Tadeusz Och?duszko

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Och?duszko
Ilustracja
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

19 listopada 1897
Ja?mierz

Data i miejsce ?mierci

22 grudnia 1979
Wrocław

Przebieg słu?by
Siły zbrojne

Armia Austro-W?gier
Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Jednostki

45 Pułk Piechoty Austro-W?gier
3 Batalion Strzelcow Sanockich
2 Pułk Strzelcow Podhala?skich
Batalion KOP ?Woło?yn”
17 Pułk Piechoty
Batalion ON ?Rzeszow”
Poci?g Pancerny ?F”
Centrum Wyszkolenia Piechoty

Stanowiska

dowodca plutonu
komendant obwodowy PW
dowodca batalionu
dowodca poci?gu pancernego

Głowne wojny i bitwy

I wojna ?wiatowa
wojna polsko-ukrai?ska
wojna polsko-bolszewicka
II wojna ?wiatowa
kampania wrze?niowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Państwowa Odznaka Sportowa Odznaka Strzelecka Odznaka Przyczółek Kijów Odznaka pamiątkowa 2 pułku Strzelców Podhalańskich
Multimedia w Wikimedia Commons

Tadeusz Jan Och?duszko (ur. 19 listopada 1897 w Ja?mierzu , zm. 22 grudnia 1979 we Wrocławiu ) ? major piechoty Wojska Polskiego II RP i Polskich Sił Zbrojnych .

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Urodził si? jako Tadeusz Och?duszko 18 listopada 1897 w Ja?mierzu [a] [1] . Był synem Zygmunta i Domiceli z domu Jasiewicz [1] [2] . Podczas I wojny ?wiatowej został zmobilizowany do c. i k. armii i słu?ył w szeregach 45 pułku piechoty , bior?c udział w działaniach na frontach włoskim i alba?skim, dosłu?ył stopnia chor??ego [2] .

Dekretem Wodza Naczelnego Jozefa Piłsudskiego z 19 lutego 1919 jako były oficer armii austro-w?gierskiej został przyj?ty do Wojska Polskiego z dniem 1 stycznia 1918 wraz z zatwierdzeniem posiadanego stopnia podporucznika ze starsze?stwem z 1 lutego 1918 [3] i rozkazem z tego samego dnia 19 lutego 1919 Szefa Sztabu Generalnego płk. Stanisława Hallera mianowany komendantem plutonu kkm (kompanii karabinow maszynowych) [4] . W stopniu podporucznika był dowodc? plutonu ci??kich karabinow maszynowych w szeregach 3 batalionu Strzelcow Sanockich podczas wojny polsko-ukrai?skiej [2] . Od 1919 był oficerem 2 pułku Strzelcow Podhala?skich , wraz z ktorym uczestniczył w walkach wojny polsko-bolszewickiej [2] . W okresie pokoju w latach 20. i w pierwszej połowie lat 30. był oficerem zawodowym 2 pułku Strzelcow Podhala?skich stacjonuj?cego w Sanoku [5] [6] [7] [8] . Został awansowany do stopnia porucznika piechoty ze starsze?stwem z dniem 1 czerwca 1919 [9] , a nast?pnie do stopnia kapitana piechoty ze starsze?stwem z dniem 15 sierpnia 1924 [10] [11] [12] . W 1928 pełnił funkcj? Komendanta Obwodowego Przysposobienia Wojskowego w Sanoku [13] . Wraz z kpt. Marianem Warmuzkiem był tak?e przydzielony do nauki w sanockim gnie?dzie Towarzystwa Gimnastycznego ?Sokoł” , gdzie działał osobny oddział Przysposobienia Wojskowego [14] . W marcu 1934 został przeniesiony do batalionu KOP ?Woło?yn” [2] . Na stopie? majora został mianowany ze starsze?stwem z 19 marca 1937 i 27. lokat? w korpusie oficerow piechoty [15] . Od marca 1937 słu?ył w 17 pułku piechoty w Rzeszowie [2] . W 1939 był dowodc? Rzeszowskiego Batalionu ON i rownocze?nie komendantem 17 Obwodu Przysposobienia Wojskowego w Rzeszowie przy 17 pp [16] [17] . Batalion wszedł w skład 3 Brygady Gorskiej . W latach 30. był uprawniony do protokołowania ?Gorskiej Odznaki PZN” (1937) [18] .

