Z Wikisłownika ? wolnego słownika wieloj?zycznego
- wymowa:
- IPA
:
[?v?wa??]
,
AS
:
[v
o
u?a?]
,
?
/
i
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj m?skorzeczowy
- (1.1)
gram.
siodmy
przypadek
deklinacji
polskiej
,
tworzy
form?
zwrotu
do
omawianego
przedmiotu
lub
osoby
,
wykrzykni?cia
do
niego
lub
zwrocenia
jego
uwagi
;
zob.
te?
wołacz
w Wikipedii
- odmiana
:
- (1.1)
- przykłady:
- (1.1)
Wołaczem
rzeczownika
?
Litwa
”
zaczyna si?
utwor
?
Pan
Tadeusz
”.
- składnia:
- (1.1) wołacz +
D.
- kolokacje
:
- synonimy:
- (1.1)
wokatiwus
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
wołanie
n
,
zawołanie
n
- czas.
woła?
ndk.
- przym.
wołaczowy
- zwi?zki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1)
pol.
woła?
+
-acz
- uwagi:
- zobacz te?:
Aneks:J?zyk polski - deklinacja
- tłumaczenia:
- ?rodła: