Szabaka
lub
Szabako
(imi? kuszyckie) ? władca
kuszycki
rezyduj?cy w
Napacie
, a nast?pnie
faraon
? władca staro?ytnego Egiptu z czasow ko?ca Trzeciego Okresu Przej?ciowego, zaliczany do
XXV dynastii kuszyckiej
, rezyduj?cy najpierw w
Tebach
, a nast?pnie w
Memfis
. Był synem krola
Kaszty
, młodszym bratem
Pianchiego
oraz jego nast?pc? na tronie kuszyckim oraz tronie faraonow. Władz? sprawował w latach 715?700 p.n.e.
Wkrotce po obj?ciu władzy w Napacie przeniosł si? do Teb, prawdopodobnie wykorzystuj?c w znacznym stopniu poparcie swej siostry
Amenardis I
, ktora sprawowała tam funkcj?
boskiej mał?onki Amona
w
Karnaku
. Ju? w pierwszym roku swego panowania w Tebach postanowił wznowi?, wzorem swego poprzednika, zmagania, prowadz?ce do opanowania władzy nad całym obszarem Obydwu Krajow. W 714 roku p.n.e. armia faraona wyruszyła na połnoc, kieruj?c si? w stron?
Delty
z zamiarem pokonania władcow krolestw, ustanowionych niegdy? przez Pianchiego, a po jego wycofaniu si? z Egiptu ponownie sprawuj?cych niczym nie ograniczon? władz? w podległych sobie terenach. Szabaka podobnie jak Pianchi, uwa?ał, i? opanowanie Delty i
Memfis
stanowi kluczowy punkt w zmaganiach o władz? nad całym Egiptem. Zdecydowany opor
Bakenrenefa
, nast?pcy
Tefnachta
w
Sais
, doprowadził do długotrwałej i wyniszczaj?cej obie strony wojny. Wynikiem tych zmaga? było zwyci?stwo Szabaki i pojmanie Bakenrenefa, ktorego według
Manethona
Szabaka rozkazał spali? ?ywcem na stosie. Po pokonaniu swego najsilniejszego wroga Szabaka pokonał rownie? pozostałych władcow krolestw Delty, opanowuj?c cały obszar Połnocy. Mowi o tym tekst na
skarabeuszu
kommemoratywnym, znajduj?cym si? obecnie w Muzeum w
Toronto
.
Panowanie Szabaki przypada na okres wzrostu pot?gi
Asyrii
oraz bezpo?redniego zagro?enia Egiptu z jej strony.
Polityka Szabaki wobec Asyrii, pocz?tkowo polegaj?ca na przeciwstawianiu si? jej d??eniom poprzez udział w koalicji antyasyryjskiej, ktorej przewodził krol filisty?skiego Aszdod ? Jamani, uległa całkowitej zmianie po kl?sce koalicji zadanej jej przez
Sargona II
, krola Asyrii. Przywodca koalicji schronił si? w Egipcie, ale na skutek obaw Szabaki został wydany Asyryjczykom zakuty w ?kajdany, ła?cuch i ?elazne obr?cze”. Likwidacja koalicji pozbawiła Egipt strefy buforowej, dziel?cej go bezpo?rednio od Asyrii, przez co zagro?enie stało si? bardziej realne. Odt?d stosunki egipsko-asyryjskie opierały si?, ze strony Egiptu, na wymianie posłow i wysyłaniu darow podda?czych do stolicy Asyrii ?
Niniwy
. Szabaka nigdy nie odwa?ył si? wyst?pi? przeciw swemu pot??nemu s?siadowi, chroni?c tym Egipt przed gro?ba wojny.
Osi?gn?wszy stan wzgl?dnej stabilizacji w stosunkach mi?dzynarodowych oraz ugruntowawszy sw? władz? na całym obszarze Egiptu, mogł Szabaka zaj?? si? działalno?ci? wewn?trzpa?stwow?. Budował wiele w głownych miastach i o?rodkach religijnych Egiptu. W
Tebaidzie
, w obr?bie ?wi?ty? w
Luksorze
,
Karnaku
oraz kompleksu ?wi?ty? w
Medinet Habu
. W Karnaku wzniosł budowl? zwan? ?