Po wybuchu II wojny ?wiatowej w trakcie kampanii wrze?niowej batalion ?Rzeszow” ON był składow? Podkarpackiej Brygady Obrony Narodowej w Armii ?Karpaty” [2] . Na stanowisku dowodcy batalionu ON brał udział w walkach z Niemcami toczonymi w okolicach Zagorza i Leska do 19 wrze?nia 1939 [2] . Po przedostaniu si? na W?gry został tam internowany [2] . W tym czasie sporz?dził dziennik dowodzonego przez siebie rzeszowskiego batalionu ON za czas od 27 sierpnia do 19 wrze?nia [2] . Zbiegł w maju 1940, trafił do Francji, a nast?pnie w czerwcu 1940 do Wielkiej Brytanii [2] . Został oficerem Polskich Sił Zbrojnych [2] . Na przełomie 1941/42 sprawował stanowisko dowodcy Poci?gu Pancernego ?F” (w Barnstaple , Devon ) w strukturze II Dywizjonu Poci?gow Pancernych [2] . Od czerwca 1944 słu?ył jako wykładowca w Centrum Wyszkolenia Piechoty [2] .

Po wojnie w 1947 powrocił do Polski, zamieszkał w Gda?sku, a po?niej osiadł we Wrocławiu [2] . Był zatrudniony m.in. we wrocławskim Przedsi?biorstwie Geologicznym [2] . W 1969 przeszedł na emerytur? [2] .

Zmarł 22 grudnia 1979 we Wrocławiu [2] . Został pochowany w tym mie?cie na cmentarzu ?w. Wawrzy?ca [19] [2] .

2 stycznia 1924 w Sanoku jego ?on? została Janina Ludwika z domu Borczyk (ur. 15 kwietnia 1902, siostra Czesława ; ?wiadkami na ich ?lubie byli Bronisław Prugar-Ketling i Ryszard Zacharski [1] [20] ), z ktor? miał dzieci Ludwika (ur. 1925) i Krystyn? (ur. 1928) [2] .

W 2011 pami?tki po majorze Tadeuszu Och?duszce zostały przekazany przez jego krewnych do Muzeum Historycznego w Sanoku [2] .

Ordery i odznaczenia [ edytuj | edytuj kod ]

Uwagi [ edytuj | edytuj kod ]

  1. ↑ 26 stycznia 1934 ogłoszono sprostowanie nazwiska z ?Och?duszko” na ?Och?duszka” oraz daty urodzenia z ?18 listopada 1897” na ?19 listopada 1897”. Zarz?dzenia Ministra Spraw Wojskowych. Zmiany (sprostowania) nazwisk, imion i dat urodzenia . ? Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych ”. Nr 2, s. 31, 26 stycznia 1934.  

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. ↑ a b c Ksi?ga mał?e?stw (1912?1924) . Parafia Przemienienia Pa?skiego w Sanoku . s. 154 (poz. 1).
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v Andrzej Romaniak . Cenny dar dla Muzeum Historycznego . ? Tygodnik Sanocki ”. Nr 31 (1029), s. 6, 5 sierpnia 2011.  
  3. ↑ Dekret Naczelnego Wodza Wojsk Polskich o przyj?ciu do W.P. oficerow z b. armii austro-w?gierskiej (838) . ?Dziennik Rozkazow Wojskowych”, s. 647, nr 26 z 8 marca 1919.  
  4. ↑ Rozkaz Naczelnego Dowodztwa Wojsk Polskich o przydziale oficerow (841) . ?Dziennik Rozkazow Wojskowych”, s. 654, nr 26 z 8 marca 1919.  
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓ , s. 379.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓ , s. 328.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓ , s. 102.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓ , s. 616.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓ , s. 426.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓ , s. 369.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓ , s. 208.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓ , s. 52.
  13. ↑ Kronika P. W. ?wi?to Przysposobienia Wojskowego w Sanoku . ?Narod i Wojsko”, s. 6?7, nr 13 z czerwca 1928.  
  14. ↑ Tadeusz Mi?kisz : Zarys historii Tow. Gimnastycznego ?Sokoł” w Sanoku w 50-t? rocznic? jego istnienia . Sanok: Polskie Towarzystwo Gimnastyczne ?Sokoł” , 1939, s. 28.
  15. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓ , s. 28.
  16. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓ , s. 666, 672.
  17. ↑ Jerzy Adam Radomski. Kampania wrze?niowa na ziemi s?deckiej . ? Rocznik S?decki ”. Tom 12, s. 297, 1971.  
  18. ↑ Odznaki. Lista przodownikow uprawnionych do protokołowania Odznaki Gorskiej. W: Informacyjny kalendarz narciarski na sezon 1937-38 . Wydawnictwo Polskiego Zwi?zku Narciarskiego, s. 267.
  19. ↑ Grob Tadeusza Och?duszki, Geanalogia .
  20. ↑ Indeks do Ksi?g Za?lubionych Parafii Przemienienia Pa?skiego w Sanoku od roku 1911 . Sanok: Parafia Przemienienia Pa?skiego w Sanoku , s. 145 (Tom J, poz. 1).
  21. ↑ a b c d e Na podstawie zdj?cia z 1933 .

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

?rodło: ? https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tadeusz_Och?duszko&oldid=72306588 ”