Lufta nacionalclirimtare per
Maqedonasit
ne
Bullgari
, ne
Greqia
dhe ne
Jugosllavi
nuk drejtohej nga nje qender e vetme. Ajo u qeveris nga partite komuniste ne shtetet perkatese, por ato parti kishin pikepamje te ndryshme per ceshtjen kombetare maqedoneze. Megjithate, te gjitha partite komuniste qe veprojne ne pjese te vecanta te Maqedonise dhe ne mesin e popullit maqedonas duhet te marrin parasysh kerkesat dhe interesat e Maqedonasve, sepse levizja nacionalclirimtare e Maqedonise ne te gjitha pjeset e Maqedonise ne fund te dekades se katert te shekullit te 20-te, pak para
Luftes se dyte boterore
, ajo ka hyre ne nje faze te re dhe me te larte te zhvillimit. Kjo eshte nje kohe ne te cilen, ne te tre pjeset E Maqedonise, pavaresisht nga ndarja dhe mosekzistenca e lidhjes politike dhe organizative midis forcave revolucionare te popullit maqedonas, fale betejave te meparshme, tradites dhe ndergjegjes se ndertuar kolektive historike dhe kombetare, procesi i afirmimit te individualitetit kombetar dhe politik maqedonas, i shprehur permes formes se mbrojtjes se drejtes per pavaresi te popullit maqedonas, preku pothuajse te gjitha shtresat. Ne te tri pjeset e Maqedonise ishte ne rend te dites lufta per njohjen e identitetit kombetar te maqedonasve, lufta per afirmimin e gjuhes maqedonase dhe per zbulimin e qenies se vet historike. Eshte nje periudhe ne te cilen u theksua nevoja per nje perpjekje te organizuar dhe te menduar per te afirmuar trashegimine kulturore kombetare te popullit maqedonas dhe per te zhvilluar kulturen bashkekohore maqedonase.
[1]
Pushtimi i Maqedonise ne Luften e Dyte Boterore u krye pas kapitullimit te
Mbreterise se Jugosllavise
dhe Mbreterise se
Greqise
. Ne te njejten kohe, pervec pjeses Pirin te perfshire me pare te Maqedonise,
Bullgaria
aneksoi edhe pjesen me te madhe te pjeses se Vardarit dhe nje pjese te pjeses Egje te Maqedonise (deri ne lumin Struma dhe ishujt
Thassos
dhe
Samothrace
), me gjithsej 21.460 km
2
dhe rreth 876.000 banore.
Italia mori pjesen me te madhe te Maqedonise Perendimore me qytetet e
Tetoves
,
Gostivarit
,
Kercoves
,
Dibres
dhe
Struges
, pjesen me te madhe te fshatrave te Prespes dhe Kostursko, Lerinsko dhe Kozhansko ne pjesen e Egjeut te Maqedonise, me gjithsej 4,314 km
2
dhe me rreth 232 mije banore. Ne korrik, ajo zone pushtimi u la te aneksohej nga
Shqiperia kuislinge
. Keshtu, pjesa e Egjeut e Maqedonise, e cila deri atehere ishte nen sundimin grek, u nda nen pushtimin bullgar, italian dhe gjerman (Selanik, Vodensko dhe Gumenjisko).
Se bashku me ushtrine gjermane qe pushtoi Maqedonine, nga Bullgaria ne
Shkup
mberriten nje grup emigrantesh politike maqedonas, te cilet se bashku me maqedonasit vendas, nen mbrojtjen e autoriteteve ushtarake gjermane, me
13 prill
1941
formuan Komitetin Qendror Bullgar te Veprimit . E gjithe veprimtaria e Komitetit te Veprimit duhej te sherbente si baze per marrjen sa me te shpejte te pushtetit administrativ ne Maqedoni nga Bullgaria dhe argument per aneksimin e saj.
Midis
9
dhe
10
maj
1941
, ne
Tetove
u formua nje komitet shqiptar, i cili kerkoi qe ky qytet te lirohej nga Italia dhe t'i bashkohej
Shqiperise
. Ne shembullin e komitetit shqiptar ne
Tetove
, komitete te ngjashme u formuan edhe ne qytete te tjera ne pjesen perendimore te
Maqedonise se Vardarit
. Pushtimi bullgar i
Maqedonise se Vardarit
filloi ne gjysmen e dyte te
prillit
1941
dhe marrja e autoriteteve te reja administrativo-policore u be shpejt. Pas ardhjes se forcave ushtarake dhe autoriteteve policore bullgare ne Maqedoni, pasoi emerimi i zyrtareve me te larte ne drejtorite e organizuara rajonale, te cilat perfaqesonin autoritetin me te larte ekzekutiv te sistemit shteteror te
Mbreterise se Bullgarise
.
