Włoska inwazja na Francj? 1940
| II wojna ?wiatowa
,
front zachodni
,
kampania francuska
|
Benito Mussolini
publicznie ogłasza wypowiedzenie wojny Francji, 10 czerwca 1940
|
| Czas
|
10?25 czerwca 1940
|
| Miejsce
|
granica francusko-włoska
|
| Terytorium
|
Francja
|
| Przyczyna
|
włoskie roszczenia terytorialne
|
| Wynik
|
cz??ciowe zwyci?stwo Włochow,
okupacja przygranicznych terytoriow Francji przez Włochy
|
| Strony konfliktu
|
|
|
| Dowodcy
|
|
|
| Siły
|
| 170 000 ?ołnierzy
|
300 000 ?ołnierzy
|
|
| Straty
|
37 zabitych
42 rannych
150 zaginionych
|
631 zabitych
2631 rannych
616 zaginionych
|
|
| brak wspołrz?dnych
|
|
|
Rozmieszczenie dywizji (xx) i armii (xxxx) oraz umocnie?
Linii Maginota
(
) przed włosk? ofensyw?
Przykład francuskich umocnie? (ouvrage de Saint-Ours Haut, w pasie działania 1. Armii)
Nadmorski graniczny most Saint Louis
Włoscy ?ołnierze we
francuskiej
miejscowo?ci
Mentona
Włoska inwazja na Francj?
, znana rownie? jako
Bitwa o Alpy
(
wł.
Battaglia delle Alpi Occidentali
,
fr.
Bataille des Alpes
) ? krotkotrwałe działania wojenne wojsk
włoskich
w czerwcu
1940
podczas
II wojny ?wiatowej
, maj?ce na celu zaj?cie
francuskich
obszarow
alpejskich
i rejonu
Nicei
. W obliczu widocznego nieuchronnego upadku zaatakowanej przez
Niemcy
Francji, 10 czerwca 1940 Włochy
wypowiedziały
jej wojn?
[1]
.
10 maja 1940 Niemcy zaatakowały
Belgi?
,
Holandi?
,
Luksemburg
i Francj? (→
kampania francuska 1940
). 10 czerwca do wojny z Francj? przył?czyły si? Włochy, cho? pocz?tkowo nie rozpocz?ły intensywnych działa? wojennych, czekaj?c na sukcesy militarne wojsk niemieckich. Przez pierwszy okres działania ograniczały si? do star? patroli i mało nasilonych działa? powietrznych i morskich oraz wymiany ognia artylerii fortecznej. Wojska francuskie, znajduj?ce si? na kierunku uderzenia sił włoskich, były zredukowane do minimum. Wiele gorskich jednostek wojskowych zostało wcze?niej wysłanych do obrony
Norwegii
, a po powrocie przerzuconych na najbardziej zagro?on? połnocno-wschodni? cz??? frontu.
Benito Mussolini
liczył na okupacj? południowej cz??ci Francji, ale
Adolf Hitler
odmowił, uznaj?c, ?e Włosi b?d? mogli okupowa? jedynie te cz??ci Francji, ktore sami zdob?d?.
Ogołem siły włoskie liczyły około 300 tysi?cy ?ołnierzy. Były jednak słabo wyposa?one w artyleri?, a słu?by transportowe działały niedostatecznie. Włoscy ?ołnierze nie mieli poza tym zimowego umundurowania.
- Armia Alp
(
Armee des Alpes
) ? dowodca generał
Rene Olry
- trzy dywizje piechoty typu B
- sektory fortyfikacyjne Dauphine, Savoie, Alpes Maritimes
- sektory obronne Rhone, Nice
Ł?czna liczebno?? wojsk francuskich wynosiła około 170 tysi?cy ?ołnierzy.
Włosi rozpocz?li ofensyw? o ?wicie 21 czerwca 1940 na kilku kierunkach w
Alpach Zachodnich
oraz 22 czerwca wzdłu? wybrze?a
Morza ?rodziemnego
. Na połnocy, w pasie działania 4. Armii (
Alpy Graickie
i
Alpy Kotyjskie
), uderzyli mi?dzy innymi przez
Mał? Przeł?cz ?wi?tego Bernarda
, przeł?cze i doliny w kierunku na
Modane
oraz przeł?cz
Montgenevre
w kierunku na
Briancon
, ale bardzo szybko zmusiły ich do zatrzymania francuskie fortyfikacje i burze ?nie?ne. Straty ponoszono głownie od ognia dobrze wstrzelanej na przypuszczalnych kierunkach ataku francuskiej artylerii fortecznej
[2]
. Wielu ?ołnierzy doznało odmro?e? w gorach. Ogie? włoskiej artylerii był z kolei mało skuteczny przeciw fortyfikacjom, tak?e z powodu mgły
[2]
. Du?e straty poniosła przede wszystkim 1. Dywizja Piechoty ?Superga” nacieraj?ca w kierunku
Modane
[2]
. Francuska artyleria forteczna ostrzeliwała te? włosk? miejscowo??
