Gradska prava ili gradske povlastice je izraz koji se koristi za specifi?an status pojedinih naselja i/li njihovih stanovnika u kontekstu feudalnog sistema srednjovjekovne Evrope .

Pod time se podrazumijevaju određena prava i povlastice koja su u?ivala pojedina naselja. To se prvenstveno odnosi na dozvolu za obavljanje trgova?kih aktivnosti, skladi?tenje dobara kao i osnivanje cehova , te na oslobađanje od određenih obaveza prema feudalnom gospodaru ili monarhu koje su obi?no imali seljaci ili kmetovi . Ukoliko bi te povlastice i prava postale permanentne, odnosno postale potvrđene poveljom od strane vladara, naselje se slu?beno po?elo smatrati gradom . S vremenom se razvile razli?ite razine razine gradskih povlastica, koje su s vremenom dobile i politi?ka obilje?ja, ?to se odnosilo na autonomiju , pravo na izbor vlastitih funkcionara kao i slanje predstavnika na dr?avne skup?tine.

V. također [ uredi | uredi kod ]

• Pravo skladi?tenja
• Slobodni carski grad