한국   대만   중국   일본 
Utica ? Wikipedia, a enciclopedia livre Saltar para o conteudo

Utica

Origem: Wikipedia, a enciclopedia livre.
  Nota: Este artigo e sobre a antiga cidade na Africa. Para a cidade colombiana, veja Utica (Colombia) .
Ruinas de Utica

Utica foi uma cidade do norte da Africa que estava situada a cerca de 40 km noroeste de Cartago no atual territorio da Tunisia . Foi a capital da provincia romana de Africa Proconsular entre 146 a.C. e 25 d.C. Atualmente ainda podem ser apreciados restos dos seus edificios publicos como termas , armazens, molhes e um anfiteatro para mais de 20 000 espectadores.

Historia [ editar | editar codigo-fonte ]

Foi fundada pelos fenicios por volta de 1 101 a.C. segundo Plinio, o Velho , e prosperou ate se tornar num importante porto. Contudo, o florescimento de Cartago (fundada segundo a lenda 287 anos depois) eclipsou a sua importancia. Porem, as datas de fundacao das cidades fenicias da antiguidade, tanto de Utica, Cartago ou da propria Gadir , segundo alguns estudiosos, como Aubet, sao duvidosas. Na epoca que se produzem as datacoes ( epoca helenistica ) tendia-se a enobrecer a origem de algumas cidades. Assim mesmo, Homero foi utilizado profusamente como fonte historica. Por tudo isso, estabelecer o seculo XII a.C. como data do comeco da presenca fenicia no Mediterraneo central e ocidental e duvidoso. Os indicios arqueologicos adiariam a data, provavelmente, ate o principio do seculo VIII a.C.

Situava-se no golfo de Tunes , num pequeno promontorio na foz do rio Mejerda . Essa situacao permitia controlar as ricas terras que a rodeavam. Mas Utica nao se dedicou a agricultura como atividade principal, embora pudesse te-lo feito. Utica manteve-se independente economica, e politicamente da metropole fenicia ate pelo menos finais do seculo VI a.C. , em que caiu na sua orbita de influencia.

Participou na guerra contra as cidades da Magna Grecia , foi ocupada por Agatocles de Siracusa em 308 a.C. e lutou contra os romanos.

Foi aliada de Cartago na Guerra dos Mercenarios mas teve de se render aos rebeldes de Hippo Diarrhytus (atual Bizerta ). Apos tentar acercar-se a Roma viu-se obrigada a capitular sem condicoes depois da derrota dos mercenarios.

Durante a guerra civil que enfrentou a Julio Cesar e Cneu Pompeu Magno entre 49 e 45 a.C. , Utica foi palco das batalhas que livraram. A 6 de abril de 46 a.C. , Catao, o Jovem , comandante da praca-forte, matou-se aqui com a sua espada, apos ser derrotado na batalha de Tapso , pelo qual e conhecido pela alcunha de Catao de Utica . Logo, depois da derrota de Farsalia em 48 a.C. , foi o ponto de reuniao dos partidarios de Pompeu.

O imperador Augusto outorgou-lhe direitos municipais, embora o florescimento de Cartago, que este potenciou, fez com que Utica perdesse a importancia que ate entao tivera. Contudo, continuou a ser uma cidade rica.

Em 439 caiu nas maos dos vandalos dirigidos por Genserico e os bizantinos reconquistaram-na em 534. Os arabes destruiram a cidade em finais do seculo VII .

As Guerras Punicas [ editar | editar codigo-fonte ]

Utica participou ativamente nas Guerras Punicas , que mantiveram Cartago e Roma . Nas duas primeiras manteve-se unida a sua vizinha Cartago, o que lhe custou muitos ataques por parte das tropas romanas . A principios da a terceira rendeu-se e uniu a Roma, que a usou como base operativa contra a metropole punica, o que lhe valeu recompensas e honras por parte dos romanos, que lhe deram uma boa parte do territorio que pertencera aos cartagineses e a nomearam capital da provincia romana da Africa Proconsular.

Ver tambem [ editar | editar codigo-fonte ]

Notas [ editar | editar codigo-fonte ]

  • Este artigo foi inicialmente traduzido, total ou parcialmente, do artigo da Wikipedia em castelhano cujo titulo e ≪ Utica ≫, especificamente desta versao .

Bibliografia [ editar | editar codigo-fonte ]

  • AUBET, M. E. Tiro y las colonias fenicias de Occidente , Barcelona, 1987.
  • BLAZQUEZ, Jose Maria. Historia de Oriente Antiguo . Ediciones Catedra. Madrid, 1992.
  • CORZO, Ramon. Los Fenicios, senores del mar . Madrid, Informacion y Revistas. 1988.
  • GARCIA Y BELLIDO, Antonio. Fenicios y cartagineses en Occidente , Madrid, 1942.
  • GRAS M., ROUILLARD P., TEIXIDOR J. L'univers Phenicien Hachette, Paris, 1995.
  • HERM Gerhard. Fenicios, el imperio de la purpura en la antiguedad . Barcelona: Ediciones Destino, 1976.
O Commons possui uma categoria com imagens e outros ficheiros sobre Utica