Watkins Glen International
, w skrocie
Watkins Glen
? ameryka?ski tor wy?cigowy, poło?ony w miejscowo?ci
Watkins Glen
w stanie
Nowy Jork
.
Watkins Glen jest najbardziej znane z goszczenia
Grand Prix Stanow Zjednoczonych Formuły 1
przez 20 lat z rz?du (
1961
-
1980
), ale oprocz tego rozgrywano tam wiele wy?cigow ameryka?skich serii wy?cigowych.
Pierwsze wy?cigi na Watkins Glen zostały zapocz?tkowane przez
Camerona Argentsingera
, ktorego rodzina miała w okolicy domek letniskowy. Pierwsze GP Watkins Glen odbyło si? w 1948 na lokalnych drogach publicznych. Trasa wy?cigu była poprowadzona przez centrum miasta, ale po wypadku z 1952, kiedy zgin?ł jeden z widzow, a kilku innych zostało rannych, wy?cig został przeniesiony w okolice zalesionego wzniesienia poło?onego na południowy zachod od miasta.
Nowa trasa z 1953 rownie? korzystała z drog publicznych. W zwi?zku z tym utworzono Watkins Glen Grand Prix Corporation, ktore miało zaj?? si? budow? stałego, zamkni?tego toru wy?cigowego. W 1956 powstała p?tla o długo?ci 3,78 km. Została ona zaprojektowana przez
Billa Millikena
jako krotsza wersja trasy drogowej. Pierwszym powa?nym wy?cigiem rozegranym na nowym torze był wy?cig
NASCAR
w 1957, a pierwszym wydarzeniem prawdziwie mi?dzynarodowym były wy?cigi
Formuły Libre
w latach 1958-1960, w ktorych brali udział m.in.
Jack Brabham
,
Phil Hill
i
Stirling Moss
.
Grand Prix Stanow Zjednoczonych
[
edytuj
|
edytuj kod
]
Tom Pryce
na torze Watkins Glen w czasie
GP USA
w
1975
Po dwoch rozczarowuj?cych wy?cigach
Formuły 1
w
Stanach Zjednoczonych
(w
1959
Sebring
i w
1960
Riverside
) promotorzy szukali nowego miejsca na wy?cig. Watkins Glen przygotowywało si? na kolejny wy?cig Formuły Libre, jednak ostatecznie odbyła si? eliminacja F1 (specjalnie na potrzeby tego wy?cigu przebudowano boksy na styl europejski). Na starcie pojawiło si? siedmiu Amerykanow, a jeden z nich,
Dan Gurney
, był drugi. Dla gospodarzy ogromnym rozczarowaniem było wycofanie si? ze startu nowo koronowanego ameryka?skiego mistrza F1
Philla Hilla
, ktorego zespoł nie startował z powodu ?ałoby po tragicznej ?mierci
Wolfganga von Tripsa
w poprzednim grand prix.
GP USA na Watkins Glen szybko zapisało si? na stałe w kalendarzu mistrzostw. Wy?cigowi zawsze towarzyszyły tłumy kibicow. Zespoły były dodatkowo motywowane przez o wiele wy?sze stawki startowe i nagrody ni? w innych wy?cigach. GPDA (zwi?zek zawodowy kierowcow grand prix) uhonorował Watkins Glen w
1965
,
1970
i
1972
za najlepsz? organizacj? wy?cigu.
Przed wy?cigiem w
1971
tor przeszedł najbardziej znacz?c? zmian? w okresie rozgrywania grand prix. Tor wydłu?ono z 3,78 km do 5,435 km poprzez dodanie nowej sekcji zwanej Boot (trzewik) lub Anvil (kowadło).
Pomimo ulepsze? tor nie był w stanie zapewni? bezpiecze?stwa. Ci?gły rozwoj bolidow (szczegolnie
efekt przyziemienia
stosowany od ko?ca lat 70.) i awanturnicza cz??? widzow zbrukały reputacj? wy?cigu. Ostatecznie w maju
1981
FISA
usun?ła wy?cig z kalendarza z powodu zaległo?ci wypłat wobec zespołow w wysoko?ci 800 000
dolarow
.
Tor nadal go?cił wiele innych serii i tłumy kibicow, jednak po utracie wy?cigu Formuły 1 walczył o prze?ycie i ostatecznie został zamkni?ty w 1981.
Tor został odkupiony w 1983 i ponownie otwarty w 1984. W 1986 na Watkins Glen po bardzo długiej przerwie powrocił
NASCAR
.
| Obecne (
2024
)
|
|
|---|
| Dawne tory
|
|
|---|