchcock;
Psycho
,
North by Northwest
,
Vertigo
,
Rear Window
ve
The Birds
gibi klasikle?mi? filmleriyle tanınır. Tum zamanların en iyi yonetmenlerinden biri olarak kabul edilir. Gerilim ve cinayet filmleri ustasının 70'e yakın filmi mevcuttur.
Hitchcock 13 A?ustos 1899'da
Londra
'nın do?usundaki (sonradan
Essex
'in bir parcası olan)
Leytonstone
517 High Road'da ailesinin kiraladı?ı bir manav dukkanının ustundeki dairede uc karde?in en kucu?u olarak dunyaya geldi. Di?er karde?leri William Daniel (1890-1943) ve Ellen Kathleen ("Nellie") (1892-1979) idi. Annesi Emma Jane Hitchcock (1863-1942) ile babası William Edgar Hitchcock (1862-1914) kısmen ?rlanda kokenli
katolik
kilisesine ba?lı ki?ilerdi.
[2]
Babası William da kendi babası gibi manav idi.
[3]
Hitchcock'ların Campion Road,
Putney
'deki be? yatak odalı Viktorya tarzı evi, ebeveyn ve cocuklar dı?ında amca John Hitchcock, hizmetci, a?cı, ?ofor ve bahcıvanın da ya?adı?ı kalabalık bir evdi. Amca John her yaz aile icin
Cliftonville
, Kent tarafında deniz kenarında bir sayfiye evi kiralardı. Hitchcock, turistler ve yerliler arasındaki sınıf farklılıklarına ilk olarak orada tanık oldu?unu soyler.
[4]
Hitchcock, iyi huylu bir cocuk oldu?unu, babasının ona "ı?ık sacmayan kucuk lambam" dedi?ini ve hic oyun arkada?ı oldu?unu hatırlamadı?ını soylemi?tir.
Onunla roportaj yapanlara anlatmayı en sevdi?i hikayelerden birisi be? ya?ındayken babasının eline kısa bir not tutu?turup bir polis karakoluna gondermesi idi. Polis ?efi ka?ıdı okuyup Alfred'i be? on dakikalı?ına bir hucreye kapatmı? ve "biz yaramaz cocuklara boyle yaparız" demi?ti. Bu deneyimin onda omru boyunca polis korkusu yarattı?ını 1973'te Tom Snyder'e ?oyle ifade etmi?ti: "kanunla ilgili her ?eyden o kadar korkardım ki, park cezası alırım diye araba bile suremezdim".
[6]
Alfred altı ya?ındayken aile Limehouse'a ta?ındı ve 130 ve 175 Salmon Lane'de
fish and chips
ve balık satı?ı icin kullandıkları iki dukkan kiraladı; ust katlarında da kendileri oturdular.
[7]
Hitchcock muhtemelen 1907 yılında Howrah House Manastırı'ndaki ilkokula ba?ladı.
[8]
Patrick McGilligan'a gore Howrah House'da en fazla iki yıl kaldı. Aynı zamanda evin yakınında ve "?sa'nın sadık dostları" adındaki bir dini cemaat tarafından calı?tırılan "beyefendilerin kızları ve kucuk o?lanlar icin" olan Wode Streer School'a gitti. 9 ya?ında ise Battersea'deki Salesian kolejinde yatılı olarak kalmaya ba?ladı.
[9]
Hitchcock 11 ya?ına geldi?inde aile bu kez Stepney'e ta?ındı ve Hitchcock 5 Ekim 1910'da Stanford Hill, Tottenham'da (?imdiki
Haringey
) sıkı disiplini ile tanınan bir
cizvit
dil okulu olan St. Ignatius Kolejine gonderildi.
[10]
Hitchcock'un anlatımına gore o zamanlar Cizvit rahipler sert lastikten yapılmı? bir sopa kullanırdı ve ceza almı? olan cocu?a dersten sonra ba?rahibi gormeye cıkması soylenirdi. Cocuk butun bir gunu bu cezanın infaz edilmesini bekleyerek gecirirdi. Hitchcock bu yuzden fiziksel cezalardan hep korku?unu soylemi?tir.
[11]
Okul kayıtlarına gore Hitchcock 1899 de?il, 1900 do?umludur; Spoto'ya gore e?itiminden bir yıl geride oldu?u icin kasıtlı olarak 10 ya?ında ?eklinde kayda gecirilmi? olabilir.
Biyografi yazarı Gene Adair, Hitchcock'un "ortalama veya ortalamanın biraz ustunde bir o?renci" oldu?unu yazarken,
kendisi "sınıftaki ilk be? o?rencinin arasında, genellikle de dorduncu ya da be?inci en iyi notu alan" o?renci oldu?unu soyler.
?lk yılın sonunda Latince, ?ngilizce, Fransızca ve din e?itimi derslerinde ba?arılı oldu?u fark edildi.
[15]
Taylor'a gore en sevdi?i ders co?rafya idi ve haritalarla, tren yolları ve otobus zaman cizelgeleriyle cok ilgilenirdi, oyle ki
Orient Express
'in tum duraklarını ezbere soyleyebilirdi.
Peter Bogdanovich
'e ?oyle demi?ti: "Cizvitler bana organizasyon, kontrol ve bir dereceye kadar analizi o?rettiler".
Hitchcock ailesine muhendis olmak istedi?ini soyledi.
Ailesi bunu ciddiye aldı ve onu St. ?gnatius'taki okuldan alarak 23 Temmuz 1913'te Poplar'daki Muhendislik ve Navigasyon okuluna kaydettirdi.
[17]
1962'de Truffaut ile yaptı?ı ve sonradan kitap haline getirilen soyle?ide "mekanik, elektrik, akustik ve navigasyon uzerine e?itim" aldı?ını soyler.
12 Aralık 1914'te babası anfizem ve bobrek hastalı?ından dolayı 52 ya?ında oldu.
[18]
Annesine ve evin ihtiyaclarına destek olmak icin (kendisinden buyuk karde?leri evden daha once ayrılmı?lardı)
Londra duvarı
yakınlarındaki Henley Telgraf ve Kablo ?irketi'nde haftalık 15 ?ilin kar?ılı?ında i?e ba?ladı.
[19]
Calı?ırken bir taraftan da sanat tarihi, resim, ekonomi ve politik bilimler uzerine dersler aldı?ı ak?am okuluna devam ediyordu.
[20]
Annesiyle birlikte Salmon Lane'de ya?amlarına devam ederken, aile dukkanlarını karde?leri calı?tırıyordu.
1914'te
Birinci Dunya Sava?ı
patladı?ında Hitchcock askere alınamayacak ya?taydı, 1917'de 18 ya?ına geldi?inde "ciddi organik rahatsızlıklarının olmadı?ı; ancak sadece hafif i?leri yapabilece?i, garnizondaki bazı hizmet i?lerine dayanabilece?i" ?eklinde bir rapor aldı.
[22]
Kraliyet ordusunun muhendis alayına alındı ve bazı teorik brifinglere, hafta sonu tatbikatlarına ve talimlere katıldı. John Russel Taylor'ın aktardı?ına gore
Hyde Park
'ta yapılan bir talimde Hitchcock'tan ayaklarına
dolak
takması istendi. Ancak Hitchcock dola?ı bir turlu aya?ının etrafına sarmayı ba?aramadı ve surekli yere du?urdu.
Sava?tan sonra Hitchcock yaratıcı yazarlık yapma fırsatları elde etmeye ba?ladı. Haziran 1919'da calı?tı?ı ?irketin ic yayını olan Henley Telegraph'a gonderdi?i birkac kısa oyku sayesinde bu yayının kurucu editoru ve i?letme yoneticisi yapıldı.
Henley'de elektrik kabloları konusunda uzmanla?mı?tı ve Londra Universitesindeki sanat derslerinde devam etmeye ba?layınca ?irket Hitchcock'u reklam bolumune transfer etti. Boylece elektrik kablolarıyla ilgili reklamların tasarımlarını ve cizimlerini yapma imkanı do?mu? oldu. ??ini seviyordu ve bazen gec saatlere kadar ofiste calı?ıyordu; daha sonra Truffaut'ya "bu calı?malarım, sinemaya do?ru ilk adımlarım olarak, bu alana kaymamda buyuk yardım sa?ladı" demi?ti.
Yine Truffaut'ya aynı donemde sık sık sinemaya gitti?ini, ozellikle Amerikan filmlerini cekici buldu?unu,
Chaplin
'in,
D. W. Griffith
'in ve
Buster Keaton
'un filmlerini izledi?ini,
Fritz Lang
'in "
Der mude Tod
" filmini (1921) cok be?endi?ini soylemi?ti.
Hitchcock henuz Henley'de calı?ıyorken,
Paramount Pictures
'ın yapım kolu olan
Famous Players-Lasky
'nin Londra'da bir studyo acaca?ını okudu.
Burada
Maria Corelli
'nin "
The Sorrows of Satan
" adlı filmini cekmeyi planlıyorlardı. Sessiz filmlerde kullanılan ara yazılar icin hazırladı?ı bazı
kartları
ve cizimleri studyoya gonderdi.
