Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wincenty Danisewicz
(ur.
2 pa?dziernika
1919
w
Ja?ewiczach
,
gmina Kleck
,
powiat nie?wieski
, zm. ?) ? porucznik Wojska Polskiego. Kawaler
Orderu Virtuti Militari
.
Syn Jana i Anny z domu My?licka. Przed wojn? uko?czył 7-klasow? szkoł? podstawow?. W 1936 roku wst?pił do
PW ?Krakusi”
[1]
.
21 maja 1940 roku Danisewicz został aresztowany przez NKWD i osadzony w wi?zieniu w Baranowiczach. Skazany na 7 lat łagru jako element nieprzychylny ZSRR
[1]
.
Wywieziony do stacji Suchobiezarodnaja w okolicach Gorki. Pracował tam przy wyr?bie lasu. W maju 1941 roku przewieziony do łagru na połnocnym Uralu nad rzek? Kołw?. W sierpniu 1941 roku został skierowany do kołchozu w rejonie Kujbyszewa.
21 maja 1943 roku zgłosił si? do Sielc nad Ok?. Wcielony do kompanii rusznic przeciwpancernych
1 Pułku Czołgow
. 20 wrze?nia 1943 roku wyruszył na front. W dniu 12 i 13 pa?dziernika brał udział w
bitwie pod Lenino
[1]
. W marcu 1944 roku przez Konotop, Darnic? i
Kijow
dotarł do Berdyczowa. Dalej z Kiwerc jako desant na czołgach jechał przez
Bug
,
Chełm
i
Lublin
w kierunku na Puławy. Po sforsowaniu Wisły, w
bitwie pod Studziankami
, 13 sierpnia 1944 został ranny i przewieziony do szpitala do
Łaskarzewa
. Nast?pnie leczony w
Garwolinie
i w
Otwocku
[2]
. W lutym 1945 roku został urlopowany.
W 1945 roku przybył na
Ziemie Odzyskane
i jako osadnik wojskowy otrzymał gospodarstwo rolne w Jesionowie
[2]
. Potem mieszkał w
Brzesku
.
Od 1946 roku członek
Zwi?zku Inwalidow Wojennych
. Członek Zarz?du ZIW w Oddziale Pyrzyce.
W 1954 roku o?enił si?. Ma dwoch synow i cork?
[2]
.
Pierwotny wykaz orderow i odznacze? podano za:
Tadeusz Zwilnian-Grabowski
:
Ocaleni w pami?ci
. s. 124.
