William Elden Bolcom
(ur.
26 maja
1938
w
Seattle
[1]
[2]
[3]
) ?
ameryka?ski
kompozytor
i
krytyk muzyczny
[1]
oraz
pianista
[2]
.
Nauk? muzyki rozpocz?ł w wieku 11 lat
[2]
. Studiował na
University of Washington
(1955?1958)
[2]
u
Johna Verralla
i
Berthe Poncy Jacobson
[3]
, uzyskuj?c stopie?
Bachelor of Arts
[4]
. Kontynuował edukacj? w
Mills College
u
Dariusa Milhauda
(1958?1961) oraz na
Uniwersytecie Stanforda
u
Lelanda Smitha
(1961?1964)
[2]
, w 1964 roku uzyskuj?c stopie?
doktora
[4]
. Kształcił si? tak?e w
Konserwatorium Paryskim
u
Oliviera Messiaena
[2]
. Dwukrotny laureat stypendium
Fundacji Pami?ci Johna Simona Guggenheima
(1965 i 1968)
[4]
. Wykładowca University of Washington (1965?1966)
[2]
oraz
Queens College
w
Nowym Jorku
(1966?1968)
[1]
[2]
. W 1973 roku został wykładowc? kompozycji na
University of Michigan
[2]
[5]
.
Dwukrotnie (1976 i 1993) wyro?niony nagrod? Fundacji im.
Siergieja Kusewickiego
(
Koussevitzky Foundation Award
)
[4]
. W 1988 roku otrzymał
Nagrod? Pulitzera
za utwor
12 New Etudes for Piano
[3]
[4]
. Od 1993 roku członek
Ameryka?skiej Akademii Sztuki i Literatury
[6]
. Odznaczony
National Medal of Arts
(2006)
[7]
.
Wyst?pował i nagrywał z
sopranistk?
Joan Morris, ktor? po?lubił w 1975 roku
[2]
.
W tworczo?ci Bolcoma widoczne s? wpływy muzyki
Milhauda
,
Rochberga
i
Bouleza
[1]
, a tak?e silna inspiracja
ragtime’em
i ameryka?sk? muzyk? popularn?
[2]
[4]
. Posługuje si? ro?norodnymi technikami kompozytorskimi, od
serializmu
do
kola?u
[5]
. Skomponował m.in.
Black Host
na organy, perkusj? i ta?m? (1967),
Open House
na tenora i orkiestr? kameraln? (1975),
Ragomania
na orkiestr? (1982), sonat? wiolonczelow? (1990),
A Whitman Triptych
na sopran i orkiestr? (1995), koncerty: fortepianowy (1976), skrzypcowy (1983) i klarnetowy (1992), cykl 46 pie?ni
Songs of Innocence and of Experience
na solistow, chor i orkiestr? do poezji
Williama Blake’a
(1956?1981)
[2]
,
opery
McTeague
(1992),
A View from the Bridge
(1997?1999) i
A Wedding
(2004),
14 Piano Rags
(1967?1970),
Dark Music
na kotły i wiolonczel? (1970),
Concertante
na skrzypce, wiolonczel? i orkiestr? (1985),
Spring Concertino
na oboj i orkiestr? kameraln? (1989),
Fantasy Sonata
na fortepian (1989),
Concerto Grosso
na kwartet saksofonowy i orkiestr? (2000),
Medusa
na sopran i orkiestr? kameraln? (2003)
[5]
,
musical
Casino Paradise
(1990)
[6]
.
Jest autorem napisanej wspolnie z
Robertem Kimballem
ksi??ki
Reminiscing with Sissle and Blake
(1973)
[2]
.
- ↑
a
b
c
d
Encyklopedia Muzyczna PWM
. T. 1. Cz??? biograficzna ab. Krakow: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 359.
ISBN
83-224-0113-2
.
- ↑
a
b
c
d
e
f
g
h
i
j
k
l
m
The Harvard Biographical Dictionary of Music
. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 91.
ISBN
0-674-37299-9
.
- ↑
a
b
c
Elizabeth A. Brennan, Elizabeth C. Clarage:
Who’s who of Pulitzer Prize Winners
. Phoenix: Oryx Press, 1999, s. 445?446.
ISBN
1-57356-111-8
.
- ↑
a
b
c
d
e
f
Brad Hill:
American Popular Music: Classical
. New York: Facts on File, 2006, s. 32?33.
ISBN
0-8160-5311-1
.
- ↑
a
b
c
The Oxford Dictionary of Music
. Oxford: Oxford University Press, 2013, s. 99.
ISBN
978-0-19-957854-2
.
- ↑
a
b
International Who’s who in Music and Musicians’ Directory (in the Classical and Light Classical Fields)
. Wyd. 17. T. 1. Cambridge: International Biographical Centre/Melrose Press, 2000, s. 66.
ISBN
0-948875-534
.
- ↑
Chase’s Calendar of Events 2008
. New York: The McGraw-Hill Companies, 2008, s. 640.
ISBN
0-07-148903-7
.