??e alındı ve 1919'da Hoxton, Poole caddesindeki
Islington studyolarında
"Arayazı kartları tasarımcısı" olarak i?e ba?ladı.
Donald Spoto
'nun belirtti?ine gore studyoda calı?an personelin co?u hangi i?leri yapacakları oldukca katı ?ekilde tanımlanmı? olan Amerikalılardı ama ?ngiliz calı?anlar her konuyla ilgilenmeleri icin te?vik ediliyordu; bu da Hitchcock'un yazar, sanat yonetmeni ve yapım yoneticisi olarak en az 18 sessiz filmde deneyim kazanmasına imkan tanıdı.
The Times, ?ubat 1922'de "Mr. A. J. Hitchcock'un nezareti altında bulunan ozel ba?lık sanatları bolumu"nden bahsediyordu.
[29]
Bu donemde finansal nedenlerden dolayı cekilmesinden vazgecilen, cekilmi? olan bolumlerinin de kayıp oldu?u
13 Numara
(1922) (Mrs. Peabody olarak da bilinir)
ve Seymour Hicks'in oynadı?ı "
Always Tell Your Wife
"ın (1923) yonetmenli?ini yaptı.
Hicks filmin yonetmeni ile kavga edince Hitchcock'a "gel bu filmi birlikte bitirelim" demi? ve Hitchcock da filmin tamamlanmasına yardım etmi?ti.
Hicks daha sonra "malzeme odasından sorumlu olan ?i?man bir gencin yardımıyla (ki bu ki?i Alfred Hitchcock'tan ba?kası de?ildi.) filmi bitirdiklerini yazmı?tı.
Gainsborough Pictures ve Almanya'daki calı?ma donemi
[
de?i?tir
|
kayna?ı de?i?tir
]
Paramount, Londra'da yaptı?ı filmler Amerika'da tutmadı?ı icin studyoyu ?ngilizlere kiralamaya ba?ladı ve 1922'de tamamen cekildi. Studyoyu
Michael Balcon
tarafından kurulan, daha sonra adı
Gainsborough Pictures
olacak olan ?irket kiraladı ve Hitchcock bu yeni ?irkette yardımcı yonetmen olarak i?e ba?ladı.
1923'te Graham Cutts ile birlikte
"
Woman to Woman
"
filmi uzerine calı?maya ba?ladı, seti tasarladı, senaryoyu yazdı, sanat yonetmenli?ini ustlendi ve yapıma yardımlarda bulundu. Daha sonraları bu film icin "gercekten elimden cıkan ilk filmdi" demi?tir.
Filmin editorlu?unu ve script-girl'lu?unu ise daha sonra e?i olacak olan
Alma Reville
yapmı?tı. Daha sonra Cutts'ın
The White Shadow
(1924) (Beyaz Golge),
The Passionate Adventure
(?htiraslı Seruven) (1924),
The Blackguard
(Siyah Muhafız) (1925) ve
The Prude's Fall
(?ffetin Du?u?u) (1925) filmlerinde de yonetmen yardımcılı?ı yaptı.
Siyah Muhafız
Postdam'daki
Babelsberg Studyolarında
cekilmi?ti, ki Hitchcock burada daha once
F. W. Murnau
'nun "
Son Adam
" (1924) filmini cekimini kısmen izlemi?ti.
[34]
Murnau'nun calı?masından etkilenmi? ve daha sonra kendi calı?malarında da ondan gordu?u bircok tekni?i kullanmı?tı.
1925 yazında Balcon, Hitchcock'tan Virginia Valli'nin oynayaca?ı, bir Alman firması olan
Emelka
'nın Munih yakınlarındaki Geiselgasteig studyolarının ve Gainsborough studyolarının ortak yapımı olacak olan "
Zevk Bahcesi
"ni (The Pleasure Garden) (1925) cekmesini istedi. Hitchcock'un ni?anlısı Alma Reville de yardımcı yonetmen ve editor idi. Film ticari bir ba?arısızlık ya?asa da,
Balcon Hitchcock'un calı?masından memnundu;
Daily Express
onun hakkında "genc bir usta" diye man?et attı".
Balcon Hitchcock'tan ikinci bir filmi, "Fear o 'God" adlı bir hikayeden Munih'te filme cekilecek olan
Da? Kartalı
'nı (
The Mountain Eagle
) (1926) yonetmesini istedi.
[38]
Film
kayıptır
; Hitchcock bu filmi icin "cok kotu bir filmdi" demi?tir.
Hitchcock'un talihi ilk gerilim filmi olan
Kiracı
(
The Lodger: A Story of the London Fog)
(1927) ile guldu. Film siyah palto giyen, siyan bir canta ta?ıyan ve sadece salı gunleri Londra'da sarı?ın genc kadınları olduren bir katil uzerine idi.
Ev sahibi bir kadın, yeni kiracısının katil oldu?undan ?uphelenir ama kiracının masum oldu?u anla?ılır. Hitchcock, henuz sesli filmin olmadı?ı bir donemde, ust kattaki kiracının ayak seslerinin alt kattan duyuldu?unu anlatabilmek icin camdan bir do?emesi olan bir platform yaptırdı, boylece seyirciler odadaki avizenin de onunla birlikte hareket etmesine neden olan, kiracının ileri geri hareketlerini gorebiliyordu.
Hitchcock aslında ba?rol oyuncusunun suclu olmasını ya da filmin sonunun belirsiz kalmasını istiyordu ama ba?rol oyuncusu
Ivor Novello
o zamanlar bir
matinee idol
idi ve boyle bir "yıldız sistemi"nde Novello kotu adam olamazdı. Hitchcock Truffaut'ya ?oyle demi?ti: "Acıkca ve buyuk harflerle "masumdur" diye vurgulamanız gerekir. (Aynı filmi yıllar sonra
Cary Grant
ile cekti?i
?uphe
'de
Suspicion
(1941)' de ya?amı? oldu?unu da soylemi?tir.)
1927 Ocak ayında gosterime giren
Kiracı
hem ticari bir ba?arı kazandı, hem de olumlu ele?tiriler aldı.
[43]
Hitchcock Truffaut'ya Almanya'da tanık oldu?u
Alman dı?avurumcu
tekniklerden yararlandı?ı ilk film oldu?unu soylemi?tir: "Kiracı, benim Almanya'daki donemimden etkilenen ilk filmim.. Stilimi denedi?im ilk filmimdi. Aslında Kiracı'nın ilk filmim oldu?unu her zaman soyleyebilirsiniz."
Aynı zamanda ilk
cameo
'sunu da bu filmde kullandı, Truffaut'ya soyledi?ine gore bu cameo aslında tamamen yararcı bir zihniyetle yapılmı?tı, zira fazladan perdeyi dolduracak bir goruntuye ihtiyac vardı ve haber odasında oturan bir adam olarak gosterilmi?ti. Aynı filmdeki ikinci bir cameo ise kahramanın tutuklandı?ını seyredenler arasında ba?ına bir kep giymi? ve parmaklıklara yaslanmı? olarak gorunuyordu.
[45]
2 Aralık 1926'da Hitchcock ?ngiliz-Amerikan bir senaryo yazarı olan
Alma Reville
(1899?1982) ile
South Kensington
'daki Brompton Oratoryumunda evlendi.
Cift balayını Paris,
Como golu
ve St. Moritz'de yaptı, daha sonra Londra'da 153
Cromwell Road
, Kensington adresinde kiraladıkları dairede ya?amaya ba?ladı.
Reville, Hitchcock'tan sadece birkac saat once do?mu?tu,
muhtemelen Hitchcock'un annesinin ısrarı ile Protestanlıktan Katolikli?e gecti, 31 Mayıs 1927'de
Westminster Kilisesinde
vaftiz edildi ve 5 Haziran'da Kardinal
Francis Bourne
tarafından onaylandı.
[50]
1928'de Alma'nın hamile oldu?unu o?rendiklerinde, Hitchcock'lar £2,500 kar?ılı?ında
Shamley Green
, Surrey, Stroud Lane'de bir
Tudor
ciftlik evi olan 11 donumluk "Winter's Grace"i satın aldılar.
[51]
Kızları ve tek cocukları olan
Patricia Alma Hitchcock
, aynı yıl 7 Temmuz'da do?du.
Reville kocasının en yakın calı?ma arkada?ıydı;
Charles Champlin
1982'de ?oyle yazıyordu: "Hitchcock'un dort eli vardı, bunların ikisi Alma'nınkilerdi."
[53]
Hitchcock 1979'da
AFI Life Achievement Award
'ı aldı?ında onun hakkında ?oyle dedi: "bana en cok ?efkat gosteren, takdir eden ve cesaret veren, surekli birlikte calı?tı?ım dort ki?i vardır. Bu dort ki?iden birincisi bir film editoru, ikincisi bir senaryo yazarı, ucuncusu kızım Pat'in annesi ve dorduncusu mutfakta mucizeler yaratan bir a?cıdır. Ve onun adı Alma Reville'dir."
