Stanisław Ignacy Norblin
(ur.
26 lipca
1859
w
Warszawie
zm.
3 marca
1920
tam?e) ? przemysłowiec, bankowiec i działacz społeczny
Uko?czył
Gimnazjum Realne w Warszawie
(1878)
[1]
. Nast?pnie pracował w fabryce platerow i wyrobow br?zowniczych w Warszawie, zało?onej przez swego stryja
Wincentego Norblina
. Przeszedł w niej wszystkie stanowiska, od robotnika do naczelnego dyrektora. W latach 1893?1902 kierował przekształcon? w tym czasie firm? pod nazw? ≪Towarzystwo Akcyjne Fabryk Metalowych ?Norblin, Bracia Buch i T. Werner” w Warszawie≫
[1]
. W tym czasie zreorganizował w oparciu o wzorce zachodnie to przedsi?biorstwo. Wydanie zwi?kszył mechanizacj? procesu produkcyjnego oraz całkowicie zmienił zbyt jej wyrobow, opieraj?c go o nowoczesn? reklam? i kredyt, oraz tworz?c własn? sie? a? 15 sklepow firmowych, zlokalizowanych głownie na terenie Rosji, m.in. w
Petersburgu
,
Moskwie
,
Odessie
,
Charkowie
,
Kijowie
,
Rydze
,
Tyflisie
,
Saratowie
,
Jelizawetgradzie
,
Wilnie
,
Mi?sku
[2]
. Poszerzył te? znacznie ofert? przedsi?biorstwa ? oprocz tradycyjnych norblinowskich wyrobow stołowych, uruchomił od 1894, w oparciu o specjalnie wybudowan? walcowni?
metali kolorowych
, produkcj? blachy mosi??nej i srebrnej,
rur
miedzianych
i
mosi??nych
ci?gnionych bez szwu i
drutu
mosi??nego, miedzianego i
srebrnego
. Dzi?ki temu, zatrudniaj?c ponad 600 robotnikow i maj?c kapitał zakładowy w wysoko?ci 1,5 miliona
rubli
, zaj?ł wa?n? pozycj? na rynku ogolnorosyjskim
[1]
.
Zrezygnował w 1902 z kierowania zakładami, gdy ich rada nadzorcz? nie zgodziła si? na dalsze inwestycje. Nast?pnie pracował w Petersburgu a potem w Warszawie w du?ym banku ≪H. Wawelberg≫ (w 1913 przekształconym w ≪Bank Zachodni SA≫), zajmuj?c w nim kierownicze stanowiska
[1]
. Czynny w działalno?ci społecznej; w latach 1882?1883 prowadził zaj?cia na
Uniwersytecie Lataj?cym
w Warszawie
[3]
.
W niepodległej Polsce był w latach 1919?1920 ekspertem ekonomicznym przy
Prezydium Rady Ministrow
[1]
. Pochowany został na
Starych Pow?zkach
[4]
.
Urodził si? w znanej warszawskiej rodzinie: był prawnukiem znanego malarza
Jana Piotra Norblina
(1745?1830), synem ziemianina Adama (1814?1873) i Marii z Babskich (1817?1870). Od 1890 był m??em Bronisławy z Piaseckich, mieli troje dzieci: Zofi? (1891?1956) ?on? Leona Chrzanowskiego (1888?1954),
Stefana
(1892?1952) i Mari? (1893?1973), ?on? ziemianina Stefana Frankowskiego (1895?1942)
[1]
[5]
[6]
.
- ↑
a
b
c
d
e
f
Zbigniew Pustuła,
Norblin Stanisław Ignacy (1859-1920),
Polski Słownik Biograficzny
, t. 23, s. 183
- ↑
Zbigniew Pustuła:
Pocz?tki kapitału monopolistycznego w przemy?le hutniczo-metalowym Krolestwa Polskiego (1882?1900)
. Warszawa 1968, s. 247
- ↑
Jozef Mi?so
,
Tajne nauczanie w Krolestwie Polskim w ?wietle dokumentow władz rosyjskich,
?Rozprawy z dziejow o?wiaty” t. 33, 1990, s. 61,
wersja elektroniczna
- ↑
Cmentarz Stare Pow?zki: NORBLINOWIE
, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne
[dost?p 2021-06-14]
.
- ↑
M.J. Minakowski, Genealogia potomkow Sejmu Wielkiego -
Stanisław Ignacy Norblin de La Gourdaine
- ↑
Stanisław Werner,
Korzenie. Rody Wernerow, Norblinow, Schuchow, Malczow, Fukierow, Meisnerow …,
Warszawa 2002