Wiktor Ałksnis

Wiktor Ałksnis
Data i miejsce urodzenia	21 czerwca 1950 ; Tasztagoł
	Deputowany do Dumy Pa?stwowej
Okres	od 1999 ; do 2007
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wiktor Imantowicz Ałksnis , ros. Виктор Имантович Алкснис (ur. 21 czerwca 1950 w Tasztagole koło Kemerowa ) ? radziecki wojskowy, rosyjski polityk nacjonalistyczny, prezes rosyjskiego Centrum Wolnych Technologii.

Jego dziadek Jakow Ałksnis dowodził w latach trzydziestych XX wieku radzieckimi siłami powietrznymi, był członkiem trybunału ludowego, ktory s?dził Michaiła Tuchaczewskiego za działalno?? trockistowsk?, jednak po?niej sam został poddany represjom i rozstrzelany. Babka Ałksnisa sp?dziła 14 lat w łagrze, a jego ojciec był prze?ladowany ze wzgl?du na przeszło?? rodziny.

W 1973 roku uko?czył rysk? Wy?sz? Szkoł? Lotnictwa Wojskowego, ktorej patronem był jego dziadek ( ros. Рижское высшее военное инженерно-авиационное училище имени Я. Алксниса), po czym rozpocz?ł słu?b? w sowieckiej armii.

W 1989 wybrano go do Rady Najwy?szej ZSRR , gdzie w 1990 roku zakładał grup? twardogłowych komunistow Sojuz , sprzeciwiaj?c? si? demonta?owi imperium radzieckiego i pierestrojce. Był zwolennikiem wprowadzenia na terenie ZSRR stanu wojennego w celu uniemo?liwienia rozpadu pa?stwa. Ze wzgl?du na swe skrajnie prosowieckie pogl?dy jest okre?lany przez Łotyszy mianem melnais pulkvedis ( czarnego pułkownika ) w nawi?zaniu do greckiej junty z lat 1967?1974 ^[1]. Zdecydowanie sprzeciwia si? wszelkim formom niepodległo?ci pa?stw bałtyckich.

W 1992 roku opu?cił Łotw? i zamieszkał w Moskwie . Od tego czasu jest persona non grata na terenie republiki, podobnie na Ukrainie od 2005 roku, po tym jak za??dał zmiany granicy ukrai?sko-rosyjskiej. Nastawiony krytycznie wobec Łotwy, nazywa j? republik?, w ktorej panuje apartheid i dyskryminuje si? mniejszo?? rosyjsk?.

W latach 1999?2007 był deputowanym do rosyjskiej Dumy Pa?stwowej jako przedstawiciel nacjonalistycznej partii Rodina . Jest zdecydowanym krytykiem polityki USA i Izraela , zwolennikiem odrodzenia rosyjskiego imperializmu i twardego kursu wobec Polski ^[2].

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

↑ Gazeta Wyborcza , Innego kraju nie chc? , 20-21 maja 2000.
↑ Stosunki si? pogorsz?. I wcale nie chodzi o to, ?e u polskich elit politycznych pojawiły si? złudzenia, ?e teraz b?dzie mo?na liczy? na odbudow? wielkiej Rzeczypospolitej i ?e Polska otrzyma historyczn? szans? przekształcenia si? w regionalne europejskie supermocarstwo. Polska b?dzie probowała odegra? aktywn? rol? w postsowieckich republikach, nie tylko na Ukrainie, Białorusi i w pa?stwach nadbałtyckich, ale b?dzie si? pcha? wsz?dzie, z Azj? Centraln? wł?cznie. Polacy uwa?aj?, ?e z Rosj? ju? koniec i teraz Polska mo?e zaj?? jej miejsce w wielu miejscach. Polska zacznie rozgrywa? najro?niejsze prowokacyjne kampanie ? i w sprawie Katynia, i inne. W tej sytuacji Rosja tak?e powinna zademonstrowa? tward? lini? wobec Polski , ?rodło: Gazeta Wyborcza , Co pisz? rosyjskie media? , wydanie z 25 pa?dziernika 2005.

[1] Gazeta Wyborcza , Innego kraju nie chc? , 20-21 maja 2000.

[2] Stosunki si? pogorsz?. I wcale nie chodzi o to, ?e u polskich elit politycznych pojawiły si? złudzenia, ?e teraz b?dzie mo?na liczy? na odbudow? wielkiej Rzeczypospolitej i ?e Polska otrzyma historyczn? szans? przekształcenia si? w regionalne europejskie supermocarstwo. Polska b?dzie probowała odegra? aktywn? rol? w postsowieckich republikach, nie tylko na Ukrainie, Białorusi i w pa?stwach nadbałtyckich, ale b?dzie si? pcha? wsz?dzie, z Azj? Centraln? wł?cznie. Polacy uwa?aj?, ?e z Rosj? ju? koniec i teraz Polska mo?e zaj?? jej miejsce w wielu miejscach. Polska zacznie rozgrywa? najro?niejsze prowokacyjne kampanie ? i w sprawie Katynia, i inne. W tej sytuacji Rosja tak?e powinna zademonstrowa? tward? lini? wobec Polski , ?rodło: Gazeta Wyborcza , Co pisz? rosyjskie media? , wydanie z 25 pa?dziernika 2005.

[1]

[2]