[54]
Reville Hitchcock'un aralarında
Shadow of a Doubt
,
Suspicion
and
The 39 Steps
'in de bulundu?u bircok filmin ya senaryosunu yazdı ya da ortak yazar olarak yer aldı.
Calı?tı?ı yapım ?irketi
British International Pictures
(BIP),
Elstree studyolarını
sesli film studyosuna cevirince, Hitchcock onuncu filmi olan
?antaj'a
(Blackmail) (1929) ba?ladı. Film ilk ?ngiliz
sesli filmi
idi; ABD'de ise kısa ses bolumlerinin oldu?u ve ilk sesli film kabul edilen
Caz Muganisi
(
The Jazz Singer
, 1927 ilkbaharı) filminden tam sesli olarak yapılan "The Lights of New York"a (1928 yazı) kadar sesli filmler hızla artmı?tı.
[55]
Hitchcock bu filmde unlu yer i?aretlerini gerilim sekansları icin fon olarak kullanma gelene?ini ba?lattı; filmin doruk noktası ise
British Museum
'un kubbesindeki kovalamaca sahnesi idi.
[
kaynak belirtilmeli
]
Ayrıca filmde Hitchcock'un en uzun cameo goruntulerinden biri yer alıyordu; bu sahnede Hitchcock
Londra metrosunda
kitap okurken kucuk bir cocuk tarafından rahatsız ediliyordu.
PBS
tarafından hazırlanan
The Men Who Made The Movies
serisinde Hitchcock daha sesli filmlerin bu erken doneminde sesi nasıl film anlatımının bir ogesi haline getirdi?ini anlatıyordu.
[57]
Filmde kendisine tecavuz etmeye calı?an bir adamı olduren genc kız ailesiyle kahvaltı yaparken, masada "bir adamı sırtından bıcaklayarak" oldurmekle ilgili konu?malar yapılıyor. Konu?malar kızın artık anlayamadı?ı hayal meyal sesler karma?asına donu?uyor, sonra aniden babasının normal bir sesle "Alice, yemek bıca?ını verir misin?" dedi?ini duyuyor.
[10]
Bu donemde Hitchcock BIP icin bir
revu
olan
Elstree Calling
(1930) ve kısa film
An Elastic Affair
'i (1930) cekti.
An Elastic Affair
kayıp filmlerinden biridir.
[58]
Hitchcock'un 1930'da cekti?i "
Juno ve Paycock
" ele?tirmenler tarafından goklere cıkarıldı; ancak kendisi Truffaut'ya bundan cok utandı?ını, cunku aslında filmin filme benzer bir yanının olmadı?ını, ele?tirmenlerin filmin sinemasal yonunden cok edebiyat yanına baktıklarını, bu yuzden kendisini sanki bir ?ey calmı? gibi hissetti?ini soyledi.
Yine aynı yıl yaptı?ı
Murder!
ise yapmayı pek tercih etmedi?i "Kim Yaptı?" turunde bir cinayet filmi idi.
Film aynı zamanda Hitchcock'un ?ngilizce ve Almanca versiyonları olacak ?ekilde iki dilde yaptı?ı ilk filmdir.
1931 yılında cekti?i "
Zengin ve Garip
"
ise Hitchcock tarafından severek yaptı?ı ve be?endi?i bir film olmasına kar?ın ele?tirmenlerden be?eni alamadı.
Sonraki filmleri
17 Numara
ve
Viyana'dan Valsler
pek ses getirmedi, zaten Hitchcock da bu filmlerinin birincisi icin "facia", ikincisi icin "ozensiz" tanımlaması yaptı.
Viyana'dan Valsler
'i cekti?i gunlerde Michael Balcon studyoya gelip cekimleri izledi ve Hitchcock'un bir sonraki projesi olan "
Tehlikeli Adam
"ın (
The Man Who Knew Too Much
) yapımcılı?ını ustlendi.
Tehlikeli Adam
buyuk bir ba?arı kazandı. Hitchcock 1956'da aynı filmin bir de ABD versiyonunu cekti. Hitchcock ilk filmin yetenekli bir amatorun, ikincisinin ise bir profesyonelin yapımı oldu?unu soyler.
Ertesi yıl yaptı?ı
39 Basamak
, Birle?ik Krallık'ta be?eni kazanmayı ba?ardı?ı gibi Hitchcock'un ABD'de de tanınmasını sa?ladı. Film John Buchan'ın 1915 tarihli aynı adlı romanından filme cekilmi?ti. (1959 yılında
Ralph Thomas
, 1978 yılında ise
Don Sharp
tarafından yeniden filme cekildi.) Bu filmde oynattı?ı
Madeleine Carroll
ile ileride bir ?ablon haline gelecek olan buz gibi so?uk, mesafeli, zarif ve zeki kadın tipi "Hitchcock sarı?ını"nı yaratmı?tı. Senaryo yazarı
Robert Towne
"tum ca?da? kacı? filmlerini 39 Basamak ile ba?latmak abartılı olmaz" dedi. Bu film aynı zamanda, Hitchcock'un bircok filminin senaryosunu yazan ?ngiliz senarist
Angus MacPhail
tarafından icat edilen "
MacGuffin
" ogesinin ilk kullanıldı?ı filmdir.
[66]
MacGuffin kahramanın cok de?er verdi?i; ancak anlatıda hicbir de?eri olmayan bir ogedir; orne?in
39 Basamak
'ta calınan planlardır.
[67]
Hitchcock 1936'da casus temalı iki gerilim filmi yaptı: Gizli Ajan ve Sabotaj.
Gizli Ajan
,
W. Somerset Maugham
'ın
Ashenden: Or the British Agent
(1928) adlı romanından alınmı?tı. Bir casusu oldurmek uzere ?svicre'ye gonderilen ama onun yerine yanlı?lıkla bir turisti vuran bir gizli ajanı anlatıyordu. Sabotaj ise
Joseph Conrad
'ın
The Secret Agent
(1907) adlı romanından yararlanılarak yapılmı?tı. Filmde kocasının bir terorist oldu?unu fark eden bir kadın anlatılıyordu. Film ABD'de "
Yalnız Kadın"
(
The Woman Alone
) adıyla gosterildi.
Hitchcock, Truffaut'yla yaptı?ı roportajda bu filmin birkac sahne dı?ında hayli karı?ık oldu?unu ve belirgin bir cizgisinin olmadı?ını soyler. Bir sonraki yıl yaptı?ı
Genc ve Masum
(1937) ise genc insanların karı?tı?ı bir takip oykusu idi. Hitchcock'un en sevdi?i temalardan olan i?lemedi?i bir suctan dolayı suclanan genc bir adamın kacı?ı ve bir kızın ona yardım edi?i, bu sefer bir cocuk partisi cercevesine yerle?tirilen bir gerilim filmi olarak i?lenmi?ti.
Hitchcock'un bir sonraki buyuk ba?arısı "
Kaybolan Kadın
"
(The Lady Vanishes)
(1938), filmde murebbiye kılı?ına giren ya?lı bir kadın olan Miss Froy'un bir tren yolculu?u sırasında hayali bir Avrupa ulkesi olan Bandrika'da ortadan kaybolması konu ediliyordu.
Philip French
'e gore film "bu turun altın ca?ında yapılmı? en buyuk tren filmlerinden biri"dir.
[70]
Bu filmi ile Hitchcock 1938 yılında
New York Film Critics Circle
'in en iyi yonetmen odulunu aldı.
[71]
Benjamin Crisler,
New York Times'
da Haziran 1938'de ?oyle yazdı: "?ngilizlerin sahip olup da biz Amerikalıların sahip olmadıkları uc biricik ve de?erli ?ey var:
Magna Carta
,
Tower Bridge
ve dunyanın en iyi film yonetmeni Alfred Hitchcock"
[72]
Hitchcock, Kaybolan Kadın'ı cekerken
David O. Selznick
'ten bir telgraf aldı.
Hollywood
'a gidip
Titanik
'in batı?ı ile ilgili bir film cekmesini istiyordu. Kontratı 1939 Nisan'ında ba?layaca?ı icin ?ngiltere'de bir film daha cekmek icin zamanı vardı ve "
Jamaika Oteli
"ni cekti.
Film Hitchcock'a gore bir takım sacmalıklar iceriyordu ama buna ra?men gi?e rekoru kırdı.
David O. Selznick
, Hitchcock ile 1939 Mart'ında ba?layan yedi yıllık bir sozle?me imzaladı ve Hitchcock Hollywood'a ta?ındı.
[75]
Haziran ayında
Life
dergisinde Hitchcock icin "sinema tarihindeki en buyuk melodram ustası" deniyordu.
[76]
Selznick o sıralarda 10 dalda birden Akademi odulu alan "
Ruzgar Gibi Gecti
"nin yapımını bitirmi?ti. Selznick ile fazla uyumlu calı?abildikleri soylenemezdi. Selznick surekli maddi sorunlardan yakınırken, Hitchcock da Selznick'in kendi film yaratım surecine mudahale etmesinden rahatsızdı. Daha sonraki bir roportajında Hitchcock bu konuda ?oyle dedi: "O buyuk bir yapımcıydı... Yapımcı kraldı. Benim hakkımda soyledi?i en gurur verici ?ey bir filmi yaparken guvenebilece?i 'tek yonetmen' oldu?umdu, ki bu da size ne kadar cok kontrol etmek istedi?ini gosteriyordu."
