한국   대만   중국   일본 
Wasilij Szwiecow ? Wikipedia, wolna encyklopedia Przejd? do zawarto?ci

Wasilij Szwiecow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wasilij Szwiecow
Василий Иванович Швецов
Ilustracja
generał pułkownik generał pułkownik
Data i miejsce urodzenia

12 marca 1898
Łykowskaja

Data i miejsce ?mierci

1 pa?dziernika 1958
Leningrad

Przebieg słu?by
Lata słu?by

1919?1958

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Armia Radziecka

Głowne wojny i bitwy

wojna domowa w Rosji ;
II wojna ?wiatowa

Odznaczenia
Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Suworowa I klasy (ZSRR) Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Medal „Za obronę Leningradu” Medal „Za obronę Moskwy” Medal jubileuszowy „XX lat Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej”

Wasilij Iwanowicz Szwiecow , ros. Василий Иванович Швецов (ur. 28 lutego ? / 12 marca   1898 we wsi Łykowskaja, zm. 1 pa?dziernika 1958 w Leningradzie ? radziecki wojskowy, generał pułkownik.

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Urodził si? we wsi Łykowska ( obwod wołogodzki ), w rodzinie chłopskiej. Pracował jako stolarz.

W pa?dzierniku 1919 roku wst?pił na ochotnika do Armii Czerwonej i został słuchaczem Moskiewskiej Wojskowej Szkoły In?ynierskiej, w lipcu 1920 roku został kursantem Piotrogrodzkiej Szkoły In?ynierii Wojskowej. B?d?c kursantem tej szkoły, brał udział w walkach jako ?ołnierz samodzielnej brygady kursantow szkoły. Uczestniczył w walkach w czasie wojny domowej na Froncie Południowym przeciwko oddziałom gen. Wrangla i Machno . Po uko?czeniu szkoły w styczniu 1921 roku został komendantem 6 Piotrogrodzkiego Kursu In?ynierii Wojskowej, w tym czasie jako dowodca plutonu kursantow tego kursu uczestniczył w tłumieniu powstania w Kronsztacie w marcu 1921 roku. W maju 1921 roku został dowodc? batalionu 6 Talickiego Kursu Ł?czno?ci Przyuralskiego Okr?gu Wojskowego.

Po zako?czeniu walk w czasie wojny domowej w styczniu 1922 roku został dowodc? batalionu 2 Władykaukaskiego Kursu Ł?czno?ci Połnocnokaukaskiego Okr?gu Wojskowego , a w czerwcu 1922 został instruktorem taktyki w Piotrogrodzkiej Szkole Techniki Lotniczej. W okresie od sierpnia 1922 do listopada 1923 roku był słuchaczem Wy?szej Wojskowej Szkoły Pedagogicznej w Piotrogradzie. Po jej uko?czeniu od grudnia 1923 do pa?dziernika 1924 roku był wykładowc? taktyki w 8 Piotrogrodzkiej Szkole Piechoty, a nast?pnie od pa?dziernika 1924 do wrze?nia 1926 był wykładowc? taktyki w Wy?szej Szkole Kawalerii Armii Czerwonej w Nowoczerkasku .

Od wrze?nia 1926 do lipca 1929 roku studiował w Akademii Wojskowej im. Frunzego , po czym od lipca 1929 do maja 1930 roku odbył sta? dowodczy jako pomocnik dowodcy 132 pułku piechoty w Uralskim Okr?gu Wojskowym . Po czym powrocił do akademii, gdzie w okresie od maja 1930 do maja 1931 roku uko?czył jeszcze tzw. wydział wschodni (specjalny) tej akademii. Po jego uko?czeniu pozostał tam jako starszy wykładowca taktyki, funkcj? t? pełnił do lipca 1935 roku, po czym został komendantem i komisarzem wojskowym 2 Kursu Wydziału Wschodniego Akademii.

We wrze?niu 1939 roku przechodzi do słu?by liniowej, zostaj?c dowodc? 133 Dywizji Strzeleckiej w Syberyjskim Okr?gu Wojskowym .

Po ataku Niemiec na ZSRR nadal dowodzi dywizj?, ktory został skierowany na front, w składzie 24 Armii wzi?ła udział w operacji jelni?skiej .

W dniu 11 grudnia 1941 roku został dowodc? 29 Armii Frontu Klini?skiego i dowodził ni? do sierpnia 1942 roku, w tym czasie brał udział w obronie Moskwy oraz w kontrnatarciu pod Moskw? , operacji r?ewsko-wiaziemsk? . W czasie tej operacji armia została otoczona, ale udało si? j? wyprowadzi? z okr??enia. Jednak w sierpniu 1942 roku został odwołany ze stanowiska, za bł?dy popełnione w czasie walk.

Od wrze?nia 1942 do lutego 1943 roku pełnił obowi?zki zast?pcy dowodcy 3 Armii Uderzeniowej . Nast?pnie od 15 lutego do 4 maja 1943 roku przebywał w szpitalu.

W maju 1943 roku został dowodc? 4 Armii Uderzeniowej i dowodził ni? do grudnia 1943 roku. Po zwolnieniu z tego stanowiska od grudnia 1943 do lutego 1944 roku pozostawał w dyspozycji Wydziału Kadr Sztabu Generalnego. Nast?pnie został dowodc? 21 Armii , ktor? dowodził w czasie operacji wyborskiej .

W lipcu 1944 roku został dowodc? 23 Armii Frontu Leningradzkiego i dowodził ni? do ko?ca wojny. W tym czasie armia prowadziła walki o likwidacj? przyczołka na rzece Vuoksi , a nast?pnie zajmowała stanowiska obronnej na tej rzece.

Po zako?czeniu II wojny ?wiatowej pozostał dowodc? 23 Armii, stacjonuj?cej w Leningradzkim Okr?gu Wojskowym . Wiosn? 1948 roku został dowodc? 25 Armii w Nadmorskim Okr?gu Wojskowy, a w maju 1953 dowodc? 39 Armii Dalekowschodniego Okr?gu Wojskowego.

W sierpniu 1955 roku został 1 zast?pc? dowodcy Nadbałtyckiego Okr?gu Wojskowego, po czym w kwietniu 1958 roku został przeniesiony do grupy badawczej nr 1 Sztabu Generalnego.

Zmarł w Leningradzie i został pochowany na cmentarzu Kozaczym na terenie Ławry Aleksandra Newskiego .

Awanse [ edytuj | edytuj kod ]

  • pułkownik (1935)
  • kombryg (rozkaz nr 04585 z dnia 04.11.1939)
  • generał major (rozkaz nr 945 z dnia 04.06.1940)
  • generał porucznik (rozkaz nr 1131 z dnia 16.10.1943)
  • generał pułkownik (rozkaz nr 1090 z dnia 31.05.1954)

Odznaczenia [ edytuj | edytuj kod ]

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

  • Великая Отечественная. Командармы. Военный биографический словарь . Moskwa: Кучково поле, 2005, s. 268-269. ISBN  5-86090-113-5 . ( ros. ) .
  • Великая Отечественная Война 1941?1945 энциклопедия . Moskwa: ≪Советская Энциклопедия≫, 1985, s. 790. ( ros. ) .
  • Швецов Василий Иванович . Oficjalna strona Ministerstwa Obrony Federacji Rosyjskiej. [dost?p 2018-02-27]. ( ros. ) .