Fuqia bullgare ne pjeset e pushtuara te Maqedonise ishte e kufizuar nga
Gjermania naziste
. Disa institucione gjermane qe ekzistonin ne pjesen e pushtuar te Maqedonise ishin ne pozite te privilegjuar dhe keshtu te drejtat sovrane te Bullgarise mbi territoret e pushtuara ne Maqedoni u reduktuan dhe kufizoheshin. Maqedonia Perendimore, ne periudhen nga
maji
deri ne
korrik
1941
, ishte zone pushtimi i ushtrise italiane. Autoritetet e reja kane krijuar nje sistem te vecante te masave te ndryshme per shfrytezimin ekonomik te pasurive riride dhe te tjera ne Maqedoni. Qeveria bullgare, per te krijuar mbeshtetje ne ate pjese te Maqedonise qe ishte nen autoritetin e saj, lejoi formimin e organizatave fashiste dhe nacionaliste.
Qendra e organizates balistike ne Maqedonine perendimore ishte e vendosur ne
Gostivar
. Kjo qender drejtohej nga Kadri Sali dhe Shuaib Kamberi ne
Tetove
. Keta te dy ishin anetare te keshillit te korporates fashiste ne Tirane, e me pas anetare te Komitetit te Qarkut per Kosoven. Drejtues te tjere balliste te shquar ishin: Jafer Sulejmani, Munir Trshana, Osman Azizi, Fiqiri Dina e te tjere, kurse komandantet e cetave balistike ishin Jemail Hassani - Jemo dhe Mefail Shehu - Zajazi.
Nje muaj pas pushtimit te
Mbreterise se Jugosllavise
, sekretari i Komitetit Krahinor te
Partise Komuniste
te Maqedonise per Maqedonine, Metodija Shatorov-Sharlo, i dergoi popullit maqedonas nje proklamate te quajtur Leter Stojanes . Nder te tjera ne njoftim thuhej:
- “...indiferenca e masave te gjera te popullit ndaj qendrimit te shtetit dhe qeverive jugosllave, te cilat per 23 vjet grabiten dhe shtypen popujt e Jugosllavise... si rezultat i luftes, Maqedonia jone eshte e pushtuar nga gjermanet., ushtrite italiane dhe bullgare... Nuk pame as zyrtaret tane dhe as ndonje permendje te revolucionareve tane maqedonas, po per kulturen maqedonase. Gjithcka qe eshte e jona na paraqitet sikur te ishte bullgare... per te bashkuar te gjithe maqedonasit dhe nacionalitetet e tjera ne Maqedoni per te drejten e tyre te pergjithshme per liri dhe barazi, por jo per te copetuar token maqedonase dhe popullin maqedonas.”
[2]
Rezistenca e armatosur filloi menjehere pas sulmit gjerman ndaj
BRSS
. Ne pjesen Pirinase te Maqedonise, Ivan Kozarev formoi grupin e pare partizan dhe menjehere pas tij u formuan grupet partizane te Nikolla Parapunov
[3]
dhe Kostadin Kantarjiev, per shkak te te cilave autoritetet bullgare arrestuan rreth 150 antifashiste. Ne disa qytete te
pjeses Vardare te Maqedonise
u organizuan demonstrata masive te Ilindenit (2 gusht 1941). Ne te njejtin muaj, diversantet e Shkupit kryen diversione te suksesshme ne minieren e kromit
te Radushes
, ne aeroportin
e Petrovecit
, ne linjen hekurudhore dhe objekte te tjera, dhe me pas ne ceten NOP te Shkupit (22 gusht 1941) dhe ne kompanine partizane te Prilepit (12 shtator). 1941) u formuan. Me
11 tetor
1941
, ceta partizane e Prilepit sulmoi stacionin policor ne
Prilep
, burgun e Prilepit dhe rrjetin telefonik-telegraf ne
Prilep
.
