Terasa
(
taras
) ?
forma terenu
powstała w
dolinie rzecznej
wskutek
erozyjnej
lub
akumulacyjnej
działalno?ci płyn?cych wod. Wyst?puje w zespołach, tworz?c w przekroju poprzecznym doliny charakterystyczny układ schodow. Terasy mog? te? powsta? na wybrze?u morza lub jeziora, w zwi?zku z działalno?ci?
falowania
i zmiany poziomu lustra wody w akwenie.
Terasy wyst?puj? w postaci spłaszcze? terenowych ci?gn?cych si? wzdłu? rzeki nad
rownin?
zalewow?
. Posiadaj? zbli?ony spadek i s? oddzielone od siebie
załomami
. Ka?dy z nich ?wiadczy o zmieniaj?cym si? z upływem czasu poziomie
koryta rzeki
.
Powstanie teras wi??e si? bezpo?rednio ze zmianami
podstawy erozyjnej
, czyli ze zmianami wysoko?ci, na ktorej znajduje si?
uj?cie rzeki
. Jej osi?gni?cie jest rownoznaczne z utrat? mo?liwo?ci dalszego pogł?biania koryta. Je?li wzro?nie ro?nica wysoko?ci pomi?dzy ?rodłem a uj?ciem, rzeka szybciej wcina si? w podło?e, a po obu jej stronach pojawiaj? si? strome kraw?dzie. Gdy nast?pnie poziom uj?cia przez dłu?szy czas nie ulega zmianie, rzeka przestaje si? wcina?, natomiast poszerza swe
ło?ysko
, przerzucaj?c si? od jednej jego kraw?dzi do drugiej (zwłaszcza po okresach
powodziowych
) i podcinaj?c te kraw?dzie. Po kolejnych zmianach podstawy erozyjnej pozostaj? w dolinie rzeki na ro?nej wysoko?ci płaszczyzny, b?d?ce ?ladami starych poziomow spływu wod, oddzielone od siebie stromymi kraw?dziami
[1]
.
Szeroko?? teras bywa bardzo ro?na (np. w
Dolinie Dolnej Wisły
? do kilku, a nawet kilkunastu kilometrow). Im dłu?ej
podstawa erozyjna
rzeki nie zmieniała si?, tym wi?ksza jest zwykle szeroko?? terasy, odpowiadaj?cej temu okresowi. Z drugiej strony okresom znacznego obni?ania si? podstawy erozyjnej odpowiadaj? wysokie kraw?dzie terasy, natomiast niewielkie obni?enie si? tej podstawy powoduje powstanie stosunkowo niskiej kraw?dzi.
Powierzchnia terasy jest zwykle płaska, lekko nachylona w kierunku zgodnym ze spadkiem doliny. Cz?sto terasa nie wyst?puje w dolinie w sposob ci?gły, lecz zachowała si? tylko fragmentami, poniewa? uległa zniszczeniu przez
erozj? boczn?
rzeki (podcinanie). Na starszych, piaszczystych terasach akumulacyjnych cz?sto wyst?puj?
wydmy
[1]
.
W zale?no?ci od tego, w jakich utworach powstały, terasy nazywane s? erozyjnymi, erozyjno?akumulacyjnymi lub
akumulacyjnymi
:
- terasy erozyjne
? zostały wyci?te w materiale miejscowym;
- terasy akumulacyjne
? zostały wyci?te w osadach rzecznych wcze?niej akumulowanych przez rzek?;
- terasy erozyjno?akumulacyjne ? wykształciły si?, eroduj?c kolejno po sobie osady rzeczne i utwory podło?a.
Pod wzgl?dem zale?no?ci od poziomow rzeki, rozro?nia si?:
S? to jednak rozro?nienia głownie tradycyjne, maj?ce niewielkie znaczenie praktyczne. Terasa nadzalewowa jest poło?ona ponad obecne stany maksymalne
rzeki
, a utworzona w czasach historycznych, gdy rzeka osi?gała wy?sze poziomy. Natomiast
terasa zalewowa
potencjalnie mo?e zosta? zalana podczas powodzi. Jednak faktycznie terasy zalewowe rzek znajduj? si? cz?sto powy?ej obecnie notowanych stanow powodziowych, a jednocze?nie niekiedy mog? one, jak rownie? terasy nadzalewowe zosta? zalane w przypadku wyst?pienia katastrofalnej powodzi o dotychczas nienotowanym poziomie (sytuacja taka nast?piła w wielu miejscach w dolinie
Odry
, gdzie wiele teras i
starorzeczy
zostało uznane bezpieczne i zasiedlone, a podczas powodzi w
1997
roku zabudowa została zniszczona przez powod?).
Wyst?powanie na obszarze Polski
[
edytuj
|
edytuj kod
]
Powstanie teras w dolinach
rzek Polski
wi??e si? głownie ze zmianami podstaw erozyjnych w
epoce lodowcowej
i po ust?pieniu
lodowcow
[1]
. Wyst?puj? one w dolinach niemal wszystkich
rzek Polski
, a tak?e w obr?bie
pradolin
powstałych u schyłku
ostatniego zlodowacenia
.
Rozległe obszary
?l?ska
(obszar
Borow Dolno?l?skich
i lasy na wschod od
Opola
) i
Kotlin? Sandomiersk?
po obu stronach dolnego
Sanu
(
Puszcza Sandomierska
i
Solska
oraz
Lasy Janowskie
) zajmuj? terasy starych
pradolin
, ktorych formy niekiedy zostały ju? w terenie zatarte. S? to rozległe piaszczyste poziomy (terasy akumulacyjne i zrownania erozyjne zakumulowane osadami rzecznymi), po ktorych płyn?ły niegdy? wody roztopowe lodowca wraz z wodami rzek jego dalszego przedpola. W niektorych okolicach, np. na
Dolnym ?l?sku
, s? one dodatkowo zasypane wielkimi starymi
sto?kami napływowymi
rzek płyn?cych od gor. Z powodu nieurodzajno?ci
gleb
tereny te z reguły porasta las. W ich powierzchni? wci?te s? doliny wspołczesnych rzek, niekiedy gł?bokie i stromo?cienne
[1]
.
- ↑
a
b
c
d
Marcinkiewicz Andrzej red. Atlas form i typow rze?by terenu Polski. Zarz?d Topograficzny Sztabu Generalnego. Warszawa 1960