Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Symeon (Szymon) Łukacz
(
ukr.
Симеон Лукач
, ur.
7 lipca
1893
we wsi
Starunia
koło
Stanisławowa
, zm.
22 sierpnia
1964
tam?e) ? duchowny greckokatolicki,
biskup
,
m?czennik chrze?cija?ski
i
błogosławiony Ko?cioła katolickiego
.
W 1913 roku wst?pił do seminarium duchownego, nauk? przerwał na dwa lata na okres
I wojny ?wiatowej
. Seminarium uko?czył w 1919 i otrzymał
?wi?cenia kapła?skie
z r?k bpa
Grzegorza Chomyszyna
. W latach 1920?1945 był wykładowc? seminarium duchownego w
Stanisławowie
.
W 1945 został potajemnie wy?wi?cony (otrzymał
chirotoni?
) na biskupa przez Chomyszyna.
Aresztowany przez
NKWD
26 pa?dziernika 1949 roku. Został skazany na 10 lat przymusowych robot i
zesłany
do
syberyjskiego
łagru
w
Krasnojarsku
, sk?d zwolniono go 11 lutego 1955. Po zwolnieniu organizował podziemne
duszpasterstwo
.
Ponownie aresztowany w 1962 roku (s?dzony razem z
Iwanem Słeziukiem
), zachorował na gru?lic?, ktora przyczyniła si? do jego ?mierci w wi?zieniu o podwy?szonym rygorze
[1]
.
Symeon Łukacz został
beatyfikowany
przez papie?a
Jana Pawła II
27 czerwca 2001 na
hipodromie
we
Lwowie
podczas Liturgii, poł?czonej z beatyfikacjami
27 nowom?czennikow greckokatolickich
, odprawionej w obrz?dku
bizantyjsko-ukrai?skim
, podczas
pielgrzymki Jana Pawła II na Ukrain?
[2]
[3]
.