Trojprzymierze
(
niem.
Dreibund
,
wł.
Triplice alleanza
) ? tajny obronny układ pomi?dzy trzema pa?stwami
europejskimi
:
Cesarstwem Niemieckim
,
Krolestwem Włoch
(do 3 maja 1915) i
Austro-W?grami
, zawi?zany 20 maja 1882 w
Wiedniu
. Trojprzymierze było odnawiane w 1887, 1891, 1902 i 1912
[1]
. Trojprzymierze rozpadło si? w 1915 w czasie
I wojny ?wiatowej
, po przyst?pieniu przez Włochy do działa? wojennych przeciwko Austro-W?grom
[2]
.
Trojprzymierze było rozwini?ciem tajnego
Dwuprzymierza
z 1879, czyli sojuszu Niemiec i Austro-W?gier. Sojusz ten miał chroni? oba pa?stwa przed napa?ci? ze strony
Rosji
[3]
. Jednak skierowanie go przeciw Rosji ? niezgodnie z my?l? polityczn?
niemieckiego kanclerza
Ottona von Bismarcka
? spowodowało w 1892 jej sojusz z
Francj?
(
sojusz francusko-rosyjski
) i sprawiło, ?e Niemcy znalazły si? pomi?dzy dwoma nieprzyjaznymi im pa?stwami
[4]
.
Bismarck wiedział, ?e mocarstwowa Francja ? odwieczny wrog Niemiec ? nie ust?pi, dopoki nie zem?ci si? za kl?sk?, ktorej doznała w
wojnie francusko-pruskiej
(1870-1871). Z upływem czasu niemiecki cesarz
Wilhelm II Hohenzollern
uznał, ?e pozostawanie Niemiec w sojuszu jednocze?nie z Rosj? (
Sojusz Trzech Cesarzy
i tajny
traktat reasekuracyjny
z 1887) oraz Austro-W?grami nie przynosiło wymiernych korzy?ci politycznych, poniewa? Rosja i Austro-W?gry tkwiły w chronicznym konflikcie o
Bałkany
. Niemcy dokonały wyboru na rzecz Austro-W?gier. Cho? zwi?zek
republika?skiej
Francji z
autokratyczn?
Rosj? wydawał si? niemo?liwy, jednak dokonał si?
[5]
. Niemcy usiłowały znale?? rownowag? na drugiej granicy i wci?gn?ły do sojuszu Włochy, ktore miały zatargi z Francj? w
Afryce Połnocnej
(
Tunezja
). Włochy zastrzegły jednak, ?e sojusz ich nie obowi?zuje w przypadku wojny z
Wielk? Brytani?
. Co prawda Włochy miały zatargi rownie? z Austri?, jednak potrzebowały wsparcia finansowego i politycznego dla ustabilizowania pa?stwa
[6]
. To wła?nie z Austri? Włochy toczyły najwi?ksze boje o niepodległo??.
Krol Włoch
Humbert I
uwa?ał
Habsburgow
za przeciwnikow
zjednoczonych Włoch
. Trojprzymierze zobowi?zało Niemcy i Austro-W?gry do udzielenia Włochom pomocy w przypadku ? mało prawdopodobnej ? agresji ze strony Francji. Włochy miały pomoc Austro-W?grom, gdyby zostały zaatakowane przez dwa lub wi?cej mocarstw. Włochy miały rownie? wspiera? Niemcy w przypadku zagro?enia inwazj? Francji. Mimo wszystko Włochy miały wi?cej wspolnego z
demokratycznymi
Francj? oraz Wielk? Brytani? i skrycie zacz?ły si? z nimi porozumiewa?. W 1902 krol Włoch
Wiktor Emanuel III
podpisał tajne porozumienie z Francj?. Oba kraje przyrzekły sobie
neutralno??
, co było drastycznym pogwałceniem postanowie? trojprzymierza. W 1909 Włochy podpisały układ z Rosj?, na mocy ktorego oba kraje zobowi?zały si? do koordynowania swoich poczyna? na Bałkanach
[7]
.