Pas sulmit te
Bashkimi Sovjetik
, gjate gjithe
Maqedonia E Egjeut
pergatitja e luftes se armatosur nen udheheqjen e Partia komuniste te Greqise. Kjo parti forcoi lidhjet me Komitetin Krahinor Per Maqedonine ne
Salonik
. Nje nga ngjarjet me te medha ne
1941
viti eshte Kryengritja e drames, ne te cilen Moren pjese masivisht Greket dhe Maqedonasit e asaj zone. Kryengritja filloi me
29 shtator
dhe para fillimit te tij, u kryen disa veprime te armatosura dhe sabotuese. Clirimi i Maqedonise ne Luften e dyte boterore ishte faza e fundit ne luften e popullit maqedonas ne mes te vitit 1944. Rreth 500 borde Nacionalclirimtare u formuan ne te gjithe Maqedonine dhe 116 delegate u zgjodhen per seancen e pare te ASNOM si organi me i larte legjislativ dhe Ekzekutiv perfaqesues kombetar i shtetit maqedonas, ne te cilin gjuha maqedonase u shpall zyrtare ne shtetin maqedonas dhe filloi zhvillimi shteteror I Maqedonise Federale Demokratike Si nje shtet federal brenda Jugosllavise. Keto zgjidhje u mbeshteten nga konferenca e pare ligjore e PKK-se per rajonin Gornodzumaj (Qarqet Razlogska, Nevrokopska, Svetivracka, Petrichka dhe Gornodzumaj), dhe ne Pjesen e Maqedonise se Egjeut u formuan Batalioni Kostur-Lerin, Batalioni Maqedonas Voden dhe me pas Brigada e Pare e Egjeut, e cila mori pjese ne luftimet per clirimin e Tetoves dhe Gostivarit.
Ne kohen e operacioneve perfundimtare per clirimin e Maqedonise, nen komanden e Shtabit Kryesor te Ushtrise Clirimtare Popullore te Maqedonise dhe cetave partizane te Maqedonise, ne NOAVM kishte tashme rreth 85.000 pjesemarres, me 7 divizione dhe 3 korpuse, perfshire rreth 10,000 luftetare dhe bashkepunetore nga pjesa e Egjeut dhe Pireneut te Maqedonise.
Pas kapitullimit te Mbreterise se Bullgarise, forcat gjermane u terhoqen me humbje te medha. Dhe me clirimin e Gostivarit dhe Tetoves, perfundoi clirimi i plote i Maqedonise se Vardarit. Me vone, divizionet maqedonase moren pjese ne clirimin e Kosoves dhe Serbise Jugore, kurse Korpusi i Pesembedhjete Maqedonas i NOVJ-se, i perbere nga 22.000 luftetare, mori pjese ne operacionet perfundimtare per clirimin e Jugosllavise. Populli maqedonas ne Maqedonine Vardare e perfundoi luften me rreth 25.000 luftetare te vrare dhe viktima. Prej tyre sipas kombesise: 7000 hebrenj, 7000 maqedonas, 6000 serbe, 4000 shqiptare dhe 1000 bullgare (2000 civile, 1000 bashkepunetore, 14000 ushtare dhe partizane jugosllave dhe 7000 praktikante). Me te gjitha keto, NOAVM dha nje kontribut te rendesishem ne luften antifashiste ne Ballkan dhe ne Evrope.
Zhvillimi i luftes nacionalclirimtare te Maqedonise u zhvillua gjate vitit 1942. Ne konsulten e janarit te mbajtur ne
Shkup
me
7 janar
1942
. Ne kete konsultim moren pjese 25 delegate dhe aktiviste te tjere komuniste. Ne konsultim u vendos qe ne te ardhmen cetat partizane te jene te vogla dhe te levizshme, te kene karakter kombetar dhe qellimi i tyre, permes zhvillimit te luftes nacionalclirimtare, te jete fitimi i lirise kombetare per popullin maqedonas. Lidhur me veprimtarine e KP-se, u vendos qe te forcohej veprimtaria politike e partise ne mesin e fshatareve.
KP dhe Shtabi Krahinor, nen ndikimin e situates se brendshme dhe te jashtme, ne mars
1942
moren vendim per organizimin e cetave te reja partizane. U formuan edhe kater ceta te tjera ne Manastir, Krushev,
Mavrov
dhe
Shar Planine
. Ne pjesen Pirin te Maqedonise, grupe te reja partizane u formuan ne Gornojumajsko, Nevrokopsko dhe Petrichko dhe u krye nje sulm i armatosur ne stacionin e komunikimit gjerman ne Gorna Jumaja .
Lufta e
vitit 1942
, krahas aksionit te cetave partizane, ishte e mbushur me forma te ndryshme rezistence ne te cilat mori pjese ne menyren e vet i gjithe kombi. Te shpeshta ishin atentatet,
demonstratat
,
sabotimet
dhe shume aktivitete te tjera qe mohonin pushtetin pushtues. U organizuan atentate kunder perfaqesuesve te pushtetit pushtues si dhe bashkepunetoreve te tyre. Ne vitin 1942 ne
Shkup
u vra agjenti Mane Mackov, ne
Veles
u vra nje polic, ne
Manastir
u vra shefi i policise etj.
Shperthimi i luftes nacionalclirimtare te Maqedonise ndodhi gjate
vitit 1943
. Pas formimit te
KPM-se
dhe komitetit qendror te saj, u vendos qe Shtabi Kryesor i NOPOM-it dhe shtabet e tjera ushtarake te dilnin ne terren per drejtimin e drejtperdrejte te luftes se armatosur. U formuan gjithashtu pese komitete rrethesh te KPM-se dhe pese zona operative te NOV-se dhe POM-it, me detyren e lidhjes me udheheqjen ushtarako-politike te rezistences ne Shqiperi, Bullgari dhe Greqi.
Ne pjesen Pirin te Maqedonise u krijua NOPO
Jane Sandanski
dhe me pas NOPO
Nikola
Kalapciev
ne Gornodzumajsko, NOPO
Anton Popov
ne Petrichko dhe kompani partizane
ne
Svetivrachko
dhe
Melnicko
. Vatra te forta te luftes se armatosur u krijuan ne
Debrce
,
Prespe
, Tikvesh, Gjevgjelisk dhe Kumanovsko .
Ne konsulten e Prespes u vendos qe te filloje pergatitjet per thirrjen e Seances se Pare te ASNOM-it si organi me i larte i qeverise ne shtetin maqedonas, per formimin e batalioneve dhe brigadave, komandave lokale dhe rajonale, NEO-ve rajonale dhe perreth. Menjehere pas kesaj, Batalioni Popullor Clirimtar
Mirce Acev
u formua si njesia e pare e rregullt ushtarake e NOV. dhe POM. dhe POM.
Pas kapitullimit te
Italise,
njesite NOV dhe POM sekuestruan nje sasi te madhe armesh dhe municionesh. Ne territoret e lira u krijuan edhe NOO juridike, ne
Kercoven
e lire u formua OKO-ja e pare legale Okoliski, u organizuan sherbimet mjekesore dhe te ambulances, u hapen shkollat e para ne gjuhen maqedonase dhe u mbajt keshilli i pare kombetar i prifterinjve. fillimi i autoqefalise se kishes maqedonase. Veprimtaria botuese ne gjuhen maqedonase mori permasa edhe me te medha.
Manifesti i GS te NOV dhe POM u botua si nje dokument programor per qellimet e NOAVM. Misioni i pare aleat anglez mberriti gjithashtu ne GS si nje akt i rendesishem i njohjes nderkombetare te NOAVM. Forcat ushtarake te NOV dhe POM u rriten ne 6
batalione
, nje
kompani
me armatim te rende dhe nje
bateri
topash dhe u formua Brigada e Pare Maqedono-Kosovare NOV. Komiteti Qendror i KPM-se dhe Asambleja e Pergjithshme e NOV-it dhe POM-it formuan Bordin Nismetar per mbledhjen e ASNOM-it dhe ne seancen e dyte te AVNOJ-se u zgjodhen 42 delegate, te cilet per shkak te kushteve ushtarake nuk moren pjese ne punen e saj.
Ne Kostursko dhe
Lerinsko
, ne
pjesen e Egjeut te Maqedonise
, u formuan Fronti Nacional Clirimtar Sllavo-Maqedonas (SNOF) dhe Ushtria Clirimtare Sllavo-Maqedonase (SOV) si pjese e armatosur e SNOF-it, ne kuader te se ciles vepronin NOPO
Lazo Trpovski
dhe NOPO
Vico.
. Shtabi i Pergjithshem i NOV dhe POM filloi te kryente operacione me te medha ushtarake.
U formua Brigada e Dyte MNOU Meglensko
dhe pas dy ditesh aty u mbajt Kongresi i Pare i Lidhjes se Rinise Nacionalclirimtare te Maqedonise, me pjesemarrjen e 288 delegateve te organizatave rinore.
Kryengritja e pergjithshme popullore ne Maqedoni u zhvillua gjate vitit 1944. Njesite ushtarake rezistuan me sukses ndaj forcave derrmuese te armikut ne fushaten njemujore te shkurtit prej rreth 400 km, ne kushtet me te pafavorshme te motit dhe ne ofensiven e Pranveres . Ushtria Clirimtare Popullore e Maqedonise tashme kishte marre karakter te pergjithshem masiv ne
Maqedonine e Vardarit
ne veren e vitit 1944. Ne pjesen Pirinase te Maqedonise u formua brigada e JO-se
Jane Sandanski
dhe ceta partizane e Pirinit
Rila
, dhe ceta partizane e Petrikut ishte ne kontakt te vazhdueshem me repartet e ELAS-it ne malin Ali Botus .