Skarbcem Szabaki
” oraz powi?kszył wej?cie do ?wi?tyni Ptaha. Prace budowlane prowadzono tak?e w
Abydos
,
Denderze
,
Esna
i
Edfu
. W Medinet Habu rozbudował ?wi?tyni? z czasow XVIII dynastii, a jego siostra ?
Amenardis I
zbudowała kaplic? w okr?gu ?wi?tynnym. Na obszarze Delty jego działalno?? skupiała si? głownie w
Athribis
oraz
Memfis
, doceniaj?c ogromne znaczenie tej odwiecznej stolicy pa?stwa i jej patrona
Ptaha
. Odnaleziono rownie? ?lady jego działalno?ci w
Serapeum
, gdzie odnaleziono trzy stele z jego imieniem, datowane na 14. i 15. rok panowania. Z inicjatywy Szabaki reaktywowano stanowisko arcykapłana Amona, a funkcj? t? obj?ł jeden z jego synow. Sprawował on jedynie ograniczon? władz? duchown?, a rzeczywista władza pozostawała nadal w r?kach Amenardis ? boskiej mał?onki Amona.
Szbaka uchodził za władc? prawego i bogobojnego. Dowodem na to jest
bazaltowa
stela, zwana
Stel? Szabaki
, na ktorej
faraon
rozkazał spisa? zasady kosmogonii memfickiej. Hieroglificzny tekst, spisany około 710 roku p.n.e., jak mowi wst?p, spisany został na podstawie zniszczonego papirusu (
zjedzonego przez robactwo
), pochodz?cego najprawdopodobniej z czasow
XIX dynastii
, znalezionego pono? przez samego faraona w ?wi?tyni Ptaha w
Memfis
.
Tekst składa si? z trzech cz??ci:
- opowie?ci o bogu Ptahu, władcy Obu Krajow
- mit o stworzeniu ?wiata przez Ptaha
- opowie?ci o
Memfis
? stolicy pa?stwa
Tekst na steli zachował si? jedynie we fragmentach, gdy? kamie? u?ywany był niegdy? jako kamie? mły?ski, co w znacznym stopniu spowodowało zatarcie inskrypcji. Mimo swej fragmentaryczno?ci Stela Szabaki stanowi niezwykle znacz?ce ?rodło wiedzy na temat zwi?zkow kosmogonii heliopolita?skiej i hermupolita?skiej i ich zwi?zkow z kosmogoni? memfick?, ustanawiaj?c Ptaha jednym z demiurgow ? bogow stworzycieli. Stala ta stanowi jeden z niezwykle wa?nych dokumentow, obrazuj?cych zasady religii Egiptu. Zabytek ten znajduje si? obecnie w zbiorach
Muzeum Brytyjskiego
w Londynie.
Szabaka rozkazał, podobnie jak jego poprzednik ?
Pianchi
, wznie?? swoj? piramid? w
Kurru
, nieopodal
Napaty
. Długo?? jej bokow wynosiła 12 metrow, a k?t nachylenia ?cian 68°. Pod jej cz??ci? naziemn?, znajdował si? wykop i odkryte schody oraz dalej krotki tunel, na ko?cu ktorego znajdowała si? komora grobowa, wykuta w skalnym podło?u. Kaplica grobowa wzniesiona została bezpo?rednio nad schodami po wschodniej stronie piramidy. Władc? pochowano wraz z jego ulubionymi wierzchowcami, a tunel i schody, po pogrzebie, zasypano gruzem i rumoszem skalnym.