[77]
Selznick, sonraki yıllarda sık sık Hitchcock'u daha buyuk studyolara kiraladı. Ba?ımsız bir film yapımcısı olan
Samuel Goldwyn
bunun nedeninin Selznick'in elinde surekli projelerinin olmaması ve yılda sadece birkac film uretebilmesi oldu?unu belirtir. Goldwyn de Hitchcock'la sozle?me yapmak icin muzakere etmi?ti ancak Selznick daha yuksek teklifte bulunmu?tu. Hitchcock ?ngiltere'de surekli mali sorunlar ya?amasına kar?ın, Amerikan studyolarının geni? maddi olanaklarından oldukca etkilenmi?ti.
[78]
Selznick'in
Rebecca
'sı (1940) Hitchcock'un ilk Amerikan filmi idi ancak senaryosundan oyuncularına kadar her ?ey ?ngilizdi. Konu bir ?ngiliz yazar
Daphne du Maurier
'ın romanından uyarlanmı?tı. Oyuncuları
Laurence Olivier
ve
Joan Fontaine
de ?ngilizdi. Genc ve naif bir kadının, dul bir aristokratla evlenmesi konu ediliyordu. Genc kadın buyuk bir ?ngiliz kır evine gider ve yerini aldı?ı ve gizemli bir ?ekilde olmu? olan kocasının ilk e?i Rebecca'nın unu ve zarafeti ile mucadele etmeye ba?lar. Film 13.
En ?yi Film Akademi Odulunu
aldı. Oscar odulu, filmin yapımcısı olan Selznick'e verildi. Hitchcock bu filmi ile En ?yi Yonetmen Oscar'ına aday gosterildi. Daha sonra da be? kez aday gosterilmesine kar?ın Oscar'ı hic kazanamadı.
[79]
[80]
Hitchcock'un ikinci Amerikan filmi, yapımcılı?ını Walter Wanger'in ustlendi?i,
Vincent Sheean
'in
Personel History
kitabından uyarlanan
Foreign Correspondent
(1940) idi ve Avrupa'da geciyordu. Film en iyi film Oscar'ına aday gosterildi. Hitchcock ulkesi sava?ta iken Hollywood'da ya?amaktan ve calı?maktan rahatsızdı ve bu rahatsızlı?ı ?ngiltere'nin hedeflerini destekleyen bir film ile ortaya koydu.
[81]
II. Dunya Sava?ı
'nın ilk yılında cekilen film Koel McCrea'nın canlandırdı?ı Amerikalı bir gazete muhabirini anlatıyordu ve Avrupa'da hızla de?i?en politik ortamı fon olarak kullanıyordu. Avrupa'da cekilen sahneler ile Holywood'daki studyolarda cekilen sahneleri karı?tıran film,
Motion Picture Production Code
yasasının getirdi?i sansure uymak icin Nazizm, Nazi Almanyası ve Almanlara direk gondermelerden kacınmı?tı.
[82]
[
kaynak do?rulanamadı
]
1940 Eylul'unde Hitchcock'lar
Kaliforniya
'da
Santa Cruz da?larında
Scotts Valley
yakınlarındaki Cornwall Ranch'de 80 hektarlık bir arazi satın aldılar.
[83]
Asıl ikametgahları ise Los Angeles'ta Bel Air'de 1942'de satın aldıkları ?ngiliz tarzı bir evdi. Hitchcock'un bu donemdeki filmleri bir romantik komedi olan
Mr. & Mrs. Smith
''ten (1941) bir
kara film
olan
Shadow of a Doubt
'a (1943) kadar de?i?iyordu.
Suspicion
(1941) Hitchcock'un hem yapımcı hem yonetmen olarak goruldu?u ilk film oldu. Olay ?ngiltere'de gecti?i icin Hitchcock Santa Cruz'un kuzey sahillerini ?ngiltere sahil ?eridi yerine kullandı. Bu film Hitchcock'un Gary Grant ile birlikte calı?tı?ı dort filmden ilki oldu ve Grant'ın kotu bir rolde oynadı?ı nadir filmlerden biridir. Gary Grant, davranı?ları ?uphe ve endi?e yaratan Johnnie Aysgarth adında bir playboyu oynuyordu ve zengin bir ailenin utangac kızı Lina McLaidlaw (
Joan Fontaine
) ile evleniyordu.
Filmin bir sahnesinde Grant karısına bir bardak sut goturuyordu, sutun zehirli olabilece?i seyirciye daha once aktarılmı?tı ve seyircinin dikkatini sut barda?ına yo?unla?tırabilmek icin Hitchcock barda?ın icine bir ı?ık koymu?tu. Film
Francis Iles
'in
Olaydan Once
(Before the Fact) kitabından alınmı?tı. Kitapta Grant'ın canlandırdı?ı Johnnie bir katildi; ancak studyo Grant'ın imajının zedelenece?ini du?undu?u icin Hitchcock belirsiz bir finalle bitirmeye razı oldu. Truffaut'ya ise filmi karısının cinayetiyle bitirmeyi tercih edece?ini soylemi?ti.
[a]
Yine Truffaut ile soyle?isinde filmi bitirdikten sonra RKO yapımcılarının Grant'ın katil oldu?u izlenimini veren sahnelerin tumunu cıkardı?ını ve filmin 55 dakikaya du?tu?unu ancak bu halini seyreden RKO'nun ba?kanının sonunun gulunc oldu?unu anlaması uzerine kesilen sahnelerin yeniden filme konuldu?unu anlattı.
Fontaine bu filmdeki performansıyla
En ?yi Kadın Oyuncu Oscar
'ını kazandı.
[87]
Sabotor
, Hitchcock'un on yıl icinde
Universal
Studyoları icin yaptı?ı iki filmden biridir. Universal studyoları Hitchcock'tan sozle?me yapmı? oldu?u oyuncu
Robert Cummings
ve komedi ve hafif dramalar yazan ve studyo ile tek filmlik bir anla?ma yapmı? olan
Priscilla Lane
ile calı?masını ?art ko?tu.
[88]
Hollywood geleneklerini bozan Hitchcock, studyo dı?ında, ozellikle New York'ta bolca cekim yaptı, hatta filmin bir sahnesinde sabotajcı oldu?undan ?uphe edilen ki?i ile (Cummings) gercek bir sabotajcıyı (Norman Lloyd)
Ozgurluk Anıtı
'nın tepesinde kar?ı kar?ıya getirdi.
[
kaynak belirtilmeli
]
Aynı yıl
Life
dergisi icin sava? sırasında yayılan soylentilerin yarattı?ı tehlikeler uzerine foto?rafik bir dramatizasyon (Have You Heard?, 1942) hazırladı.
[89]
1943'te
Look
adlı Amerikan dergisine "The Murder of Monty Woolley" adında, okurları bir dizi altyazılı foto?raf uzerinden katilin kimli?ine dair ipuclarını bulmaya ca?ıran bir gizemli oyku yayınladı.
Hitchcock'un kadrosu kendisi dı?ında Woolley, Doris Merrick ve makyajcısı Guy Pearce gibi ki?ilerdi.
[
kaynak belirtilmeli
]
Shadow of a Doubt
(1943) Hitchcock'un Universal icin yaptı?ı ikinci filmdi. Filmde Charlotte "Charlie" Newton (
Teresa Wright
), cok sevdi?i amcası Charlie Oakley'in (
Joseph Cotten
) gercekte bir seri katil oldu?undan ?uphelenir. Hitchcock bu filmde de yine yo?un ?ekilde dı? mekanlarda cekim yapmı?tı, bu sefer mekan Kuzey Kaliforniya'da
Santa Rosa
?ehri idi.
[91]
20th Century Fox
'da calı?tı?ı sırada
John Steinbeck
'e bir Alman denizaltısının saldırısından kurtulanların deneyimlerinin anlatıldı?ı bir film fikrinden soz eder ve i?i Steinbeck'e verir. Ancak
tretman
'ı eksik oldu?u icin daha once senaryo uzerinde calı?an
MacKinlay Kantor
'u devreye sokar. Senaryoyu yine yeterli bulmayınca bu sefer
Jo Swerling
'i kiralar. Filmin cekim a?amasına gelindi?inde oykunun anlatılı?ında ?ekilsizlikler oldu?unu du?unerek son kez senaryoyu kendisi gozden gecirir.
Filmde Hitchcock'un gorulece?i Cameo rolune nasıl ilginc bir formul bularak cozmu? oldu?unu Truffaut'ya ?oyle anlatır:
Bir zamanlar son derece zorlu bir diyete girerek 150 kilodan 100 kiloya du?mu?tum. Sonunda kilo kaybımı olumsuzle?tirmeye ve kucuk rolumu "once" ve "sonra" resimleriyle gercekle?tirmeye karar verdim. Bu foto?raflar, Reduco adlı hayali bir ilacın gazete reklamında kullanılmı? olacaktı. William Bendix, kayı?a koymu? oldu?umuz gazeteyi actı?ında o foto?rafları -dolayısıyla beni- gormu? olacaktı. Bu rol buyuk bir ba?arı oldu. Reduco'yu nerede ve nasıl bulabileceklerini bilmek isteyen ?i?man ki?ilerden gelen mektuplar arasında adeta bo?ulmu?tum.
