한국   대만   중국   일본 
wołacz ? Wikisłownik, wolny słownik wieloj?zyczny Przejd? do zawarto?ci

wołacz

Z Wikisłownika ? wolnego słownika wieloj?zycznego

wołacz ( j?zyk polski ) [ edytuj ]

wymowa:
IPA [?v?wa??] , AS [v o u?a?] , ? / i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj m?skorzeczowy

(1.1) gram. siodmy przypadek deklinacji polskiej , tworzy form? zwrotu do omawianego przedmiotu lub osoby , wykrzykni?cia do niego lub zwrocenia jego uwagi ; zob. te? wołacz w Wikipedii
odmiana :
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wołaczem rzeczownika ? Litwa zaczyna si? utwor ? Pan Tadeusz ”.
składnia:
(1.1) wołacz + D.
kolokacje :
synonimy:
(1.1) wokatiwus
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wołanie n , zawołanie n
czas. woła? ndk.
przym. wołaczowy
zwi?zki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. woła? + -acz
uwagi:
zobacz te?: Aneks:J?zyk polski - deklinacja
tłumaczenia:
?rodła: