한국   대만   중국   일본 
Stefan Dwornik ? Wikipedia, wolna encyklopedia Przejd? do zawarto?ci

Stefan Dwornik

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stefan Dwornik
Ilustracja
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

28 lipca 1889
Sławkow

Data i miejsce ?mierci

wiosna 1940
Charkow

Przebieg słu?by
Lata słu?by

1914?1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

4 pułk strzelcow podhala?skich

Stanowiska

dowodca batalionu

Głowne wojny i bitwy

I wojna ?wiatowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna ?wiatowa ( kampania wrze?niowa , obrona Lwowa 1939 )

Po?niejsza praca

dyrektor fabryki

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Waleczności (Austro-Węgry) Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Stefan Dwornik (ur. 28 lipca 1889 w Sławkowie , zm. wiosn? 1940 w Charkowie ) ? prawnik, major piechoty Wojska Polskiego , ofiara zbrodni katy?skiej .

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Urodził si? jako syn Bartłomieja i Zofii z domu Kachl. Uko?czył studia prawa na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiello?skiego .

Podczas I wojny ?wiatowej słu?ył w cesarsko-krolewskiej Obronie Krajowej . Jego oddziałem macierzystym był 34 pułk piechoty Obrony Krajowej Jarosław . Na porucznika rezerwy został awansowany ze starsze?stwem z 1 maja 1917 [1] .

Po odzyskaniu niepodległo?ci przez Polsk? wst?pił do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w szeregach 14 pułku piechoty b?d?c dowodc? batalionu. 19 sierpnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana , w piechocie, w grupie oficerow byłej armii austro-w?gierskiej. Pełnił wowczas słu?b? w Obozie ?wiczebnym 6 Armii [2] .

Po wojnie został komendantem Szkoły Podchor??ych Rezerwy Piechoty przy Dowodztwie Okr?gu Korpusu nr X w Przemy?lu w 1922. Awansowany do stopnia majora ze starsze?stwem z dniem 1 czerwca 1919. Z dniem 1 lipca 1926 został przydzielony z 14 pp do Departamentu Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych na stanowisko referenta [3] . W maju 1928 został przeniesiony do 4 pułku strzelcow podhala?skich w Cieszynie na stanowisko dowodcy II batalionu [4] [5] . W marcu 1929 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowodcy Okr?gu Korpusu Nr V , a z dniem 31 sierpnia tego roku przeniesiony w stan spoczynku [6] [7] . W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnie? Wadowice . Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okr?gowej Nr V. Był wowczas ?przewidziany do u?ycia w czasie wojny” [8] .

Był jednym z budowniczych Fabryki Gum Jezdnych w D?bicy (po?niejszy ?Stomil”, obecnie D?bica SA ) i jej pierwszym dyrektorem [9] , sprawuj?cym funkcje administracyjne [10] . Zamieszkiwał przy ulicy Krola Jana III Sobieskiego 386 [11] .

Po wybuchu II wojny ?wiatowej brał udział w wojnie obronnej Polski, w 1939 roku, był w sztabie dowodztwa obronie Lwowa [12] . Był ranny. Po agresji ZSRR na Polsk? z 17 wrze?nia 1939 został aresztowany przez Sowietow i przewieziony do obozu w Starobielsku . Wiosn? 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszow NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach . Od 17 czerwca 2000 spoczywa na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie .

Jego cork? była Zofia Dwornik (1922?2002) ? monta?ystka filmowa [13] .

Upami?tnienie [ edytuj | edytuj kod ]

5 pa?dziernika 2007 Minister Obrony Narodowej awansował go po?miertnie do stopnia podpułkownika [14] . Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczysto?ci ?Katy? Pami?tamy ? Uczcijmy Pami?? Bohaterow” [15] .

W ramach akcji ?Katy?... pami?tamy” / ?Katy?... Ocali? od zapomnienia” został zasadzony dwukrotnie D?b Pami?ci honoruj?cy Stefana Dwornika: przy Zespole Szkoł nr 5 im. Jozefa Wybickiego w Szczecinie oraz na Placu Mikołajkowow w D?bicy (9 kwietnia 2010) [16] .

Ordery i odznaczenia [ edytuj | edytuj kod ]

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. ↑ a b c Ranglisten 1918 ↓ , s. 94, 353.
  2. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓ , Nr 32 z 25 sierpnia 1920, s. 7774.
  3. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓ , Nr 35 z 1 wrze?nia 1926 roku, s. 288.
  4. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓ , Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 138.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓ , s. 104, 170.
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓ , Nr 5 z 12 marca 1929, s. 86.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓ , Nr 11 z 6 lipca 1929, s. 216.
  8. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓ , s. 326, 939.
  9. ↑ Brakuje miejsc na lekcjach katy?skich . radiomaryja.pl, 10 kwietnia 2010. [dost?p 2015-01-14].
  10. ↑ Ryszard Pajura: 150 najbardziej zasłu?onych pracownikow Firmy Oponiarskiej D?bica . D?bica: 2014, s. 20.
  11. ↑ D?bica . genealogyindexer.org. [dost?p 2015-01-14].
  12. ↑ D?bica. Ofiary Katania. Stefan Dwornik . debica24.eu. [dost?p 2015-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 lutego 2015)].
  13. ↑ Katy?skie pi?tno. Byłaby wielk? monta?ystk? ? gdyby nie PRL [online], Przystanek Historia [dost?p 2023-06-20] ( pol. ) .
  14. ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z 5 pa?dziernika 2007 w sprawie mianowania oficerow Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urz?dowym MON.
  15. ↑ LISTA OSOB ZAMORDOWANYCH W KATYNIU, CHARKOWIE, TWERZE I MIEDNOJE MIANOWANYCH PO?MIERTNIE NA KOLEJNE STOPNIE . policja.pl. [dost?p 2014-04-09].
  16. ↑ Kolejne D?by Pami?ci posadzono w D?bicy . saperzy-debica.pl, 9 kwietnia 2010. [dost?p 2015-01-14].
  17. ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921?1924 . Warszawa: Prezydium Rady Ministrow , 1926, s. 32.
  18. ↑ Stefan Dwornik . muzeumkatynskie.pl. [dost?p 2015-01-14].

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

?rodło: ? https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stefan_Dwornik&oldid=72976848 ”