Hitchcock'un kilo vermeden onceki tipik bir ak?am yeme?i kızarmı? tavuk, ha?lanmı? jambon, patates, ekmek, sebze, ce?niler, salata, tatlı, bir ?i?e ?arap ve biraz brendi idi. Kilo verebilmek icin ickiyi bıraktı, kahvaltı ve o?le yeme?inde sadece siyah kahve icti, ak?am yeme?inde ise biftek ve salata ile yetindi; ancak bunu surdurmek cok zordu. Spoto kilosunun sonraki 40 yıl icinde surekli de?i?ti?ini soyler. 1943'un sonunda kilo vermi? olmasına ra?men Los Angeles'taki Occidental Insurance Company hayat sigortası yapmayı reddetti.
"Sava?ta benim de kucuk bir katkım olması gerekti?ini hissediyordum. Ancak askerlik hizmeti icin hem cok ?i?man hem de cok ya?lıydım. E?er hicbir ?ey yapmazsam, hayatım boyunca pi?manlık duyaca?ımı biliyordum ..."
? Alfred Hitchcock (1967)
Hitchcock 1943 sonu ve 1944 ba?larında Birle?ik Krallık'ı ziyaret etti. Orada oldu?u donemde, sava? doneminde kurulan, tanıtım ve propagandadan sorumlu olan Enformasyon Bakanlı?ı icin iki adet kısa
propaganda filmi
yaptı:
Bon Voyage
(1944) ve
Aventure Malgache
(1944). Enformasyon Bakanlı?ı film ?ubesinin ba?kanı Hitchcock'un arkada?ı Sidney Bernstein idi ve ondan Fransızların direni?ini ovecek iki kısa film istedi.
?yi Yolculuklar (Ben Voyage)
direni?cilerin koruması altında Fransa dı?ına cıkarılan bir
RAF
gorevlisini anlatıyordu.
Malgache Seruveni
ise Ozgur Fransız Kuvvetlerinin aralarındaki bolunmu?lukleri ve catı?maları konu ediniyordu.
Sava?ın sona ermesinden sonra Haziran ve Temmuz 1945'te de Muttefik Devletler'in Nazi toplama kamplarının temizlemesi goruntulerini kullanan
Holocaust
belgeselinde "geli?tirme danı?manlı?ı" yaptı. Ba?langıcta bu filmlerin Almanlara donuk olarak yayınlanması du?unuluyordu; ancak ?ngiliz hukumeti sava? sonrasında ?oke olmu? bir topluma gosterilemeyecek kadar travmatik oldu?una karar verdi. Bu yuzden film 1952'de ?ngiliz Sava? Ofisi (
Savunma Bakanlı?ı
'nın 1964'ten onceki adı) tarafından
?mparatorluk Sava? Muzesi
'nin deposuna konuldu ve 1985 yılına kadar yayınlanmadı. 1985 yılında kısmen de?i?tirilmi? haliyle
PBS
kanalında yayınlanan
Frontline
programında muzenin verdi?i isimle "
Kampların Anısı
" adı altında yayınlandı. Tam versiyonu ise muzedeki bilim adamları tarafından 2014 yılında "Alman Toplama Kampları Olgusal Ara?tırması" adı altında restore edildi.
[97]
[98]
[99]
[100]
Sava? sonrası Hollywood donemi: 1945-1953
[
de?i?tir
|
kayna?ı de?i?tir
]
Hitchcock David Selnizk ile yeniden birlikte calı?maya ba?layınca once
Olduren Hatıralar
'ı (Spellbound, 1945)
cekti.
Psikanaliz
uzerine kurulu olan filmdeki
ruya sekansı
Salvador Dali
tarafından tasarlandı.
[101]
Ruya sekansı ba?langıcta cekilen halinden 10 dakika daha kısadır, cunku Selznick daha etkili olabilmesi icin bu bolumu kesmi?ti.
[102]
Filmde
Gregory Peck
hafızasını kaybedip Dr. Edwards'ın yerine gecen John Ballantine'yi,
Ingrid Bergman
da John'un bastırılmı? gecmi?ini cozumleyip tedavi etmeye calı?ırken ona a?ık olan Dr. Constance Peterson'u canlandırır.
Filmin sonundaki silah ile yapılan intihar sahnesinde kamerayı intihar eden ki?inin bakı? acısıyla gosterebilmek icin buyuk bir tahtadan el yaptırılmı?tı, benzer bir ba?ka sahne ise John'un sut icme sahnesinde sut barda?ı kova buyuklu?unde gosterilmi?ti. Orijinal muzikleri
Miklos Rozsa
tarafından
theremin
kullanılarak yapılmı?tı, daha sonra besteci tarafından piyano ve orkestra icin Rozsa's Piano Concerto Op. 31 (1967) adıyla yeniden uyarlandı.
[104]
[
kaynak do?rulanamadı
]
Olduren Hatıralar'
ı
A?ktan da Ustun
(
Notorious
, 1946) izledi. Hitchcock Francois Truffaut'ya Selznick'in yapımcısı oldu?u ba?ka bir filmin (
Duel in the Sun
, 1946) maliyetinin cok yukselmesinden dolayı, kendilerinin, yani kendisi, Ingrid Bergman, Cary Grant ve senaryo yazarı
Ben Hecht
'in bir paket halinde 500.000 dolara (2019 yılında yakla?ık 6,5 milyon dolar) RKO Radio Pictures'a satıldı?ını soyler. Ayrıca Hitchcock, o yıllarda atom bombasının oykunun ana teması olmasını yapımcıların komik bulduklarını (henuz atom bombası kullanılmamı?tı) anlatır. Filmde bir Nazi ajanının kızı olan Alicia (Ingmar Bergman), ABD hukumeti icin kar?ı casusluk yapmakla gorevlendirilir ve sorumlusu olan Devlin (Cary Grant) ile birbirlerine a?ık olurlar. Alicia'nın gorevi Rio'daki Nazi gocmenlerinin arasına sızıp Nazilerin gizli silahları hakkındaki bilgileri edinmektir. Nitekim filmdeki McGuffin ?arap ?i?eleri icinde saklanmı? olan uranyumdur. Hitchcock'un uranyumu bir komplo aracı olarak filmde kullanacak kadar ileri goru?lu olması, kısa bir sure FBI tarafından takip edilmesine bile yol actı.
McGilligan'a gore, 1945 Mart'ında Hitchcock ve
Ben Hecht
,
California Institute of Technology
'den
Robert Milikan
'a uranyum bombasının geli?tirilmesi konusunu danı?ırlar. Selznick filmdeki uranyum fikrinin bir "bilimkurgu" oldu?unu soyler ancak aradan bir yıl gecmeden A?ustos 1945'te
Hiro?ima ve Nagasaki'ye atom bombası saldırısı
gercekle?ir.
1947'de Selznick icin
Celse Acılıyor
'u (The Paradine Case) cekti. Senaryonun ilk tasla?ını
Robert S. Hickens
'in bir romanından Alma Reville hazırladı, sonra Selznick, Hitchcock'un onerisi ile senaryoyu geli?tirmesi icin
James Bridie
ile anla?tı, ama sonuctan yine memnun olmayınca kendisi yazmaya karar verdi, iki gunde bir cekilecek sahneleri yazıp sete gonderiyordu. Selznik
Alida Valli
ve
Louis Jourdan
ile kontrat imzalamı?tı ve filmde onların oynaması gerekiyordu. Hitchcock hem filmdeki oyuncu secimlerinin yanlı? oldu?undan hem de senaryoda gozle gorulur yanlı?lar oldu?undan yakınıyordu.
Selznick film icin hicbir masraftan kacınmadı?ını belirtiyordu.
[108]
Film 4.258.000 dolara mal olmasına ra?men, ticari bir ba?arı elde edemedi ve ancak maliyetinin yarısını kar?ılayabildi.
[109]
Hitchcock, arkada?ı Sidney Bernstein ile birlikte kendi yapım ?irketi olan
Transatlantic Pictures
'u kurdu. Bu ?irket icin iki film yaptı:
Olum Kararı
(
Rope
, 1948) ve
Kapri Yıldızı
(
Under Capricorn
, 1949). Olum Kararı Hitchcock'un ilk renkli filmi idi. Hitchcock, Truffaut'ya filmin bir tur huner gosterisi oldu?unu, sonradan yaptı?ı ?eyin oldukca sacma oldu?unu fark etti?ini, kesmenin ve montajın onemi konusunda kendi teorilerini yok etmi? oldu?unu soyledi. Filmde oldukca uzun, 10 dakikaya varan sekanslar kullandı, ki bu da bir film bobininin alabilece?i maksimum uzunluktu. (O zamana kadar kural olarak bir film sekansı 5 ile 15 saniye arasında de?i?en cekimlerden olu?uyordu. 1 ile 1,5 saat suren bir film 600 kadar cekimden olu?urdu. Hitchcock'un Ku?lar'ında 1360 cekim vardı.) Bu uzun cekimleri gercekle?tirebilmek ve renkli filmin getirdi?i sorunları cozebilmek icin bircok cozum bulmak zorunda kaldı.
