Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiktor Gniewosz
herbu
Rawicz
(ur.
1792
, zm.
12 listopada
1840
w
Wiedniu
) ? wła?ciciel dobr.
Wywodził si? z rodu Gniewoszow herbu
Rawicz
z
Nowosielec
, był wnukiem Stanisława oraz synem Piotra (1756-1811) i Janiny z domu Borkowskiej herbu
Junosza
[1]
. Jego rodze?stwem byli: Magdalena,
Patrycy
(1795-1860),
Aleksander
(1799-1861)
[1]
.
Został absolwentem szkoły artylerii i in?ynierow w Warszawie, oficerem
Armii Ksi?stwa Warszawskiego
w stopniu
porucznika
z 1811.
W 1811 odziedziczył dobra ziemskie
Nowosielce
, a tak?e
Tokarnia
,
Karlikow
,
Wola Piotrowa
[2]
.
W 1834 został członkiem
Stanow Galicyjskich
[2]
[1]
.
Jego ?on? od 1820 była Łucja (1802-1894, corka
Sebastiana Ostaszewskiego
z pobliskiego
Wzdowa
i Wiktorii z domu Łubkowskiej herbu Grabie; analogicznie jego dwaj bracia tak?e po?lubili cork? Ostaszewskich
[2]
[1]
)
[3]
. Mieli o?mioro dzieci. Ich synami byli
Edward
(1822-1906, poseł na
Sejm Krajowy
i do
Rady Pa?stwa
),
Zygmunt
(1827-1909, c. k. generał i szambelan cesarski),
Władysław
(1829-1901, c. k. pułkownik i szambelan cesarski),
Feliks
(1836-1897, wła?ciciel dobr, urz?dnik, dziedzic Nowosielec po rodzicach). Mieli tak?e trzy corki
[4]
, w tym Cecyli? Eugeni? (?ona Stanisława Eustachego Leszczy?skiego i matka
Adama Eugeniusza Leszczy?skiego
)
[5]
. Ich wnukiem był
Wiktor
(1879-1921, spadkobierca dobr rodzinnych
[6]
), a prawnukami byli
Jan
i
Jozef
Morawscy.
Jego krewnymi byli
Włodzimierz Gniewosz
oraz
Jan Nepomucen Gniewosz
[7]
.
- ↑
a
b
c
d
Herbarz polski (6) 1903 ↓
, s. 141.
- ↑
a
b
c
Rocznik szlachty (I) 1881 ↓
, s. 465.
- ↑
Tagesneuigkeiten. Sterbefall
. ?Wiener Sonn- und Montags-Zeitung”. Nr 25, s. 4, 18 czerwca 1894.
(
niem.
)
.
- ↑
Rocznik szlachty (I) 1881 ↓
, s. 466.
- ↑
Herbarz polski (14) 1911 ↓
, s. 152.
- ↑
Alojzy Zielecki
,
?ycie gospodarcze, W epoce autonomii galicyjskiej
, w:
Sanok. Dzieje miasta
, Praca zbiorowa pod redakcj?
Feliksa Kiryka
, Krakow 1995. s. 406.
- ↑
W niektorych ?rodłach podawano, i? Jan Nepomucen był rodzonym bratem dzieci Wiktora i Łucji.
Jerzy Sewer Dunin-Borkowski
:
Rocznik szlachty polskiej
. T. 1. Lwow: Ksi?garnia K. Łukaszewicza, 1881, s. 465.
Stefan Stefa?ski
.
Pan Stefa?ski opowiada. Dawny Sanok w akwarelach Jana Gniewosza
. ?
Tygodnik Sanocki
”. Nr 22 (105), s. 5, 22 listopada 1993.
- Jerzy Sewer Dunin-Borkowski
:
Rocznik szlachty polskiej
. T. 1. Lwow: Ksi?garnia K. Łukaszewicza, 1881, s. 1-621.
- Adam Boniecki
:
Herbarz polski
. T. 6: G?siorowscy ? Grabowniccy. Warszawa:
Gebethner i Wolff
, 1903, s. 1-396.
- Adam Boniecki
:
Herbarz polski
. T. 14: Lasoccy ? Liwi?ski. Warszawa:
Gebethner i Wolff
, 1911, s. 1-396.
- Monografia. Nowosielce-Gniewosz
. ?Jednodniowka na pami?tk? po?wi?cenia Domu Ludowego”, s. 15, 11 wrze?nia 1927.
- Wiktor Gniewosz
. sejm-wielki.pl. [dost?p 2015-08-16].
- Wiktor Gniewosz
. genealogia.grocholski.pl. [dost?p 2015-08-16].
- Nowosielce-Gniewosz. Linia czasu
. nowosielce-gniewosz.pl. [dost?p 2015-08-16].
- Historia rodu Gniewoszow
. ?Echo Zarszyna”, s. 10, Wrzesie? 2008.