Dzi?ki swym działaniom militarnym, wzorowaniu si? na swym poprzedniku, poszanowaniu tradycji i gł?bokiej wierze Szabaka uchodził za władc? prawego i bogobojnego, ktory skonsolidował pa?stwo i przywrocił władz? centraln?. Wobec najwi?kszego zagro?enia dla Egiptu, jakim była wowczas Asyria, prowadził polityk? ostro?n? i polegaj?c? na ust?pstwach, za cen? ktorych zdołał jednak uchroni? Egipt przed nowa wojn?. Panowanie jego ugruntowało władz? krolow
kuszyckich
na znacznej cz??ci obszaru Egiptu. Jedynie w Delcie nadal dochodziło do rywalizacji lokalnych władcow libijskich. Nast?pc? Szabaki został jego bratanek ? syn Pianchiego ?
Szabataka
.
Krolewski Protokoł
|
serech
lub
Horusowe
:
|
|
trl.
: sb?-t?wi
[1]
(Sobek-taui)
|
tłum.
: Sobek-pan-Obydwu-Krajow
|
nebti
lub
Nale??cy do Obu Pa?
:
|
|
trl.
: sb?-t?wi
[1]
(Sobek-taui)
|
tłum.
: Sobek-władca-Obydwu-Krajow
|
Złotego Horusa
:
|
|
trl.
: sb?-t?wi
[1]
(Sobek-taui)
|
tłum.
: Sobek-pan-Obydwu-Krajow
|
prenomen
lub
imi? tronowe
:
|
|
trl.
: nfr-k?-r?
[1]
(Nefer-Ka-Re
[2]
)
|
tłum.
: Pi?kne jest Ka Re
[3]
|
nomen
lub
imi? rodowe
:
|
|
trl.
: ??b?k?
[1]
(Szabaka/Szabako
[2]
)
|
- Nicolas
N.
Grimal
Nicolas
N.
,
Dzieje staro?ytnego Egiptu
,
Adam
A.
Łukaszewicz
(tłum.), Warszawa: PIW, 2004,
ISBN
83-06-02917-8
,
OCLC
749417518
.
brak strony (ksi??ka)
- Bogusław
B.
Kwiatkowski
Bogusław
B.
,
Poczet faraonow
, Warszawa: Iskry, 2002,
ISBN
83-207-1677-2
,
OCLC
830308044
.
brak strony (ksi??ka)
- Edwards I.E.S. ?
Piramidy Egiptu
, PIW, Warszawa 1995,
ISBN
83-06-02426-5
.
- ?erny J. ?
Religia staro?ytnych Egipcjan
, PIW, Warszawa 1974.
- Staro?ytny Egipt. ?ycie, sztuka, obyczaje
, PWN, Warszawa 2008.
Od okresu predynastycznego do Pierwszego Przej?ciowego (przed ok. 3150?2133)
Okres
| |
---|
Predynastyczny
(przed ok. 3150)
| |
---|
Wczesnodynastyczny
(ok. 3150?2686)
| |
---|
Stare Pa?stwo
(ok. 2686?2181)
| |
---|
1. Przej?ciowy
(ok. 2181?2133)
| VII
|
- Neferkare (młodszy)
- Neferkare Nebi
- D?edkare Szemai
- Neferkare Chendu
- Merienhor Neferkamin
- Nikare
- Neferkare Tereru
- Neferkahor
|
---|
VIII
|
- Uad?kare Pepisonbe
- Neferkamin Anu
- Kakare Ibi
- Neferkare
- Neferkauhor Kapuibi
- Neferirkare
|
---|
IX
|
- Meribre Cheti I
- Neferkare Nebkaure
- Cheti II
- Setut
|
---|
X
|
- Merihathor
- Neferkare
- Uachare Cheti III
- Merikare
- Nebkaure Cheti IV
|
---|
|
---|
?rednie Pa?stwo i Drugi Okres Przej?ciowy (ok. 2133?1567)
Nowe Pa?stwo i Trzeci Okres Przej?ciowy (ok. 1567?730)
Od Epoki Po?nej do panowania rzymskiego (od 730)