Kapri Yıldızı
(
Under Capricorn
,
1949) 19. yuzyıl Avustralya'sında geciyordu, onceki kadar olmasa da bir miktar uzun sureli cekim tekni?i kullanılmı?tır. Hitchcock bu filmde tekrar Technicolor'u kullansa da sonraki yıllar boyunca yeniden siyah-beyaz film yapmaya dondu. Transatlantic Pictures bu iki filmden sonra atıl hale geldi.
[111]
[
sayfa belirt
]
Hitchcock 1950'de yaptı?ı
Sahne Korkusu
(
Stage Fright
,
1950) filmini yıllar once calı?tı?ı British International Pictures'ın ?ngiltere'deki
Elstree studyolarında
cekti.
[112]
Filme bir Transatlantic yapımı olarak ba?landı ancak Warner Bros. urunu haline geldi. Transatlantic mali guclukler ya?amakta oldu?u icin Olum Kararı ve Kapri Yıldızı'nın da?ıtımını yapmı? olan Warner Bros. filmin yapımını ustlendi ve Hitchcock'un Warner Bros'taki ilk filmi oldu.
[113]
Bu filmde
Jane Wyman
, unlu Alman yıldız
Marlene Dietrich
dı?ında
Michael Wilding
,
Richard Todd
and
Alastair Sim
gibi
Warner Bros.
'un en unlu populer yıldızlarıyla kar?ıla?tı.
[114]
Trendeki Yabancılar
(
Stranger on a Train
, 1951),
Patricia Highsmith
'in aynı adlı romanından uyarlanan bir filmdi. Hitchcock bu filmde onceki filmlerinde kullandı?ı bircok ogeyi bir araya getirmi?ti. Diyalogları yazması icin once
Dashiell Hammett
'e teklifte bulundu, i?i daha sonra
Raymond Chandler
devraldı ancak onunla da anla?mazlıklar ya?adı ve projeyi ancak
Ben Hecht
'in asistanlarından
Czenzi Ormonde
ile tamamlayabildi. Filmin ilk sahnelerinde bir trende tesadufen kar?ıla?an iki adam kusursuz bir cinayet uzerine sohbet eder ve birisi en iyi yolun her birinin oldurmek istedi?i ki?iyi di?erinin ortadan kaldırması olaca?ını, zira ortada bir cinayet nedeni olmadı?ını ileri surer. Sanki bir anla?ma yapılmı? gibi cinayeti i?ler ve di?erinden kendi cinayetini i?lemesini ister.
Farley Granger
plandaki masum adamı canlandırırken, daha once kapı kom?usu genc cocuk rollerine cıkan
Robert Walker
kotu adamı oynuyordu.
[115]
Filmin sonunda atlıkarıncada kısa boylu bir adam son surat donmekte olan atlıkarıncayı kapatmak icin altından surunerek ilerler. Hitchcock, Truffaut'ya ?u itirafta bulunur: "O sahneyi du?undukce bugun bile hala avuclarım terliyor. Bildi?iniz gibi adam gercekten de atlıkarıncanın altından surunerek ilerledi. Kafasını birkac santim bile kaldırsa olurdu, boyle bir sahneyi bir daha asla yapmayaca?ım."
?tiraf Ediyorum
(I Confess,
1953),
Quebec
'de geciyordu ve cinayetle suclanan Katolik rahip rolunde
Montgomery Clift
oynuyordu.
[117]
Rahip Michael'e rahipli?inden onceki gunlerine ait bir a?k ili?kisi yuzunden avukat Vilette tarafından ?antaj yapılmaktadır. Bir Alman multecisi tarafından avukat oldurulunce suc rahibin ustune kalır. Katil sucunu gunah cıkarma sırasında rahibe soylemi? olmasına ra?men, rahip kutsal yeminini bozup kendisine yapılan itirafı acıklayamaz. Tema Trendeki Yabancılar'ın temasına cok benzer, ayrıca Hitchcock'un masum oldu?u halde suclanan kahraman temasına uyar.
?tiraf Ediyorum'un bir sahnesinde rahip mahkeme salonundan ayrılırken linc etmeye hazır du?manca bir kalabalık etrafını sarar. Arkada oldukca uzgun gorunen gercek katilin karısının yanında elma yiyen ve kin dolu bir ifadeyle bakan i?renc gorunumlu ?i?man bir kadın vardır. Bu tur ayrıntılar uzerine Truffaut'nun sorusuna Hitchcock ?u cevabı verir:
Boyle ?eyleri yapmamız gerek, filmin tum orgusunu bir kanavice gibi doldurmalıyız. ?nsanlar bu nedenle, tum ayrıntıları farkedebilmek icin filmi tekrar tekrar izleme ihtiyacını hissederler. Bazıları bo?a harcanan caba gibi gorunse de aslında filmi sa?lamla?tırırlar. ??te bu nedenle bu filmler yıllar sonra yeniden gosterime giriyor, zamana kar?ı ayakta kalıyor ve modası gecmiyor.
?tiraf Ediyorum'
u
Grace Kelly
'nin ba?rolde oynadı?ı uc renkli film takip etti:
Cinayet Var
(1954),
Arka Pencere
(1954) ve
Kelepceli A?ık
(1955).
Cinayet Var
'da
Ray Milland
zengin ve sadakatsiz karısını oldurmeye calı?an bir kocayı oynuyordu. Ancak kadın kocasının tuttu?u kiralık katili oldurur, Milland da olayı karısının i?ledi?i bir cinayete donu?turmeye calı?ır. Kadının a?ı?ı Mark Halliday (
Robert Cummings
) ve polis komiseri Hubbard (
John Williams
) kadını idamdan kurtarmaya calı?ırlar.
[120]
Hitchcock bu filmi ile
uc boyutlu film
denemesinde bulundu.
[121]
Hitchcock bir sonraki filmi olan
Arka Pencere
ile
Paramount Pictures
'a gecti.
Arka Pencere
'de (1954), James Stewart ile Grace Kelly ba?rolleri alırken,
Thelma Ritter
ve
Raymond Burr
onlara e?lik etti. Stewart bir kazadan dolayı gecici olarak tekerlekli sandalye kullanması gereken bir foto?rafcıyı (
Robert Capa
'dan esinlenilmi?ti) canlandırıyordu. Steward can sıkıntısı icinde, avluya bakan penceresinden kom?ularını gozetler ve onlardan birinin (Raymond Burr) karısını oldurdu?u sonucuna ula?ır. Stewart polis arkada?ı (
Wendell Corey
) ile sevgilisini (Grace Kelly) ikna etmeyi ba?arır.
Lifeboat
ve
Olum Kararı
'nda oldu?u gibi ana karakterler dar bir alanda, ornekte Steward'ın studyo dairesinde tasvir edilmektedir. Hitchcock karakterinin tepkilerini gostermek icin "kom?ularına yonelik rontgencilik yapmasından kotu adam karakteri Burr ile sevgilisinin kar?ıla?malarına kadar" bircok sahnede Steward'ın yuz ifadelerini yakın cekimlerle gosterir.
[122]
Hitchcock 1955'ten 1965'e kadar bir televizyon dizisinin sunuculu?unu yaptı ve bazı bolumlerini kendi cekti.
[123]
Komik konu?ma tarzı, idamlar uzerine bile mizah yapabilmesi ve bir sembol haline gelen goruntusu ile dizi Hitchcock'u bir ?ohret yaptı. Dizinin ba?ında Hitchcock'un profilini gosteren birkac cizgi ekrana gelirdi (bu karikaturu kendisi cizmi?ti ve 9 cizgi vuru?undan olu?uyordu) ve ardından Hitchcock'un goruntusu bu karikaturu doldururdu.
[124]
Dizinin tematik muzi?i olarak Fransız besteci
Charles Gounod
'in (1818?1893)
Funeral March of a Marionette
'si kullanılmı?tı
.
[125]
Giri? konu?maları her zaman alaycı bir mizah icerirdi, orne?in son zamanlarda cok sayıda ki?inin idamını tek bir elektrikli sandalyenin engellemesine "iki sandalye - beklemek yok!" ?eklinde esprileri. Dizinin 1955'ten 1965'e kadar yayınlanan 267 bolumunden 18'ini kendisi yonetti. Dizinin adı 1962'de
The Alfred Hitchcock Hour
oldu ve son bolumu 10 Mayıs 1965'te NBC'de yayınlandı. 1980'de
Alfred Hitchcock Presents'ın
televizyon icin yeni bir versiyonu uretildi. Bu versiyonda Hitchcock'un orijinal giri?leri renkli hale getirilmi?ti.
[123]
Hitchcock 1955'te ABD vatanda?ı oldu.
[126]
Aynı yıl ucuncu Grace Kelly filmi olan
Kelepceli A?ık
'ı Fransız Riviera'sında cekti.