Włochy i Francja wkrotce podzieliły si? wpływami w
Afryce
i dla Włoch sojusz z Austro-W?grami zacz?ł by? kłopotliwy. Włochy miały wiele spraw spornych z Austri? (chodziło głownie o rejon
Trydentu
nale??cy do imperium habsburskiego, zamieszkany w wi?kszo?ci przez
Włochow
). Austro-W?gry rownie? podejrzliwie patrzyły na zachodniego sojusznika. Mimo tego po 30 latach (w 1912) traktat został odnowiony. Po?niej przyst?piła do niego rownie?
Bułgaria
.
Zawarte trojprzymierze doprowadziło do udzielenia niemieckiego poparcia Austro-W?grom w zbrojnym konflikcie z
Krolestwem Serbii
, ktory nast?pił po
zamachu w Sarajewie
w czerwcu 1914
[8]
. Gdy wybuchła
I wojna ?wiatowa
, Niemcy i Austro-W?gry stan?ły po jednej stronie. Włochy ogłosiły neutralno?? uznaj?c, ?e poniewa? w wojnie przeciw Niemcom udział wzi?ła Wielka Brytania oraz ?e Niemcy
wypowiedziały wojn?
Francji, to Włoch nie obowi?zuje
casus foederis
[9]
. Premier
Antonio Salandra
nazwał to
?wi?tym egoizmem
(
wł.
sacro egoismo
). Wkrotce (w 1915) pa?stwa
Ententy
uzyskały wyst?pienie tego kraju z koalicji, obiecuj?c terytoria pogranicza Austro-W?gier (
Irredenta
), i Włochy wypowiedziały wojn? niedawnym sojusznikom.
Po odej?ciu Włoch termin ?trojprzymierze” oznaczał nieraz Niemcy, Austro-W?gry i
Turcj?
, ktora podpisała sojusz z Niemcami 2 sierpnia 1914. Po przyst?pieniu do wojny rownie?
Bułgarii
oficjalnie
pa?stwa centralne
nazywano ?poczwornym przymierzem”.
Ewolucja trojprzymierza i trojporozumienia
[
edytuj
|
edytuj kod
]
- ↑
Chris Cook, John Stevenson
Leksykon historii Europy XX wieku. 1900-2004
, wyd. polskie 2004, s. 252.
- ↑
Encyklopedia wojskowa
tom II (N-?),
Wydawnictwo Naukowe PWN
i
Wydawnictwo Bellona
wyd. 2007, s. 383
- ↑
Encyklopedia. Historia
, Wydawnictwo GREG, Krakow 2015, s. 627
- ↑
Oxford. Ilustrowana encyklopedia uniwersalna. Historia ?wiata od 1800 roku do wspołczesno?ci
, wyd. 1997, s. 242
- ↑
Theo Aronson
Zwa?nieni monarchowie Tryumf i tragedia europejskich monarchii w latach 1910-1918
, wyd. polskie 1998, s. 30-31.
- ↑
Andrzej Chwalba
Historia powszechna. Wiek XIX
, wyd. 2009, s. 405.
- ↑
Theo Aronson
Zwa?nieni monarchowie Tryumf i tragedia europejskich monarchii w latach 1910-1918
, wyd. polskie 1998, s. 52-53.
- ↑
Jan Palmowski
Słownik najnowszej historii ?wiata 1900-2007
, wydanie polskie 2008, tom 5, s. 178.
- ↑
Artykuł 4 trojprzymierza w razie wojny zaczepnej jednej z jego stron zobowi?zywał pozostałe strony jedynie do
?yczliwej neutralno?ci
, a pomoc przez przyst?pienie do wojny uzale?niał od ich uznania.
- ↑
VI. Europa od zjednoczenia Niemiec do I Wojny ?wiatowej
, [w:]
Wiesław
W.
Dobrzycki
Wiesław
W.
,
Historia stosunkow mi?dzynarodowych 1815-1945
, Scholar, s. 197,
ISBN
978-83-738-3062-2
.
Polityka zagraniczna mocarstw w latach 1871?1913
Mocarstwa
|
|
---|
Traktaty
|
|
---|
Wydarzenia
|
|
---|
Ruchy, idee i procesy
|
|
---|