Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Vittore Pisani
(ur.
23 lutego
1899
w
Rzymie
, zm.
22 grudnia
1990
w
Como
) ?
włoski
j?zykoznawca indoeuropeista.
W 1935 został profesorem uniwersytetu w
Mediolanie
(do 1969). Pisał prace z zakresu etymologii, gramatyki porownawczej j?zykow europejskich i j?zykoznawstwa ogolnego. Jego bogata tworczo?? naukowa dotyka wielu aspektow niemal wszystkich
j?zykow indoeuropejskich
, w szczegolno?ci
sanskrytu
,
greki
,
łaciny
i
j?zykow germa?skich
. Jego wa?niejsze dzieła to
Grammatica dell'antico indiano
(1930-1933),
Studi sulla preistoria delle lingue indoeuropee
(1933),
Geolinguistica e indoeuropeo
(1940),
Liguistica generale e linguistica indueoropea
(1947),
Le lingue dell' Italia antica oltre il latina
(1953),
Manuale storico della lingua latina
(4 tomy, 1962-1975) i
Glottologia indoeuropea
(1971).
