Stjepan Radi?
(ur. 11 czerwca 1871 w
Desnym Trebarjevie
, zm. 8 sierpnia 1928 w
Zagrzebiu
) ? chorwacki polityk, zało?yciel i przywodca
Chorwackiej Partii Chłopskiej
, czołowy przedstawiciel opozycji domagaj?cej si?
federalizacji
Krolestwa Serbow, Chorwatow i Słowe?cow
. Jego ?mier? wskutek zamachu przeprowadzonego podczas obrad sejmowych stanowiła kolejny istotny element dziel?cy
Serbow
i
Chorwatow
.
Urodzony w niewielkiej wsi na chorwackiej prowincji, uczył si? w gimnazjach w
Zagrzebiu
i
Karlovacu
. Ju? wtedy zaanga?owany był politycznie w chorwackim ruchu narodowym, co utrudniało mu nauk?. W 1891 r. rozpocz?ł studia prawnicze ? pocz?tkowo w Zagrzebiu, nast?pnie w
Pradze
i
Budapeszcie
i ponownie w Zagrzebiu. Kilkakrotnie był jednak usuwany z uczelni wskutek konfliktow z policj?. W 1895 r. uczestniczył w spaleniu w?gierskiej flagi w Zagrzebiu, czego efektem było 6-miesi?czne wi?zienie i wydalenie z uczelni zagrzebskiej. W latach 1897?1899 uko?czył studia na
Ecole Libre des Sciences Politiques
w
Pary?u
.
W ostatnich latach XIX w. trafił do
Zemunia
, gdzie z bratem Antunem zało?ył czasopismo
Dom
, a w 1902 r. osiadł
Zagrzebiu
. Zacz?ł głosi? potrzeb? organizacji politycznej chłopow chorwackich. Zało?one przeze? czasopismo
Hrvatske misli
głosiło idee
panslawistyczne
i
demokratyczne
. Przył?czył si? do chorwackiego ruchu narodowego, jednak wskutek konfliktu na tle kwestii szerszego zaanga?owania w ten ruch chłopstwa, kontynuował wspołprac? jedynie z politykami o podobnych zapatrywaniach.
W 1904 r. wraz z bratem zało?ył
Chorwack? Parti? Chłopsk?
(
Hrvatska pu?ka selja?ka stranka
, HPSS) ? program partii ł?czył chorwackie postulaty narodowe z kwestiami agrarnymi, postulatami socjalnymi i ??daniem rownych praw wyborczych. W 1908 r. został po raz pierwszy wybrany do chorwackiego sejmu (saboru). W 1914 r., po sukcesie HRSS w wyborach, opowiadał si? za utworzeniem w ramach
monarchii austro-w?gierskiej
oddzielnej jednostki politycznej obejmuj?cej Chorwacj? i inne regiony południowosłowia?skie.
W 1918 r. uczestniczył w utworzeniu
Rady Narodowej
w Zagrzebiu, domagał si? jednak uzgodnienia warunkow poł?czenia Chorwacji z
Krolestwem Serbii
przed zgod? na przył?czenie południowo-słowia?skich ziem Austro-W?gier do tego pa?stwa. Z tego powodu odmowił udziału w delegacji, ktora w 1918 r. w Belgradzie podpisała akt poł?czenia tych ziem. Przeciwstawiał si? zarowno centralistycznym zamysłom Belgradu, domagaj?c si? prawa Chorwatow do samostanowienia, jak i postulował wprowadzenie ustroju republika?skiego, a nie monarchii pod berłem serbskiej dynastii
Karadziordziewiciow
. Uwa?ał akt unii za niewa?ny, poniewa? został podj?ty bez woli narodu chorwackiego i sejmu w Zagrzebiu. Podobne postulaty zgłaszał na arenie mi?dzynarodowej podczas
konferencji pokojowej w Pary?u
.
W 1920 r. HRSS zdobyło 50 mandatow (spo?rod 419) w wyborach do
konstytuanty
Krolestwa Serbow, Chorwatow i Słowe?cow. Partia zmieniła wowczas nazw? na Chorwack? Republika?sk? Parti? Chłopsk?, aby podkre?li? postulat zniesienia monarchii. Sprzeciwiaj?c si? podstawowym zało?eniom ustrojowym bojkotował wraz ze swoj? parti? prace nad now? konstytucj?. Po przyj?ciu w 1921 r.
konstytucji widowda?skiej
wspołpracował blisko z innymi opozycyjnymi partiami chorwackimi, a tak?e z ugrupowaniami słowe?skimi i muzułma?skimi. Poszukuj?c mi?dzynarodowego poparcia wyruszył do
Londynu
, nast?pnie Pary?a i
Moskwy
; tam przyst?pił do
Mi?dzynarodowki Chłopskiej
. Wykorzystał to rz?d w Belgradzie i Radi? po powrocie do kraju w 1924 r. został uwi?ziony. Mimo to w 1925 r. jego ugrupowanie zdobyło w wyborach do sejmu 67 mandatow.
W okresie uwi?zienia Radi? zmienił polityk?. W 1925 r. jego partia ogłosiła, i? uznaje postanowienia konstytucji widowda?skiej i monarchi? z Karadziordziewiciami na tronie; z nazwy ugrupowania usuni?to człon ?Republika?ska” (pozostało:
Hrvatska selja?ka stranka
, HSS). HSS przył?czył si? do rz?dowej koalicji, a Radi? został ministrem edukacji Krolestwa Serbow, Chorwatow i Słowe?cow. Jednak ju? w 1926 r. zrezygnował z tego stanowiska, a w lutym 1927 HSS opu?ciła rz?dow? koalicj?. Wkrotce znowu stała si? jedn? czołowych sił opozycji, domagaj?cej si? federalizacji pa?stwa.
20 czerwca 1928 r. czarnogorski poseł Puni?a Ra?i? podczas obrad sejmu dokonał zamachu na posłow opozycji - ci??ko ranny Radi?, postrzelony w brzuch (na miejscu zgin?ło dwoch innych posłow HSS, w tym bliski krewny Radicia Pavle Radi?), zmarł wskutek ran kilka tygodni po?niej. Jego pogrzeb w Zagrzebiu stał si? okazj? do wielkiej chorwackiej manifestacji politycznej. ?mier? Radicia stanowiła kolejny element zapalny pomi?dzy Serbami i Chorwatami i wywołała liczne niepokoje w kraju. Kryzys polityczny wykorzystał krol
Aleksander I Karadziordziewi?
, rozwi?zuj?c parlament, zawieszaj?c konstytucj? i wprowadzaj?c w kraju krolewsk? dyktatur? (1929).
Radi? nie tylko dzi?ki gło?nej ?mierci stał si? chorwackim symbolem. Był trybunem, ktory rozbudził ?wiadomo?? polityczn? chorwackiej wsi, a tak?e liderem ostatniego etapu konsolidacji narodowej Chorwatow,
populizm
ł?czył z ideami liberalnej demokracji
[1]
.
- ↑
Io. B.:
RADI?, Stjepan
. [w:]
Krle?ijana
[on-line]. Leksikografski zavod Miroslav Krle?a. [dost?p 2015-08-04].
- Radi?, Stjepan
. [w:]
Hrvatska enciklopedija
[on-line]. Leksikografski zavod Miroslav Krle?a. [dost?p 2015-08-04].