Na ziemi?, jakby całun, ?nie?na padła szata,
Złoty blask sło?ca czarne przesłoniły chmury;
Wszystkie kwiaty powi?dły i gaj ju? ponury
Bo w nim umilkła ptasz?t gromada skrzydlata!

 I w mojem sercu tak?e zeschły ro?e lata,
Smutek zaciemnił chmur? my?li mych lazury ?
Gwiazda nadziei blednie ? a ptak złotopiory
Ptak o czarownym głosie ? miło??, mnie odlata!

 Ale niedługo wiosna na ziemi? powroci,
Sło?ce j? opromieni i ze snu ocuci ?
Niebo znow przyoblecze sw? szat? bł?kitn?;

 Słowik zacznie piosenk? ? i ro?e rozkwitn?
Po?rod szmaragdowego młodych ł?k kobierca!
? A mnie, czy? nowa wiosna zawita do serca?
 1850.