Zastava Kne?evine Srbije.
Grb Kne?evine Srbije.
Kne?evina Srbija
(ime za vreme postojanja
Knja?estvo Srbija
) postojala je u periodu od 1815. do 1882. godine. Nastala je posle Drugog srpskog ustanka i postojala sve dok 1882. godine nije progla?ena u Kraljevinu Srbiju.
Slika je rad austrijskog slikara Morica M. Dafingera. Naslikana je oko 1848. godine i nalazi se u Narodnom muzeju u Beogradu.
Po okon?anju Drugog srpskog ustanka, knez Milo? Obrenovi? se opredelio za stvaranje i ja?anje srpske dr?avnosti kroz diplomatske metode i postepeno osvajanje dr?avnih ovla??enja od Turske. Period od 1815-1830. godine obele?en je stvaranjem autonomnih srpskih organa po selima, okruzima i nahijama, ?ija su ovla??enja postepeno rasla. No, karakteristi?an je i apsolutizam kneza Milo?a, koji je prakti?no preuzeo turske metode vlasti, uspostavio sopstveni feudalni sistem i uspostavio monopole na trgovinu od kojih se obogatio. Prakti?no, ?ivot prose?nog stanovnika nije se bitnije pobolj?ao od turskog vremena. Za budu?nost Srbije od zna?aja je Hati?erif 1830. godine, kojim je Srbija pre?la od provincijskog u status vazalne kne?evine, uz druge zna?ajne odredbe. Srbija je hati?erifom dobila slobodu veroispovesti i da u Beogradu za mitropolita mo?e biti biran Srbin umesto dotada?njih Grka; tako je 1831. izabran mitropolit Melentije Pavlovi?.
U narodnim masama ja?ao je otpor prema Milo?evom apsolutizmu, koji ?e dovesti do nekoliko ve?ih buna, a posle Miletine bune i do dono?enja kratkovekog Sretenjskog ustava. Kona?no ograni?avanje Milo?eve vlasti usledi?e Turskim ustavom 1838. godine, posle ?ega ?e knez Milo? abdicirati. U ovom periodu osnovan je Licej, prete?a Univerziteta u Beogradu. Prestonica kne?evine Srbije je u tom periodu vi?e godina bila u Kragujevcu.
Posle kneza Milo?a formalno je vlast preuzeo njegov stariji sin Milan, koji je bio slabog zdravlja i ubrzo umro, ne potpisav?i nijedan dokument kao knez Srbije. Posle njega na vlast je do?ao Milo?ev mlađi sin Mihailo. Posle trogodi?nje prve vladavine kneza Mihaila, usledila je smena dinastija i na presto je 1842. do?ao Karađorđev sin knez Aleksandar Karađorđevi?. Tada je i prestonica preneta u Beograd.
Aleksandar Karađorđevi?
Period vladavine
kneza Aleksandra Karađorđevi?a
(1842-1858) poznat je kao period vlade ustavobranitelja, jer su pravu vlast imali ?lanovi Dr?avnog saveta, koji su zapravo ?inili jedno oligarhijsko telo. Naziv ustavobranitelji poti?e od njihovog zalaganja za strogo po?tovanje Turskog ustava. Ovaj period predstavljao je period razvoja Srbije, jer su ustavobranitelji svoja ?iroka ovla??enja koristili za dono?enje brojnih zakona, izgradnju prvih industrijskih postrojenja i ustanovljavanje institucija od zna?aja za mladu dr?avu. Srbija dobija birokratski aparat, a zapo?inje se i politika slanja mladih i perspektivnih studenata na ?uvene inostrane univerzitete. Period ustavobranitelja okon?an je sukobom između kneza i Saveta, ?to je neo?ekivano rezultovalo vra?anjem na presto kneza Milo?a i njegovom kratkotrajnom drugom vladavinom. Posle njegove smrti, 1860. godine na presto po drugi put dolazi knez Mihailo.
Period vladavine kneza Mihaila obele?en je na spolja?njem planu velikim napretkom u pogledu samostalnosti Srbije. Knez Mihailo je upornom politikom uspeo da izdejstvuje povla?enje turskih posada iz srpskih gradova 1867. godine, poslednji utvrđeni gradovi bili su: Beograd, Smederevo, Kladovo, ?abac, U?ice i Soko. Ovom događaju predaje gradova prethodio je sukob sa Turcima 1862. i bombardovanje beogradske varo?i od strane Turaka iz kalemegdanske tvrđave.
Knez Mihailo je postavio i temelje budu?oj srpskoj vojsci. Postojali su i planovi o formiranju ve?e antiturske koalicije (sa Bugarskom, Gr?kom, Crnom Gorom) i kona?nom proterivanju Turske sa Balkana.
Na unutra?njem planu knez Mihailo vladao je apsolutisti?ki, a va?e?i Turski ustav je promenio nizom organskih zakona bez saglasnosti Porte, ?to je trebalo da poka?e samostalnost Srbije i na unutra?njem planu. Period druge vladavine kneza Mihaila karakteri?e prerastanje Liceja u Veliku ?kolu 1863. godine ?to predstavlja pomak u visokom ?kolstvu Srbije. Velika ?kola bila je sme?tena u Kapetan-Mi?ino zdanje koje je poklonio Mi?a Anastasijevi? ?svome ote?estvu“ i 1905. je transformisana u univerzitet. Knez je 1864. raspustio Dru?tvo srpske slovesnosti i umesto njega osnovao Srpsko u?eno dru?tvo, ovo su bili prethodnici dana?nje Srpske akademije nauka i umetnosti. Tih godina je po?ela izgradnja i Narodnog pozori?ta koje je po?elo sa radom 1869.
Li?ni re?im kneza, koji bi se mogao nazvati i prosve?enim apsolutizmom (jer je knez ulagao napore u modernizaciju i reforme u Srbiji) stvorio je otpor kod određenih liberalnih krugova u Srbiji, koji ?e preuzeti ekstremne korake u uklanjanju kneza sa vlasti. Pod okolnostima koje do danas nisu razja?njene, knez Mihailo ubijen je 29. maja, 1868. godine u Ko?utnjaku. Budu?i da knez Mihailo nije ostavio zakonitih potomaka za naslednika je izabran unuk Milo?evog brata Jevrema, Milan Obrenovi?. Vlast je u ime maloletnog kneza Milana preuzelo Namesni?tvo. Namesni?tvo je bilo tro?lano i ?inili su ga: Milivoje Blaznavac, Jovan Risti? i Jovan Gavrilovi?.
-
Kne?evina Srbija 1817.
-
Kne?evina Srbija 1833.
Namesni?tvo ?e vladati do 1872. godine, a 1869. godine bi?e donet Namesni?ki ustav, koji ?e omogu?iti prvi prodor parlamentarizma u Srbiju. Knez Milan preuze?e presto 1872. godine. Ovaj izuzetno zna?ajan period za Srbiju obele?en je ratovima protiv Turske (Srpsko-turski ratovi 1876-78) i dobijanjem nezavisnosti Srbije 1878. godine posle Berlinskog kongresa. Posle srpsko-turskih ratova i Berlinskog kongresa dotada?nja Srbija pro?irena je za ?etiri okruga. 1876. u Srbiji je osnovan Crveni krst.
U Srbiji se uvode politi?ke stranke 1881. godine, od kojih ?e najzna?ajniju ulogu imati Radikalna stranka.
Kne?evina Srbija je 1882. godine uzdignuta na rang kraljevine i postaje Kraljevina Srbija, a Milan Obrenovi? postaje njen prvi novovekovni kralj.