Partidu Natzionale Fascista

Dae Wikipedia, s'entziclopedia libera.


Articulu in LSC

Logo

Su Partidu Natzionale Fascista incurtzadu PNF (in italianu : Partito Nazionale Fascista ) est istadu unu partidu politicu italianu ativu intre su 1922 e su 1943 (e dae su 1943 a su 1945 sighiat a s'agatare in sa Republica Sotziale Italiana cun numene de Partidu Fascista Republicanu ) espressione de su movimentu fascista .

Naschidu in su 1921 che cunsighidu de sa mudantzia de su movimentu Fasci Italiani di Combattimento (Fasches Italianos de Cumbatimentu), aiat ghiadu sa aici narada martza subra Roma chi aiat batidu, in s'atongiu de su 1922 , Benito Mussolini a essere fatu presidente de su Cussigiu de sos ministros de su Rennu de Italia .

In su 1923 si fiat fundiu cun s' Assotziu Natzionalista Italianu e, intre sa metade e sa fine de sos annos binti , fiat divennidu, in antis de facto , a pustis de iure , su partidu solu de su Rennu de Italia fintzas a sa ruta de su regimene fascista , su 25 de triulas de su 1943 .

S'organu ufitziale de su partidu fiat Il Popolo d'Italia (Su Populu de Italia), giornale cotidianu fundadu dae Mussolini in su 1914 . S'innu fiat Giovinezza (Giuventude), in sa bortadura de Salvator Gotta de su 1925 . Sa lege 20 de su mese de lamparas 1952 , n. 645 (aici narada Lege Scelba ) in atuamentu de sa de 12 dispositziones transitorias e finales de sa Costitutzione italiana, preubit chi si torret a costituire su partidu [1] .

Segundu s'ideologia fascita su populu italianu fiat s'erede deretu de sos romanos antigos , duncas fiant una ratza superiore a is ateras, pro custa resone punnaiat a s'ispainadura e sa cunchista de cussos territorios cunsiderados pro deretu de pertenentzia italiana. Su fascismu s'oponiat a su liberalismu comente fintzas a su sotzialismu e a su marxismu , si proponiat de resalvere sa luta de classe a traessu sa fraigadura de una sotziedade de tipu corporativu.

Notas [ modifica | modifica su codighe de origine ]

  1. LEGGE 20 giugno 1952, n. 645. Norme di attuazione della XII disposizione transitoria e finale (comma primo) della Costituzione.