W obliczu ?mierci

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
W obliczu ?mierci
The Living Daylights
Ilustracja
Aston Martin V8 - oficjalny samochod Bonda w ?W obliczu ?mierci”
Gatunek

sensacyjny

Data premiery

29 czerwca 1987

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone
Wielka Brytania

J?zyk

angielski , czeski , słowacki , dari , paszto , niemiecki , arabski , francuski , rosyjski

Czas trwania

130 min

Re?yseria

John Glen

Scenariusz

Michael G. Wilson
Richard Maibaum
na podstawie opowiadania
Iana Fleminga

Głowne role

Timothy Dalton
Maryam d’Abo
Jeroen Krabbe
Joe Don Baker

Muzyka

John Barry

Zdj?cia

Alec Mills

Scenografia

Peter Lamont
Michael Ford

Produkcja

Albert R. Broccoli
Michael G. Wilson
Barbara Broccoli

Wytwornia

Eon Productions

Dystrybucja

United Artists

Bud?et

40 000 000 USD

Poprzednik

Zabojczy widok (1985)

Kontynuacja

Licencja na zabijanie (1989)

Timothy Dalton (1989).

W obliczu ?mierci [a] (ang. The Living Daylights ) ? pi?tnasty film wytworni EON Productions z cyklu przygod Jamesa Bonda , wyprodukowany przez EON Productions w 1987 roku.

W posta? brytyjskiego agenta wcielił si? po raz pierwszy Timothy Dalton . Film jest zrealizowany na podstawie noweli Iana Fleminga W obliczu ?mierci , po raz pierwszy opublikowanej w The London Sunday Times 4 kwietnia 1962 roku. Pierwsza ameryka?ska publikacja została wydana przez Argosy Magazine w czerwcu 1962 r. pod nazw? Ucieczka z Berlina . W 1966 roku, dwa lata po ?mierci Fleminga, historia trafiła do zbioru opowiada? O?miorniczka .

Poszukiwanie nowego Bonda [ edytuj | edytuj kod ]

W 1985 r., po zrealizowaniu Zabojczego widoku , Roger Moore wycofał si? z roli Jamesa Bonda. Rozpocz?to poszukiwania aktora, ktory mogłby zagra? w nast?pnym filmie. W 1986 roku odbył si? casting , na ktorym pojawili si? m.in., Sam Neill , Lewis Collins, Sean Bean i Pierce Brosnan . Po trzydniowych zdj?ciach probnych rol? zaproponowano ostatecznie Pierce’owi Brosnanowi [1] [2] . Brosnan cały czas zwi?zany był jednak kontraktem z telewizj? NBC [2] , ktorej decydenci postanowili kontynuowa? produkcj? serialu Remington Steele z Brosnanem w roli głownej [1] . Ostatecznie uniemo?liwiło mu to prac? na planie 15. filmu o agencie 007 i zmusiło do rezygnacji z roli. Barbara Broccoli zaproponowała wtedy Timothy’ego Daltona. Dalton ju? wcze?niej odrzucił rol? Bonda w filmie W tajnej słu?bie Jej Krolewskiej Mo?ci z 1969 roku, uwa?ał wtedy, ?e jest stanowczo za młody do roli Bonda [2] . Tym razem zgodził si? przyj?? rol? [3] .

Fabuła [ edytuj | edytuj kod ]

W trakcie ?wicze? na Gibraltarze , w ktorych uczestnicz? 007, 002 i 004, ginie ostatni z nich. Radziecki generał Gieorgij Koskow, ktory przeszedł na stron? Brytyjczykow, zostaje wywieziony z Czechosłowacji . Składa zeznania dla MI6, z ktorych wynika, ?e za zabojstwo 004 odpowiedzialny jest generał Puszkin, ktory reaktywował specjalna komork? KGB ( SMIERSZ ) i chce z jej pomoc? zlikwidowa? wszystkich brytyjskich agentow z dwoma zerami. W akcji wywiezienia Koskowa z Bratysławy przez Wiede? uczestniczył Bond, ktory w czasie jej trwania ranił tajemnicz? snajperk?, celowo nie zabijaj?c jej, gdy? ocenił j? jako podstawion? amatork?. 007 dostaje zadanie zabicia szefa KGB. Szybko jednak okazuje si?, ?e Koskow mogł mie? inne powody, aby pragn?? ?mierci Puszkina. W o?rodku MI-6 w Szkocji, gdzie przebywa Koskow, dochodzi do po?aru i zamieszania, podczas ktorego Koskow zostaje odbity z r?k Brytyjczykow, prawdopodobnie przez KGB. Aby pozna? prawd?, James Bond musi zdoby? zaufanie dziewczyny Koskowa, wiolonczelistki z konserwatorium w Bratysławie - Kary Milovy. To ona była snajperk? podczas akcji w Bratysławie , ktor? ranił Bond. W tym celu odwiedza Kar? w jej mieszkaniu w Bratysławie, podaj?c si? za przyjaciela Koskowa, ktory poprosił go o bezpieczne przewiezienie Kary do Wiednia [1] .

