한국   대만   중국   일본 
William Bolcom ? Wikipedia, wolna encyklopedia Przejd? do zawarto?ci

William Bolcom

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
William Bolcom
ilustracja
Imi? i nazwisko

William Elden Bolcom

Data i miejsce urodzenia

26 maja 1938
Seattle

Pochodzenie

ameryka?skie

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka powa?na

Zawod

kompozytor , krytyk , pianista

Odznaczenia
Narodowy Medal Sztuki (USA)
Strona internetowa

William Elden Bolcom (ur. 26 maja 1938 w Seattle [1] [2] [3] ) ? ameryka?ski kompozytor i krytyk muzyczny [1] oraz pianista [2] .

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Nauk? muzyki rozpocz?ł w wieku 11 lat [2] . Studiował na University of Washington (1955?1958) [2] u Johna Verralla i Berthe Poncy Jacobson [3] , uzyskuj?c stopie? Bachelor of Arts [4] . Kontynuował edukacj? w Mills College u Dariusa Milhauda (1958?1961) oraz na Uniwersytecie Stanforda u Lelanda Smitha (1961?1964) [2] , w 1964 roku uzyskuj?c stopie? doktora [4] . Kształcił si? tak?e w Konserwatorium Paryskim u Oliviera Messiaena [2] . Dwukrotny laureat stypendium Fundacji Pami?ci Johna Simona Guggenheima (1965 i 1968) [4] . Wykładowca University of Washington (1965?1966) [2] oraz Queens College w Nowym Jorku (1966?1968) [1] [2] . W 1973 roku został wykładowc? kompozycji na University of Michigan [2] [5] .

Dwukrotnie (1976 i 1993) wyro?niony nagrod? Fundacji im. Siergieja Kusewickiego ( Koussevitzky Foundation Award ) [4] . W 1988 roku otrzymał Nagrod? Pulitzera za utwor 12 New Etudes for Piano [3] [4] . Od 1993 roku członek Ameryka?skiej Akademii Sztuki i Literatury [6] . Odznaczony National Medal of Arts (2006) [7] .

Wyst?pował i nagrywał z sopranistk? Joan Morris, ktor? po?lubił w 1975 roku [2] .

Tworczo?? [ edytuj | edytuj kod ]

W tworczo?ci Bolcoma widoczne s? wpływy muzyki Milhauda , Rochberga i Bouleza [1] , a tak?e silna inspiracja ragtime’em i ameryka?sk? muzyk? popularn? [2] [4] . Posługuje si? ro?norodnymi technikami kompozytorskimi, od serializmu do kola?u [5] . Skomponował m.in. Black Host na organy, perkusj? i ta?m? (1967), Open House na tenora i orkiestr? kameraln? (1975), Ragomania na orkiestr? (1982), sonat? wiolonczelow? (1990), A Whitman Triptych na sopran i orkiestr? (1995), koncerty: fortepianowy (1976), skrzypcowy (1983) i klarnetowy (1992), cykl 46 pie?ni Songs of Innocence and of Experience na solistow, chor i orkiestr? do poezji Williama Blake’a (1956?1981) [2] , opery McTeague (1992), A View from the Bridge (1997?1999) i A Wedding (2004), 14 Piano Rags (1967?1970), Dark Music na kotły i wiolonczel? (1970), Concertante na skrzypce, wiolonczel? i orkiestr? (1985), Spring Concertino na oboj i orkiestr? kameraln? (1989), Fantasy Sonata na fortepian (1989), Concerto Grosso na kwartet saksofonowy i orkiestr? (2000), Medusa na sopran i orkiestr? kameraln? (2003) [5] , musical Casino Paradise (1990) [6] .

Jest autorem napisanej wspolnie z Robertem Kimballem ksi??ki Reminiscing with Sissle and Blake (1973) [2] .

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. a b c d Encyklopedia Muzyczna PWM . T. 1. Cz??? biograficzna ab. Krakow: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 359. ISBN  83-224-0113-2 .
  2. a b c d e f g h i j k l m The Harvard Biographical Dictionary of Music . Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 91. ISBN  0-674-37299-9 .
  3. a b c Elizabeth A. Brennan, Elizabeth C. Clarage: Who’s who of Pulitzer Prize Winners . Phoenix: Oryx Press, 1999, s. 445?446. ISBN  1-57356-111-8 .
  4. a b c d e f Brad Hill: American Popular Music: Classical . New York: Facts on File, 2006, s. 32?33. ISBN  0-8160-5311-1 .
  5. a b c The Oxford Dictionary of Music . Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 99. ISBN  978-0-19-957854-2 .
  6. a b International Who’s who in Music and Musicians’ Directory (in the Classical and Light Classical Fields) . Wyd. 17. T. 1. Cambridge: International Biographical Centre/Melrose Press, 2000, s. 66. ISBN  0-948875-534 .
  7. Chase’s Calendar of Events 2008 . New York: The McGraw-Hill Companies, 2008, s. 640. ISBN  0-07-148903-7 .