Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wessex
(
staroang.
?estseaxna r??e
,
łac.
Regnum Occidentalium Saxonum
) ? jedno z siedmiu pa?stw
anglosaskiej
heptarchii
.
Poło?one na południowym kra?cu
Brytanii
, graniczyło od wschodu z
Susseksem
, od połnocy z
Mercj?
, od południowego zachodu z
Kornwali?
. Na południu Wessex otaczało morze.
Nazwa ?Wessex” pochodzi od
staroangielskich
słow
West Seaxe
?
Sasi
zachodni
[1]
(por.
Essex
,
Sussex
,
Middlesex
).
W IX wieku Wessex obj?ł przewodnictwo w heptarchii, zawdzi?czaj?c to w du?ej mierze inwazji
wikingow
na pa?stwa anglosaskie. Za panowania krola
Alfreda Wielkiego
(871?899) Wessex jako jedyny nie został podbity przez naje?d?cow du?skich.
Do 1066 Wessex był głownym pa?stwem anglosaskim i Krolestwo Wesseksu uto?samiane było z Krolestwem Anglii. Dopiero w 1066, po podboju dokonanym przez
Wilhelma Zdobywc?
, pot?ga Wessexu została zniszczona, a Krolestwo Anglii stało si? oficjaln? nazw? pa?stwa.
- ↑
wessex
[online], Online Etymology Dictionary
[dost?p 2020-09-14]
(
ang.
)
.
Krolestwa Heptarchii
|
|
---|
Pomniejsze krolestwa
|
|
---|