Clirimi i Maqedonise ne Luften e Dyte Boterore ishte faza e fundit ne luften clirimtare ne mesin e vitit 1944. Ne mbare Maqedonine u formuan rreth 500 Borde Popullore Clirimtare dhe u zgjodhen 116 delegate per seancen e pare te ASNOM-it si organi me i larte perfaqesues kombetar legjislativ dhe ekzekutiv i shtetit maqedonas, ne te cilin gjuha maqedonase u shpall zyrtare ne shtetin maqedonas dhe ne zhvillimin e shtetit. e Maqedonise Federale Demokratike filloi si shtet federal ne kuader te Republikes Federale te Jugosllavise. Keto vendime u mbeshteten edhe nga konferenca e pare ligjore e BKP-se per zonen e Xhumait te Siperm (Razlo?ka, Nevrokopska, Svetivrachka, Petrichka dhe Gornojumajska okolia), dhe ne pjesen e Egjeut te Maqedonise Batalioni Kostursko-Lerin, Batalioni Maqedonas Voden. dhe me pas u formua Brigada e Pare e Egjeut, e cila mori pjese ne lufterat per clirimin e Tetoves dhe Gostivarit.
Ne kohen e operacioneve perfundimtare per clirimin e Maqedonise, nen komanden e Shtabit Kryesor te Ushtrise Clirimtare Popullore te Maqedonise dhe cetave partizane te Maqedonise, ne NOAVM kishte tashme rreth 85.000 pjesemarres, me 7 divizione dhe 3 korpuse, perfshire rreth 10,000 luftetare dhe bashkepunetore nga pjesa e Egjeut dhe Pireneut te Maqedonise.
Pas kapitullimit te Mbreterise se Bullgarise, forcat gjermane u terhoqen me humbje te medha. Dhe me clirimin e Gostivarit dhe Tetoves, perfundoi clirimi i plote i Maqedonise se Vardarit. Me vone, divizionet maqedonase moren pjese ne clirimin e Kosoves dhe Serbise Jugore, kurse Korpusi i Pesembedhjete Maqedonas i NOVJ-se, i perbere nga 22.000 luftetare, mori pjese ne operacionet perfundimtare per clirimin e Jugosllavise. Populli maqedonas ne Maqedonine Vardare e perfundoi luften me rreth 25.000 luftetare te vdekur dhe viktima. Prej tyre sipas kombesise: 7000 hebrenj, 7000 maqedonas, 6000 serbe, 4000 shqiptare dhe 1000 bullgare (2000 civile, 1000 bashkepunetore, 14000 ushtare dhe partizane jugosllave dhe 7000 te burgosur ne kamp). Me te gjitha keto, NOAVM dha nje kontribut te rendesishem ne luften antifashiste ne Ballkan dhe ne Evrope.
Debimi i hebrenjve nga Maqedonia eshte nje ngjarje nga
Lufta e Dyte Boterore
e organizuar nga qeverite e Bullgarise fashiste dhe Gjermanise naziste, me qellim eliminimin sistematik te popullates hebreje nga te ashtuquajturat “territoret e sapocliruara” nga autoritetet bullgare. Debimi i hebrenjve nga Maqedonia eshte pjese e debimit te hebrenjve nga te gjitha "territoret e sapocliruara" (
Maqedonia e Vardarit
,
Maqedonia e Egjeut
,
Pomerania
(Serbia) dhe
Trakia
).
Te gjithe hebrenjte nga Maqedonia u deportuan ne kampin
Treblinka
ne
Poloni
, ku u mbyten ne dhomat e gazit. Askush nuk u kthye nga
Treblinka
. Nuk mbeti asnje deshmitar per te rrefyer tmerret e shkaterrimit te popullsise hebreje te Maqedonise. Dokumentet jane deshmitaret e vetem qe vertetojne fatin e
hebrenjve
ne Maqedoni.
Mbi 7,000 hebrenj u debuan nga Maqedonia e Vardarit, ndersa perfshire ata nga Maqedonia e Egjeut dhe Trakia, rreth 11,400. Sipas te dhenave nga tetori i vitit 1945, ne territorin e Maqedonise se sotme kane mbetur vetem 419 persona, komuniteti i te cileve sot numeron rreth 200.
- ^
ИСТОРИ?А НА МАКЕДОНСКИОТ НАРОД, ИНСТИТУТ ЗА НАЦИОНАЛНА ИСТОРИ?А, СКОП?Е 2008
- ^
"МЕТОДИ?А ШАТОРОВ - ШАРЛО"
. Arkivuar nga
origjinali
me 2016-04-04
. Marre me
2011-10-16
.
- ^
Николова В.