Jean Renoir ( Pariz , Francuska , 15. rujna 1894., - Beverly Hills, Kalifornija , Sjedinjene Dr?ave , 12. velja?e 1979.) bio je francuski filmski redatelj, scenarist, producent i pisac, sin ?uvenog slikara Pierre-Augustea Renoira . Kao redatelj, Renoir je snimio vi?e od 40 filmova od doba nijemog filma do kraja 1960-ih, te se smatra jednim od najzna?ajnijih filmskih umjetnika 20. stolje?a.

U ranoj mladosti ?ivi s obitelji na jugu Francuske. U to doba ?esto je model svome ocu, koji ga zajedno s ostalim ?lanovima obitelji vi?e puta portretira. Za vrijeme prvog svjetskog rata slu?i u francuskoj konjici ( 1er regiment de dragons ), te je ranjen u borbi. Vrijeme oporavka uglavnom provodi u kinematografima, ?to mu otkriva djela Charliea Chaplina . 1920., po?inje raditi kao kerami?ar, ali nakon prikazivanja filma Foolish Wives (1922.) Ericha von Stroheima , odlu?uje se posvetiti filmu. 1924. snima prvi dugometra?ni film La Fille de l'eau , ali uspjeh posti?e tek prvim zvu?nim filmovima, posebno dramom La Chienne (1931.). Nakon knji?evne adaptacije La Nuit du Carrefour (1932.), prema romanu Georgesa Simenona , snima impresivni niz vrhunskih ostvarenja: Boudu sauve des eaux (1932.), Le Crime de Monsieur Lange (1935.), Partie de campagne (1936., prikazan 1946.) i Les Bas-fonds (1936.). Sredinom 1930-ih, Renoir je bio ?lan ljevi?arske Narodne fronte ( Front populaire ), te nekoliko njegovih filmova, kao La Vie est a nous (1936.) i La Marseillaise (1938.) posjeduje i politi?ku dimenziju. U to doba, Renoirov suradnik na filmovima Les bas-fonds i Une partie de campagne je Luchino Visconti , ?to je kasnije utjecalo na talijanski neorealizam .

Prije drugog svjetskog rata , ratnom dramom La Grande Illusion (1937.) nastoji poslati poruku mira, te je film, koji se danas smatra jednim od najzna?ajnijih u povijesti kinematografije, izazvao vrlo negativne reakcije nacisti?ke Njema?ke , koja ga je po okupaciji Francuske nastojala i uni?titi. 1939., svojim remek-djelom La Regle du jeu (1939.), prikazao je moralnu degeneraciju francuske aristokracije.

1940. emigrira u Sjedinjene Dr?ave , te postaje ameri?ki dr?avljanin. Premda se nije uklopio u hollywoodsku filmsku industriju, snima nekoliko naru?enih projekata, propagandne filmove This land is mine (1943.), Salut a la France (1944.), i nekoliko knji?evnih adaptacija, kao The Diary of a Chambermaid (1946.) prema ?uvenom romanu Octavea Mirbeaua . 1951., snima u Indiji utjecajni film Le Fleuve . Po?etkom 1950-ih vra?a se u Francusku te ostvaruje filmove Le Carrosse d'or (1952.) prema romanu Prospera Merimeea , French Cancan (1954.), Elena et les Hommes (1956.) i Le Caporal epingle (1962.), prema romanu Jacquesa Perreta. Krajem 1960-ih vi?e radi za televiziju i posebno se okre?e knji?evnosti, te je između ostaloga napisao biografiju svog oca, Renoir, mon pere (1962.), i vlastitu autobiografiju, Ma vie et mes films (1974.). Od 1970. ?ivi u Beverly Hillsu u Kaliforniji.

• La Fille de l'eau (1925.)
• La Chienne (1931.)
• La Nuit du carrefour (1932.)
• Boudu sauve des eaux (1932.)
• Le Crime de Monsieur Lange (1936.)
• La Grande illusion (1937.)
• La Regle du jeu (1939.)
• The Diary of a Chambermaid (1945.)
• Le Fleuve (1951.)

• Jean Renoir na sajtu IMDb
• Interview 1960 - fathom.com Arhivirano 2008-05-06 na Wayback Machine-u
• Je m'appelle Jean RENOIR ... univ-nancy2.fr Arhivirano 2012-07-17 na Wayback Machine-u