Kelepceli A?ık
dı? cekimleri Fransa'da yapılan ilk Hitchcock filmi oldu. Kelly'ye e?lik eden Cary Grant eski bir sosyete hırsızını canlandırıyordu, film i?i bıraktıktan sonra Nice'de yapılan mucevher soygunlarından sorumlu olmadı?ını ispatlayabilmek icin gercek hırsızın pe?ine du?mesini anlatır. Kelly ise macera arayan bir Amerikalı mirasyedidir, Grant'ın gercekte hırsız oldu?unu tahmin eder ve onu ba?tan cıkarmaya calı?ır. "Aralarındaki bariz ya? farkına ve olay orgusunun basitli?ine, espri bir senaryo ve ba?arılı oyunculuklar filmin ticari bir ba?arı yakalamasını sa?ladı."
[127]
Buna kar?ın Hitchcock, Truffaut'ya ciddiye almaya de?meyen bir film oldu?unu soyler. Grace Kelly'yi tercih etmesinin (hatta bir genelleme yaparak filmlerinde gormu? gecirmi? sarı?ınları tercih etmesinin) nedeninin a?ırı bicimde goze carpmayan ve belirgin olmayan bir cinsel cekicilik oldu?unu soyler. "Biz ancak yatak odasına girdikten sonra fahi?ele?meye ba?layan, gercek hanımefendilerin pe?indeyizdir." der.
Bu Hitchcock'un Kelly ile yaptı?ı son film oldu. Kelly 1956'da Monaco prensi
Rainer
ile evlendi ve film kariyerini sonlandırdı.
Hitchcock, 1956'da yapmı? oldu?u "39 basamak" filminin bir Amerikan versiyonunu yaptı: "Tehlikeli Adam" (
The Man Who Knew Too Much
). Bu versiyonda James Stewart ve
Doris Day
oynuyordu. Doris Day'in filmde soyledi?i "
Que Sera, Sera
" adlı parca
En ?yi Ozgun ?arkı Akademi Odulunu
aldı ve buyuk bir ba?arı kazandı. ?kili filmde bir suikastı onlemeye calı?tıkları icin cocukları kacırılan bir cifti canlandırıyorlardı. Filmin zirve noktası aynı 1934'teki filmde oldu?u gibi Londra'nın unlu konser salonu
Royal Albert Hall
'da geciyordu.
[129]
Lekeli Adam
(
The Wrong Man
,1957), Hitchcock'un Warner Bros. icin yaptı?ı son film oldu. Film 1953 yılında Life dergisine konu olan gercek bir oykuden alınmaydı ve yanlı? te?his sonucu yapılan bir tutuklamaya dayalı siyah beyaz bir filmdi. Hitchcock'un
Henry Fonda
ile yaptı?ı tek film oldu. Fonda New York'un unlu kulubu
Stork Club
'te muzik yapan bir muzisyendir ve bir icki dukkanını soydu?u iddiası ile sucsuz yere tutuklanır. Karısı (Vera Miles) bundan kendisini sorumlu tutarak duygusal bir cokuntu ya?ar ve icine kapanır. Hitchcock Truffaut ile roportajında omru boyunca polisten korkmu? olmasının onu bu temaya cekti?ini ve bunun bircok sahnede goruldu?unu soyler.
[130]
Alfred Hitchcock'un 1948 ve 1958 yıları arasında cekti?i be? filmi telif hakları ile ilgili sorunlar yuzunden onlarca sene seyirci ile tekrar bulu?amadı. Yıllar sonra Hitchcock bu filmlerin telif haklarını tekrar uzerine aldı ve 1980'deki olumunden sonra da miras yoluyla bu haklar kızı
Patricia Hitchcock
'a gecti. 30 yıllık bir aradan sonra ancak 1984 yılında tekrar ortaya cıkan ve gosterime sunulan bu filmler "5 kayıp Hitchcock filmi" olarak anılırlar. Bu unlu 5 film ?unlardır:
[131]
- Olum Kararı
(
Rope
) (1948)
- Arka Pencere
(
Rear Window
) (1954)
- The Trouble with Harry
(1955)
- Cok ?ey Bilen Adam
(
The Man Who Knew Too Much
) (1956)
- Olum Korkusu
(
Vertigo
) (1958).
- Ozel
- ^
"St. Patrick's Day 2005: The Master of Suspense"
.
Irish Echo
. 17 ?ubat 2011. 15 ?ubat 2018 tarihinde kayna?ından
ar?ivlendi
. Eri?im tarihi: 14 ?ubat 2018
.
- ^
Taylor 1996
, ss. 21?22;
Spoto 1999
, ss. 14?15
- ^
McGilligan 2003
, s. 6
- ^
For the police story:
Truffaut 1983
, s. 25;
Taylor 1996
, s. 25;
Cavett, Dick
(8 June 1972). "Interview with Alfred Hitchcock",
The Dick Cavett Show
, ABC,
00:06:52
25 Aralık 2019 tarihinde
Wayback Machine
sitesinde
ar?ivlendi
..
For the Snyder interview:
Snyder, Tom
(1973). "Alfred Hitchcock interview",
Tomorrow
, NBC,
00:01:55
3 Ocak 2020 tarihinde
Wayback Machine
sitesinde
ar?ivlendi
..
- ^
McGilligan 2003
, s. 13
- ^
Spoto 1999
, ss. 20, 23
- ^
Taylor 1996
, s. 29;
McGilligan 2003
, s. 18
- ^
a
b
Truffaut 1983
, s. 25;
Spoto 1999
, s. 23
- ^
Truffaut 1983
, s. 26;
Fallaci 1963
- ^
Adair 2002
, s. 15;
Truffaut 1983
, s. 26
- ^
Spoto 1999
, s. 23
- ^
McGilligan 2003
, s. 25
- ^
Adair 2002
, s. 15;
Spoto 1999
, s. 37
- ^
Spoto 1999
, s. 37
- ^
Taylor 1996
, ss. 27?28;
"Military service (medical grading")
24 ?ubat 2019 tarihinde
Wayback Machine
sitesinde
ar?ivlendi
.,
Hansard
, vol. 107, 20 June 1918, 607?642.
- ^
Miller, Henry K.
"Always Tell Your Wife (1923)"
. British Film Institute Screenonline. 3 Mart 2016 tarihinde kayna?ından
ar?ivlendi
. Eri?im tarihi: 25 A?ustos 2016
.
- ^
Gottlieb 2002
, s. 42;
Gottlieb 2003
, ss. 157?158; also see
Garncarz 2002
- ^
"Alfred Hitchcock Collectors' Guide: The Mountain Eagle (1926)"
. Brenton Film. 23 Eylul 2018. 19 Aralık 2019 tarihinde kayna?ından
ar?ivlendi
. Eri?im tarihi: 30 A?ustos 2019
.
- ^
Kapsis 1992
, s. 19
- ^
"Alfred Hitchcock Collectors' Guide: The Lodger: A Story of the London Fog (1926)"
. Brenton Film. 23 Eylul 2018. 22 Aralık 2019 tarihinde kayna?ından
ar?ivlendi
. Eri?im tarihi: 30 A?ustos 2019
.
- ^
Hitchcock & Bouzereau 2003
, s. 48;
Spoto 1999
, ss. 92?93
- ^
Spoto 1999
, s. 115;
Hitchcock & Bouzereau 2003
, s. 55;
Clark, Ross (13 Nisan 2008).
"Alfred Hitchcock: A long way from the Bates Motel"
.
The Daily Telegraph
. 27 Aralık 2017 tarihinde kayna?ından
ar?ivlendi
. Eri?im tarihi:
5 Nisan
2018
.
- ^
Champlin, Charles
(29 Temmuz 1982). "Alma Reville Hitchcock, The Unsung Partner".
Los Angeles Times
.
- ^
"Alfred Hitchcock Accepts the AFI Life Achievement Award in 1979"
15 Haziran 2020 tarihinde
Wayback Machine
sitesinde
ar?ivlendi
., American Film Institute, 16 April 2009, 00:03:14.
- ^
"Blackmail (1929)"
. British Film Institute. 31 Aralık 2017 tarihinde kayna?ından
ar?ivlendi
. Eri?im tarihi:
1 Ocak
2018
.
; ayrıca bakınız
White & Buscombe 2003
, s. 94;
Allen & Ishii-Gonzales 2004
, s. xv
- ^
McGilligan 2003
, ss. 120?123;
"Alfred Hitchcock and David O. Selznick Collaborations"
. Public Broadcasting System. 10 Ocak 2001. 19 Mart 2008 tarihinde kayna?ından
ar?ivlendi
. Eri?im tarihi: 29 Eylul 2020
.
- ^
Kerzoncuf, Alain (?ubat 2009).
"Alfred Hitchcock and The Fighting Generation"
.
Senses of Cinema
(49). 5 Nisan 2018 tarihinde kayna?ından
ar?ivlendi
. Eri?im tarihi: 15 Aralık 2017
.
- ^
McArthur, Colin (2003).
Whisky Galore! and the Maggie
. Londra: I.B. Tauris. s.