Pudło od wiolonczeli, ktorej Bond i Kara u?ywaj? podczas ucieczki do Austrii.
Kapsuła do czyszczenia ruroci?gu, w ktorej ewakuowano Koskowa z Bratysławy.

Bond i Kara ruszaj? do stolicy Austrii, gdzie dochodzi do zabojstwa kolejnego agenta MI-6. Sytuacja wymyka si? spod kontroli, a kolejne zabojstwa agentow, zlecane rzekomo przez szefa KGB, mog? nawet doprowadzi? do wybuchu III wojny ?wiatowej. W mi?dzyczasie Puszkin spotyka si? w Tangerze z przemytnikiem broni, Bradem Whitakerem, ktorego informuje o tym, ?e KGB nie b?dzie ju? wi?cej kupowa? od niego broni. Bond spotyka si? z Puszkinem w cztery oczy. Okazuje si?, ?e cała intryga z zabojstwami agentow MI-6 miała na celu nasłanie 007 na Puszkina, by ten go wyeliminował, zapobiegaj?c w ten sposob dalszym zlecanym rzekomo przez Puszkina zabojstwom brytyjskich agentow. Podczas konfrontacji Puszkin i Bond postanawiaj? zainscenizowa? zabojstwo szefa KGB, by dowiedzie? si?, jakie s? prawdziwe zamiary Brada Whitakera i wspołpracuj?cego z nim Koskowa. Okazuje si?, ?e po rzekomej ?mierci Puszkina, Koskow postanawia w jego imieniu kontynuowa? wszystkie ciemne interesy KGB, z ktorych Puszkin chciał zrezygnowa?. Koskow kupuje du?? parti? opium od mud?ahedinow w Afganistanie. Sprzeda? opium na czarnym rynku ma umo?liwi? sfinansowanie zakupu broni za po?renictwem Whitakera. Bond rusza do Afganistanu, by powstrzyma? Koskowa, a nast?pnie do Tangeru, by rozprawi? si? z Whitakerem [1] .

Produkcja [ edytuj | edytuj kod ]

Zdj?cia rozpocz?to 17 wrze?nia 1986 roku, na Gibraltarze , jeszcze przed przybyciem na plan Timothy’ego Daltona . Po nakr?ceniu sekwencji pocz?tkowej, ekipa przeniosła si? do Wiednia , gdzie kr?cono sceny rozgrywaj?ce si? w stolicy Austrii, w tym sceny w wesołym miasteczku na Praterze . Rownolegle w USA nad scen? pojedynku Bonda i Nekrosa pracowała druga ekipa. W pa?dzierniku ekipa udała si? do Maroka , will? Whitakera ?zagrała” posiadło?? Malcolma Forbesa . Po?niej na maroka?skiej pustyni kr?cono sceny bitwy Afganow z Sowietami. Po zako?czeniu zdj?? w Maroku ekipa powrociła do Anglii, do Pinewood Studios , gdzie nakr?cono wn?trza oraz sceny rozgrywaj?ce si? w Bratysławie . Wizyt? ekipie zło?yli na planie ksi??? Karol i ksi??na Walii , Diana . Z Anglii filmowcy ponownie wrocili do Austrii, gdzie nakr?cono wszystkie sceny zimowe, w tym po?cig za Astonem Martinem i ucieczk? na pudle od wiolonczeli. Prace na planie zako?czono 13 lutego 1987 roku [2] .

Obsada [ edytuj | edytuj kod ]

Aston Martin V8 Vantage Series III

Soundtrack [ edytuj | edytuj kod ]

Płyta The Living Daylights została w cało?ci skomponowana przez Johna Barry’ego. Poł?czono na niej uporz?dkowane elektroniczne brzmienie z orkiestr? w czasie rzeczywistym.

Tytułowa piosenka The Living Daylights norweskiej grupy a-ha ma dwie wersje: t? z soundtracku i wykorzystan? na płytach a-ha Headlines & Deadlines oraz Stay on These Roads .

Uwagi [ edytuj | edytuj kod ]

  1. W Polsce znany rownie? pod tytułem ?wiatło dnia , ktorym posługiwał si? dystrybutor w pierwszej połowie lat dziewi??dziesi?tych.

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. a b c d The Living Daylights (1987) [online], www.filmsite.org [dost?p 2023-03-22] .
  2. a b c d VIVA! Wydanie specjalne nr 30(70), s. 6?13 , listopad 2007 .
  3. Timothy Dalton: 35 lat w tajnej słu?bie Jej Krolewskiej Mo?ci [online], www.jamesbond.org.pl [dost?p 2023-03-04] .

Linki zewn?trzne [ edytuj | edytuj kod ]