Bardonecchia
, stanowi?c? podstaw? natarcia na tym kierunku
[2]
. Ostrzał francuskich pozycji w rejonie Montgenevre prowadziła mi?dzy innymi
bateria Chaberton
, stanowi?ca najwy?ej poło?on? fortyfikacj? w Europie, lecz ju? 21 czerwca 6 z jej 8 dział dalekono?nych kalibru 149 mm w wie?ach pancernych zostało zniszczonych przez uprzednio podci?gni?te w ten rejon francuskie ci??kie mo?dzierze kalibru 280 mm
[2]
.
Na południu, w pasie 1. Armii (Alpy Kotyjskie i
Alpy Nadmorskie
) ofensywa zacz?ła si? 22 czerwca, przez przeł?cz
Maddalena
, ale i tu post?py były niewielkie, przy du?ych stratach ponoszonych od ognia artylerii, a obro?com pomogło załamanie pogody przynosz?ce mgł? i obfity deszcz ze ?niegiem
[3]
. Osi?gni?to w ko?cu szans? na przełamanie, umo?liwiaj?ce u?ycie wojsk zmotoryzowanych, lecz nie doszło do niego przed zawieszeniem broni
[3]
.
Na kierunku nadmorskim celem ataku XV Korpusu była Nicea. Pierwszy atak w sile batalionu przeprowadzono tam ju? 20 czerwca, lecz Włosi nie zdołali sforsowa? zabarykadowanego po francuskiej stronie i ostrzeliwanego przez artyleri? granicznego mostu Saint Louis (San Luigi)
[4]
. Generalna ofensywa ruszyła 22 czerwca. Silna obrona francuska na południowym ko?cu
Linii Maginota
wstrzymała ofensyw? zaledwie 5 mil w gł?bi terytorium Francji, w rejonie miejscowo?ci
Mentona
. Takie pozycje wojska włoskie zajmowały do 24 czerwca, czyli do zawieszenia broni. W odro?nieniu od wojsk l?dowych silne działania prowadziło włoskie lotnictwo, bombarduj?c francuskie pozycje (mi?dzy innymi port w
Tulonie
) i zapewniaj?c osłon? powietrzn?.
25 czerwca o 1.35 weszło w ?ycie zawieszenie broni, podpisane wieczorem 24 czerwca i negocjowane w Rzymie od poprzedniego dnia (ju? wcze?niej 22 czerwca Francja podpisała
zawieszenie broni z Niemcami
)
[5]
.
Włosi stracili 631 ?ołnierzy (w tym 39 oficerow), lecz dalszych 616 (w tym 23 oficerow) uznano za zaginionych, z czego prawdopodobnie wszyscy polegli w gorach
[6]
. Do liczby 2631 rannych (w tym 138 oficerow) nale?y doliczy? 2151 ofiar
odmro?e?
(26 oficerow)
[6]
. Pewna liczba włoskich ?ołnierzy dostała si? do niewoli. Natomiast straty wojsk francuskich wyniosły zaledwie 37 zabitych, 62 rannych i 162 wzi?tych do niewoli
[6]
.
Na skutek zawieszenia broni Włochy okupowały tylko zaj?ty pas terytorium francuskiego ograniczaj?cy si? do rejonow alpejskich i obszaru na wschod od Nicei, na gł?boko?? do kilkunastu kilometrow od granicy, z jedyn? wi?ksz? miejscowo?ci?
Mentona
[6]
.
- Marek Sobski.
Włoski atak na Francj?. Cz??? II. Bitwa o Mentone
. ?Technika Wojskowa Historia”. Nr specjalny 6(36)/2017, s. 47-58, 2017. Magnum X.
Okres
ofensywy niemieckiej
|
|
|---|
Okres
przej?ciowy
|
|
|---|
Okres
ofensywy alianckiej
|
|
|---|
| Operacje wywiadowcze
|
|
|---|
| Niezrealizowane operacje
|
|
|---|