21
.
- ^
Truffaut 1983
, ss. 137?139
- ^
French, Philip (24 Temmuz 2012).
"My favourite Hitchcock: The Lady Vanishes"
.
The Guardian
. 9 ?ubat 2017 tarihinde kayna?ından
ar?ivlendi
. Eri?im tarihi: 10 Aralık 2016
.
- ^
"The Lady Vanishes"
.
Turner Classic Movies
. 11 Temmuz 2017 tarihinde kayna?ından
ar?ivlendi
. Eri?im tarihi: 24 A?ustos 2017
.
- ^
Crisler, B. R. (12 Haziran 1938).
"Hitchcock: Master Melodramatist"
.
The New York Times
. 12 Haziran 2018 tarihinde kayna?ından
ar?ivlendi
. Eri?im tarihi:
11 Haziran
2018
.
- ^
Leff 1999
, s. 35.
- ^
"Alfred Hitchcock: England's Best Director starts work in Hollywood".
Life
. 19 Haziran 1939. s.
66
.
- ^
Gottlieb 2003
, s. 206
- ^
Leff 1999
, s. 30
- ^
"The 13th Academy Awards, 1941"
. Academy of Motion Picture Arts and Sciences. 3 Mart 2012 tarihinde kayna?ından
ar?ivlendi
. Eri?im tarihi: 30 Aralık 2017
.
- ^
Duncan 2003
, s. 84
- ^
Duncan 2003
, s. 90
- ^
McGilligan 2003
, s. 244
- ^
Pokriots, Marion.
"Alfred Hitchcock Found Contentment in SV"
. Scotts Valley Historical Society. 1 Ocak 2019 tarihinde kayna?ından
ar?ivlendi
. Eri?im tarihi: 31 Aralık 2018
.
- ^
Luther, Claudia (15 Aralık 2013).
"Joan Fontaine, actress who won Oscar for 'Suspicion,' dies at 96"
.
Los Angeles Times
. 27 Mart 2015 tarihinde kayna?ından
ar?ivlendi
. Eri?im tarihi:
4 Ocak
2018
.
- ^
Humphries 1994
, s. 71
- ^
"
"
Have You Heard?": The Story of Wartime Rumors".
Life
. 13 Temmuz 1942. s.
68
.
- ^
Leitch, Thomas.
"Shadow of a Doubt"
(PDF)
. Library of Congress. 15 ?ubat 2017 tarihinde kayna?ından
ar?ivlendi
(PDF)
. Eri?im tarihi: 31 Aralık 2017
.
- ^
McGilligan 2003
, ss. 372?374
- ^
Jeffries, Stuart (9 Ocak 2015).
"The Holocaust film that was too shocking to show"
.
The Guardian
. 10 Ocak 2017 tarihinde kayna?ından
ar?ivlendi
. Eri?im tarihi: 24 A?ustos 2017
.
- ^
"Memory of the Camps: Frequently Asked Questions"
. PBS. 22 ?ubat 2015 tarihinde kayna?ından
ar?ivlendi
. Eri?im tarihi:
6 Mart
2015
.
- ^
"Nazi belgeseli 70 yıl gecikmeyle izleyiciyle bulu?acak"
. Hurriyet gazetesi. 8 Ocak 2014. 28 Kasım 2020 tarihinde kayna?ından
ar?ivlendi
. Eri?im tarihi:
8 Ekim
2020
.
- ^
Boyd, David (2000).
"The Parted Eye:
Spellbound
and Psychoanalysis"
. 24 Aralık 2010 tarihinde kayna?ından
ar?ivlendi
. Eri?im tarihi:
8 Ekim
2020
.
- ^
Leff 1987
, ss. 164?165
- ^
"The Miklos Rozsa Society Website"
. 2017. 24 Mart 2016 tarihinde kayna?ından
ar?ivlendi
. Eri?im tarihi: 13 Aralık 2017
.
- ^
Osborne, Robert. Comments on Turner Classic Moviesbroadcast of
The Paradine Case
on June 28, 2007
- ^
Variety
puts US rentals at $2.2 million - see "
Top Grossers of 1948
",
Variety
5 January 1949 p 46
- ^
Rebello 1990
- ^
Warren 2001
, ss. 62, 72
- ^
McGilligan 2003
, ss. 429, 774?775
- ^
Harris & Lasky 2002
, s. 150
- ^
Leitch 2002
, ss. 320, 322
- ^
"Notes:
I Confess
(1953)"
. TCM. 22 Kasım 2018 tarihinde kayna?ından
ar?ivlendi
. Eri?im tarihi: 15 Aralık 2017
.
- ^
Leitch 2002
, s. 78
- ^
French, Philip (28 Temmuz 2013).
"Dial M for Murder 3D ? review"
.
The Observer
. 22 Temmuz 2016 tarihinde kayna?ından
ar?ivlendi
. Eri?im tarihi: 30 Aralık 2017
.
- ^
Leitch 2002
, s. 269
- ^
a
b
"Alfred Hitchcock Presents"
. TV.COM. 25 Ocak 2008 tarihinde kayna?ından
ar?ivlendi
.
- ^
LoBrutto, Vincent (2018).
TV in the USA: A History of Icons, Idols, and Ideas
.
Greenwood Publishing Group
. s. 6.
ISBN
978-1-4408-2972-7
.
- ^
"Alfred Hitchcock (suspense anthology)"
. Media Management Group. 21 ?ubat 2008 tarihinde
kayna?ından
ar?ivlendi
. Eri?im tarihi: 7 Kasım 2008
.
- ^
McGilligan 2003
, s. 512
- ^
Leitch 2002
, s. 366
- ^
Brown 1994
, s. 75
- ^
Leitch 2002
, s. 377
- ^
"IMDb.com"
. 11 Ocak 2009 tarihinde kayna?ından
ar?ivlendi
. Eri?im tarihi: 21 Aralık 2008
.
- Genel
Biyografiler
(kronolojik sırayla)
- Truffaut, Francois
(1983) [1967].
Hitchcock/Truffaut
(Revised bas.). New York: Simon & Schuster.
ISBN
978-0-671-52601-6
.
- Taylor, John Russell
(1996) [1978].
Hitch: The Life and Times of Alfred Hitchcock
. New York: Da Capo Press.
- Spoto, Donald
(1999) [1983].
The Dark Side of Genius: The Life of Alfred Hitchcock
. New York: Da Capo Press.
ISBN
978-0-306-80932-3
.
- Freeman, David (1999).
The Last Days of Alfred Hitchcock
. Overlook.
ISBN
978-0-87951-728-1
.
- Adair, Gene (2002).
Alfred Hitchcock: Filming Our Fears
. New York: Oxford University Press.
ISBN
978-0-19-511967-1
.
- Duncan, Paul (2003).
Alfred Hitchcock: Architect of Anxiety, 1899?1980
. Taschen.
ISBN
978-3-8228-1591-5
.
- McGilligan, Patrick
(2003).
Alfred Hitchcock: A Life in Darkness and Light
. New York: Regan Books.
ISBN
978-0-06-039322-9
.
- Spoto, Donald
(2008).
Spellbound by Beauty: Alfred Hitchcock and his Leading Ladies
. New York: Harmony Books.
- Ackroyd, Peter
(2015).
Alfred Hitchcock
. Random House.
ISBN
978-0-7011-6993-0
.
|
---|
1920'ler
| | |
---|
1930'lar
| |
---|
1940'lar
| |
---|
1950'ler
| |
---|
1960'lar
| |
---|
1970'ler
| |
---|
Di?er
| |
---|
|
---|
1945?1975
| |
---|
1976?2000
| |
---|
2001?gunumuz
| |
---|
|
---|
1935?1950
| |
---|
1951?1975
| |
---|
1976?2000
| |
---|
2001?gunumuz
| |
---|
|
---|
1970'ler
| |
---|
1980'ler
| |
---|
1990'lar
| |
---|
2000'ler
| |
---|
2010'lar
| |
---|
2020'ler
| |
---|
|
---|
1950'ler
| |
---|
1960'lar
| |
---|
1970'ler
| |
---|
1980'ler
| |
---|
1990'lar
| |
---|
2000'ler
| |
---|
2010'lar
| |
---|
2020'ler
| |
---|
|
---|
1938-1970
| |
---|
1971-2000
| |
---|
2001-2018
| |
---|
- ^
Hitchcock told
Bryan Forbes
in 1967: "They had gone through the film in my absence and taken out every scene that indicated the possibility that Cary Grant was a murderer. So there was no film existing at all. That was ridiculous. Nevertheless, I had to compromise on the end. What I wanted to do was that the wife was aware that she was going to be murdered by her husband, so she wrote a letter to her mother saying that she was very much in love with him, she didn't want live anymore, she was going to be killed but society should be protected. She therefore brings up this fatal glass of milk, drinks it and before she does she says, "Will you mail this letter to mother?" Then she drinks the milk and dies. You then have just one final scene of a cheerful Cary Grant going to the mailbox and posting the letter. ... But this was never permitted because of the basic error in casting."
[
kaynak belirtilmeli
]